Στο σεμιναριακό αυτό μάθημα επιχειρείται η εκ του σύνεγγυς ανάγνωση σύγχρονων πρωτογενών κειμένων θεωρίας του κειμένου και της παράστασης στα πλαίσια των θεωρητικών τάσεων από τις οποίες απορρέουν (μαρξισμός, σημειωτική, θεωρίες πρόσληψης, ανθρωπολογικές θεωρίες, κλπ). Καταδεικνύονται οι δεσμοί, αλλά και οι διαφοροποιήσεις τους από τις κλασικές θεωρίες κειμένου που μελετώνται στο εισαγωγικό μάθημα. Ενδεικτικά συζητώνται έργα των Szondi (1956), Pavis (1976), Ubersfeld (1977/82), Serpieri (1978), Lichte (1983), Lehmann (1999), κ.ά. Άξονας του σεμιναρίου, το τελικό τμήμα του έργου του Marvin Carlson, Theories of the Theatre (1993). Το σεμινάριο προβλέπει παρουσιάσεις κειμένων από τη διδάσκουσα τις εβδομάδες 1-7, και στη συνέχεια προφορικές παρουσιάσεις των φοιτητών τις εβδομάδες 8-13. Δεν προβλέπονται τελικές εξετάσεις. Αντιθέτως, η βαθμολόγηση προκύπτει ως εξής: Συμμετοχή 15%, παρουσίαση 35%, και τελική εργασία 50%. Απαιτούνται 2000 λέξεις (εκτός βιβλιογραφίας) για την τελική εργασία. Η τελική εργασία μπορεί να αποτελεί, είτε: i) μετάφραση, είτε: ii) «βιβλιοκρισία», είτε και: iii) ελεύθερο σχολιασμό του κειμένου της επιλογής του/της κάθε φοιτητή/-τριας. Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 30

Σεμινάριο: μάθημα ερευνητικού/εργαστηριακού χαρακτήρα, με συγκεκριμένο αριθμό συμμετεχόντων (μέχρι 30) και υποχρεωτικές παρακολουθήσεις -ανώτατο όριο τρεις απουσίες. Προσφέρεται αποκλειστικά στους φοιτητές που έχουν περάσει το προαπαιτούμενο κατεύθυνσης και στις δηλώσεις έχουν προτεραιότητα οι φοιτήτριες/ές που είναι εγγεγραμμένοι στην κατεύθυνση Δραματολογία-Παραστασιολογία. Περιγραφή σεμιναρίου Το σεμινάριο εξετάζει πώς αποτυπώνονται στη θεατρική τέχνη υπαρξιακές ανησυχίες, ανθρωπολογικές έρευνες και κοινωνικά ζητούμενα, εστιάζοντας στον ρόλο της μάνας, κυρίως από τα μέσα του 19ου αιώνα και μέχρι τις μέρες μας. Το μητρικό δίκαιο (1861) του Μπάχοφεν, Η καταγωγή της οικογένειας της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους (1884) του Ένγκελς, Η ερμηνευτική των ονείρων (1899) και οι Τρεις συμβολές στη σεξουαλική θεωρία (1905) του Φρόυντ, αποτελούν βασικά θεωρητικά θεμέλια. Οι σύγχρονές μας μελέτες, όπως του ανθρωπολόγου Agustin Fuentes, Φυλή, μονογαμία και άλλα ψέματα που σας λένε (2015) και του ψυχιάτρου και ψυχαναλυτή Νίκου Σιδέρη, Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο γονείς θέλουν! (2009), αποτελούν επίσης βασικά ορόσημα θεωρητικού στοχασμού. Μέσα από τον σχετικό βιβλιογραφικό σχολιασμό αυτού του χρονικού ανύσματος, παρακολουθώντας την ιστορία του θεάτρου, καλούμαστε να ερευνήσουμε θεατρικά έργα ή/και παραστάσεις. Μετά από μια πολύ σύντομη ιστορική αναδρομή στην κλασική αρχαιότητα και την Ευρωπαϊκή και Κρητική Αναγέννηση, το σεμινάριο σχολιάζει τις αλλαγές στο περιεχόμενο του ρόλου της μάνας, στο ευρωπαϊκό και στο ελληνικό θέατρο από τον 19ο αιώνα μέχρι την εποχή μας. Με ενδεικτικές και ταυτόχρονα αντιπροσωπευτικές τομές στη δραματουργία και τη σκηνική πράξη παρακολουθεί τον τρόπο που οι κοινωνικοί και καλλιτεχνικοί προβληματισμοί εικονογραφούνται στη θεατρική τέχνη, ειδικά μέσα από τον ρόλο και την κοινωνική θέση της μάνας.

Στο σεμινάριο θα ασχοληθούμε με εννέα κομβικά έργα της σαιξπηρικής δραματουργίας, με τη βοήθεια της αγγλόφωνης αρθρογραφίας, όπου τα έργα μελετώνται υπό το πρίσμα σύγχρονων επιστημολογικών ζητούμενων. Η μελέτη των έργων θα γίνει με χρονολογική σειρά συγγραφής. Η βιβλιογραφία που θα χρησιμοποιηθεί κυρίως αγγλική.

Αγγλική θεατρική ορολογία.

Αγγλική Θεατρική Ορολογία

Μεθοδολογία του Γραμμικού Σχεδίου. Τρόποι και κανόνες απεικόνισης. Μεταφορά αντικειμένων, χώρων και σκηνικών στο χαρτί σχεδίασης (χρήση κλιμάκων), με τη βοήθεια της προβολικής γεωμετρίας (κάτοψη, άνοψη, όψη, τομή).

Το μάθημα "Δημιουργική Γραφή ΙΙ" αποτελεί φυσική συνέχεια του μαθήματος "Δημιουργική Γραφή Ι". Ειδικεύεται σε ζητήματα που αφορούν τη μυθοπλασία, τη συγγραφή διηγήματος, σεναρίου και θεατρικού κειμένου.

Το μάθημα επικεντρώνεται στο θεατρικό παιχνίδι και σε άλλες μορφές του θεάτρου στην εκπαίδευση οι οποίες ενδείκνυνται για την προσχολική και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. 

Το μάθημα «Διδακτική: το Θέατρο στο σχολείο» αποτελει μία εισαγωγή των φοιτητών/τριών στις μορφές και τη λειτουργία του θεάτρου στο σχολείο. Συγκεκριμένα τους δίνει τη δυνατότητα να σχεδιάσουν και να διδάξουν ένα μάθημα θεάτρου ή ένα μάθημα μέσω θεάτρου ώστε να έχουν μια πρώτη θετική εμπειρία διδασκαλίας σε πραγματικές συνθήκες. Σε αυτό το πλαίσιο, οι φοιτητές/τριες έχουν την ευκαιρία να διερευνήσουν και να αξιολογήσουν, στην πράξη, την παιδαγωγική του θεάτρου και τα εκπαιδευτικά της αποτελέσματα. 

Το μάθημα έχει ως στόχο την εξοικείωση με τις μεθόδους ανάλυσης του δραματικού κειμένου. Η ανάλυση εστιάζει σε ζητήματα δραματικής γραφής, χαρακτήρων, είδους και σκηνικής παρουσίασης των υπό εξέταση έργων.

Το μάθημα συνεχίζει και επεκτείνει το μάθημα ΕΙΔΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΡΑΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ: ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ Ι, εστιάζοντας σε δραματουργικές πρακτικές που συμβάλλουν στη δημιουργία παράστασης της οποίας το περιεχόμενο, η μορφή και η δομή να προκύπτουν κατά τη διάρκεια της 'διαδικασίας' [process-led dramaturgy] χωρίς την προϋπόθεση ενός δεδομένου κειμένου (θεατρικού ή λογοτεχνικού). Αυτό το εξάμηνο, σημείο εκκίνησης είναι ο χώρος/τόπος. Οι φοιτητές/τριες καλούνται να ερευνήσουν και να δραματουργήσουν επί χάρτου ένα ιδιο-τοπικό [site-specific] θέαμα για επιλεγμένο χώρο/τόπο. 

Στο μάθημα θα εξεταστούν οι σημαντικότερες κωμωδίες του Μολιέρου από την σκοπιά της δραματουργίας. Δευτερευόντως θα θιχτούν θέματα σχετικά με τα σύγχρονα ανεβάσματα των έργων, καθώς και με μεταφραστικά ζητήματα κατά την απόδοση των έργων στα ελληνικά. Η μελέτη των έργων θα γίνει με χρονολογική σειρά συγγραφής και παρουσίασης στη γαλλική σκηνή του 17ου αιώνα. Η βιβλιογραφία που θα χρησιμοποιηθεί θα είναι και ελληνική και ξενόγλωσση (αγγλική και γαλλική).