Το μάθημα εισάγει τους/τις φοιτητές/τριες στις βασικές έννοιες της φωτογραφίας. Το θεωρητικό μέρος του μαθήματος αφορά μία γενική εισαγωγή σε θέματα που αφορούν την εικόνα και την αισθητική της, τη μελέτη των μηχανών λήψης, των ιδιοτήτων των φακών, της σύνθεσης του φωτογραφικού κάδρου, των πλαστικών στοιχείων της εικόνας και των αισθητικών πιθανοτήτων που προκύπτουν. Γίνεται μια ιστορική αναδρομή στις απαρχές του φωτογραφικού μέσου μέχρι και την κινηματογραφική εικόνα και παρουσιάζονται παραδείγματα καλλιτεχνών. Στο εργαστηριακό μέρος προβλέπονται μικρές ασκήσεις με έμφαση στην δημιουργία στατικών και κινούμενων εικόνων, οι οποίες αναπτύσσονται ως συνέχεια στις προαναφερθέντες θεωρητικές διαλέξεις.

Ζητήματα οπτικής αφηγηματικής προσέγγισης, πρωτότυπης κινηματογράφησης: τεχνικές, πιθανότητες, εκδοχές σε ποικίλες συνθήκες χρήσης φωτιστικών σωμάτων, τύπων fresnel, open-face, led, fluorescent και αντίστοιχων παρελκομένων ελέγχου του φωτός. Δημιουργική χρήση φακών & ψηφιακών μηχανών λήψης (HD-2K-4K), dolly, slider & mini-jib, με την πρωτότυπη κινηματογράφηση  ασκήσεων σύνθεσης και φωτισμού. 

Ζητήματα οπτικής αφηγηματικής προσέγγισης, πρωτότυπης κινηματογράφησης: τεχνικές, πιθανότητες, εκδοχές σε ποικίλες συνθήκες χρήσης φωτιστικών σωμάτων, τύπων fresnel, open-face, led, fluorescent και αντίστοιχων παρελκομένων ελέγχου του φωτός. Δημιουργική χρήση φακών & ψηφιακών μηχανών λήψης (HD-2K-4K), dolly, slider & mini-jib, με την πρωτότυπη κινηματογράφηση  ασκήσεων σύνθεσης και φωτισμού. 

Η ομάδα αποτελεί μία αναπόσπαστη πτυχή της ανθρώπινης εξέλιξης. Για χιλιετίες οι άνθρωποι εξέλιξαν μία σειρά ψυχολογικών μηχανισμών ως απόρροια προκλήσεων του περιβάλλοντος. Το μάθημα υιοθετεί μια πολύπλευρη οπτική σε θέματα δυναμικής των ομάδων από την οπτική της Κοινωνικής ψυχολογίας. Θα εξετάσει: α) ατομικούς παράγοντες που οδηγούν στην ομαδική συμπεριφορά, β) παράγοντες που σχετίζονται με το κοινωνικό και πολιτισμικό περιβάλλον και τις σχέσεις που αναπτύσσει το άτομο με την εργασία και το εργασιακό περιβάλλον και γ) παράγοντες που έχουν να κάνουν με την ίδια την οργάνωση της ομάδας. Απώτερος στόχος του φροντιστηριακού αυτού μαθήματος είναι να καταστήσει τους φοιτητές ικανούς στη βέλτιστη διαχείριση της συμπεριφοράς σε ομάδες εργασίας.

Το μάθημα περιλαμβάνει εισαγωγή στην αισθητική του μέσου της Επαυξημένης-Εικονικής-Μεικτής Πραγματικότητας στον Κινηματογράφο, καθώς και παρουσίαση και ανάλυση των καλών πρακτικών και μεθόδων ανάπτυξης καινοτόμων κινηματογραφικών εφαρμογών Επαυξημένης-Εικονικής-Μεικτής Πραγματικότητας.

Στο τέλος του εξαμήνου, ο/η φοιτητής/τρια θα μπορεί:

Εδώ διδάσκονται συνοπτικά οι έννοιες και οι ρόλοι που συναντώνται στην παραγωγή μίας κινηματογραφικής ταινίας. Οι φοιτητές έρχονται σε μία πρώτη επαφή με τα στάδια που ακολουθεί για την υλοποίηση της μία κινηματογραφική ταινία: Η ανάπτυξη του έργου, η σύνταξη ενός επιχειρηματικού σχεδίου, η υλοποίηση ενός πακέτου παρουσίασης και προώθησης του, η προσπάθεια ανεύρεσης χρηματοδότησής του, η αναζήτηση καλλιτεχνικών συντελεστών και ομάδας που θα συμμετάσχει, η επαφή με το κύκλωμα διανομής και εκμετάλευσής του. Η διαδικασία προετοιμασίας της παραγωγής κάτω από την γραμμή, την διαδικάσία γυρισμάτων και αποπεράτωσης – μεταπαραγωγής της ταινίας Η διαδικασία προώθησης και πώλησης της ταινίας. Περιγράφεται εισαγωγικά ο ρόλος του Παραγωγού, του σεναριογράφου, του σκηνοθέτη και των άλλων καλλιτεχνικών συντελεστών, καθώς και ο ρόλος της υπόλοιπης ομάδας της παραγωγής. Ξεκαθαρίζονται έννοιες όπως Συμπαραγωγός, Εκτελεστής Παραγωγός, Συνεργάτης Παραγωγός, Οργανωτής Παραγωγής, Διευθυντής Παραγωγής κλπ Λέξεις Κλειδιά ανάπτυξη ταινίας, παραγωγή κινηματογράφου, διανομή ταινίας, προώθηση ταινίας

Εισαγωγή στο σχεδιασμό στην Σκηνογραφία και Ενδυματολογία - Ελεύθερο σχέδιο και χρώμα, γραμμικό σχέδιο και πλαστική

Το μάθημα αποτελεί μια εισαγωγή στις τεχνικές της ελεύθερης και γραμμικής σχεδίασης. Σκοπός του μαθήματος είναι οι σπουδαστές να αναπτύξουν δεξιότητες και τεχνικές για τη δημιουργία διαφόρων μορφών οπτικής αναπαράστασης. Επιπλέον, στοχεύει στην ανάπτυξη της ικανότητας των σπουδαστών να εκφράζονται οπτικά και να επεκτείνουν τις δεξιότητές της παρατήρησης τους. Στόχος του μαθήματος είναι να δοθεί η απαραίτητη γνώση δημιουργίας σχεδίων και αναπαραστάσεων αρχικών ιδεών, όπως και πιο εξελιγμένων οπτικών μορφών και μοντέλων.

Στόχος του μαθήματος είναι η εξοικείωση του/της φοιτητή/φοιτήτριας με τις τεχνολογίες Επαυξημένης-Εικονικής-Μεικτής Πραγματικότητας. και με τις τεχνικές ανάπτυξης καινοτόμων κινηματογραφικών εφαρμογών καθώς και η παρουσίαση, ανάλυση και κατανόηση σκηνοθετικών ζητημάτων σε κινηματογραφικά έργα Επαυξημένης-Εικονικής-Μεικτής Πραγματικότητας (σκηνοθεσία 360 μοιρών, σκηνοθεσία εμπειριών «εμβύθισης», σκηνοθεσία μεικτών περιβαλλόντων κ.ά.) ενώ στο πλαίσιο του μαθήματος θα αξιοποιηθεί πλατφόρμα ανάπτυξης storyboard με τεχνολογίες επαυξημένης πραγματικότητας.

Το μάθημα περιλαμβάνει την θεωρητική και πρακτική εξοικείωση του/της φοιτητή/φοιτήτριας με τις τεχνολογίες Επαυξημένης-Εικονικής-Μεικτής Πραγματικότητας, και την μελέτη των ειδικών ζητημάτων αξιοποίησής τους στον Κινηματογράφο με έμφαση στη διάδραση ανάμεσα στο κινηματογραφικό έργο και τον θεατή και στην ένταξη των δράσεων του θεατή σε μη-γραμμικές αφηγήσεις (non-linear narrative) με την χρήση της επαυξημένης πραγματικότητας.

Στόχος του μαθήματος είναι η σε βάθος εξοικείωση του/της φοιτητή/φοιτήτριας με τις τεχνολογίες Επαυξημένης-Εικονικής-Μεικτής Πραγματικότητας, και η μελέτη των ειδικών ζητημάτων αξιοποίησής τους στον Κινηματογράφο με έμφαση στη διάδραση ανάμεσα στο κινηματογραφικό έργο και τον θεατή και στην ένταξη των δράσεων του θεατή σε μη-γραμμικές αφηγήσεις (non-linear narrative) με την χρήση της επαυξημένης πραγματικότητας.

Β. Στο τέλος του εξαμήνου, ο/η φοιτητής/τρια θα μπορεί:

1. να περιγράψει και να αναλύσει τα ειδικά ζητήματα της αξιοποίησής των τεχνολογιών εικονικής, επαυξημένης και μεικτής πραγματικότητας στον Κινηματογράφο,
2. να κατανοήσει και αναπτύξει μεθόδους διάδρασης ανάμεσα στο κινηματογραφικό έργο και τον θεατή
3. να κατανοήσει και να αναπτύξει μεθόδους ένταξης των δράσεων του θεατή σε μη-γραμμικές αφηγήσεις (non-linear narrative) με την χρήση της επαυξημένης πραγματικότητας.,
4. να πραγματοποιεί βιβλιογραφική έρευνα και να συντάσσει ακαδημαϊκό κείμενο,
5. να να κατανοεί και να αναλύει ζητήματα διαδραστικής αδφήγησης, και
6. να αξιοποιεί τεχνολογίες επαυξημένης πραγματικότητας στη δημιουργία κινηματογραφικών διαδραστικών αφηγήσεων.

Ο/Η φοιτητής/φοιτήτρια αξιολογείται μέσω υποχρεωτικής και απαλλακτικής εργασίας η οποία θα περιλαμβάνει θεωρητικό μέρος ατομικής γραπτής εργασίας 1,000 έως 1,500 λέξεων (3 περίπου σελίδες), συμπεριλαμβανομένων των υποσημειώσεων και της βιβλιογραφίας και δημιουργικό μέρος (ομαδικό) σχεδιασμού πρωτοτύπου χαμηλής πιστότητας (low fidelity prototype) κινηματογραφικής εφαρμογής Επαυξημένης-Εικονικής-Μεικτής Πραγματικότητας.

Δημιουργία ενός ντοκιμαντέρ-κινηματογραφικού πορτέτου μικρού μήκους (8-10min)

Στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας IV,  δίνουμε έμφαση στην  πλανοθεσία με σταθερή κάμερα και την λειτουργία της σε μια διαλογική σκηνή αξιοποιώντας τις εργασίες των φοιτητριών και φοιτητών στα μαθήματα 1ΣΕ1 και 2ΣΕ2. 

Διερευνούμε τους τρόπους συγκρότησης της αφηγηματικής εστίασης σε μια ταινία και της έκτασης των πληροφοριών της ιστορίας. Μελετούμε την λειτουργία της  παντογνώστριας αφήγησης, της περιορισμένης αφήγησης, του ρόλου του αφηγητή, του υποκειμενικού πλάνου, της προοπτικής του ήχου, και της νοητικής υποκειμενικότητας.

Εξετάζουμε πως διαμορφώνεται η αντιληπτική υποκειμενικότητα εντός της σκηνής (POV) και τους τρόπους δημιουργίας διαφορετικών επιπέδων ταύτισης. 

Ξεκινώντας από τους κανόνες σύνθεσης του κάδρου, εξετάζουμε καθιερωμένους τρόπους στησίματος του πλάνου (σχήματα) με συγκεκριμένο, κάθε φορά, αριθμό ηθοποιών. 

Το μάθημα 5ΣΘ2 - Εργαστήριο Σκηνοθεσίας V παρέχει στους φοιτητές τη γνώση να αναλύουν και να εφαρμόζουν τη σκηνοθετική πράξη. Ο εργαστηριακός χαρακτήρας του μαθήματος προϋποθέτει πρακτική εξάσκηση και δοκιμή. Η δομή του μαθήματος αποτελείται από προβολές ταινιών, αναλύσεις ταινιών, πρακτική άσκηση, αναλύσεις ασκήσεων. Στόχος είναι να εξοικειωθούν οι φοιτητές με την μεθοδολογία αναγνώρισης και ανάλυσης της κινηματογραφικής γλώσσας και των εργαλείων της σκηνοθεσίας, σαν προϋπόθεση για να την εφαρμόσουν πρακτικά. Το πώς περνάμε από την θεωρία στην πράξη, πώς ερμηνεύουμε και πώς χρησιμοποιούμε τα στοιχεία σε αυτή την μετάβαση αλλά και η ανάλυση του αποτελέσματος του πρακτικού μέρους αποτελούν την μεθοδολογία του μαθήματος. Με αυτόν τον τρόπο οι φοιτητές εξοικειώνονται με τη σχέση θεωρητικής ανάλυσης και πράξης αλλά και την ουσιώδη χρήση της ανάλυσης στην πράξη. Κάθε ταινία που προβάλλεται στο πλαίσιο του μαθήματος επιλέγεται και αναλύεται στη βάση κάποια σκηνοθετικής ιδιαιτερότητας. Ως τέτοια νοείται η χρήση δομικών στοιχείων της σκηνοθετικής πρακτικής και mise en scene που με τρόπο που αναδεικνύει το σκηνοθετικό ύφος, την αισθητική και την καλλιτεχνική αξία της ταινίας. Στοιχεία συμβατικά όπως είναι η κλασσική αφήγηση, το μοντάζ συνέχειας, ο περιγραφικός ήχος κ.α., όπως επίσης και στοιχεία που είναι λιγότερο συνηθισμένα όπως είναι το παράδοξο κάδρο, η αφηγηματική έλλειψη μέσα από το μοντάζ, η χρήση του υποκειμενικού πλάνου (POV), η δημιουργική χρήση του ήχου κ.α., μελετώνται και αναλύονται στο πλαίσιο του φιλμικού κειμένου. Εργαλεία της μεθοδολογίας είναι αισθητικές θεωρίες μορφής και κάδρου, φωτογραφίας και σημειωτικής, ιστορίας του κινηματογράφου κ.α.. Οι ταινίες αναφοράς προέρχονται από τον ευρωπαϊκό και ελληνικό κινηματογράφο. Επίσης, αντλούνται από ένα μεγάλο πεδίο της θεωρίας των ειδών και καλύπτουν τόσο τον κλασσικό αφηγηματικό όσο και τον πειραματικό κινηματογράφο. Μέσα από την επαφή τους με όλα αυτά τα ερεθίσματα και με την ματιά στραμμένη στην τρόπο κατασκευής μιας ταινίας, οι φοιτητές καλούνται να διερευνήσουν την προσωπική τους υφολογική ταυτότητα μέσα από την γνωριμία τους με τα αισθητικά εργαλεία του κινηματογράφου και να πράξουν τη σκηνοθεσία σε μικρά projects σε σχέση αναφοράς με αυτά.

Το Εργαστήριο Υποκριτικής I  εισάγει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες στη διαδικασία της  συνεργασίας με τον ηθοποιό και την καθοδήγησης του στα διαφορετικά στάδια της δημιουργίας μιας ταινίας.

Βασικό σημείο αναφοράς μας είναι το σύστημα Στανισλάφσκι το οποίο αποτελεί θεμελιώδες εργαλείο εκπαίδευσης του ηθοποιού και ανάλυσης της υποκριτικής τέχνης.  Η μεθοδολογία του μαθήματος  εμπλέκει την θεωρητική κατανόηση βασικών εννοιών του συστήματος με την πρακτική εφαρμογή τους στην κινηματογραφική διαδικασία. 

Στο Εργαστήριο I προτείνεται ένας τρόπος ανάλυσης του κινηματογραφικού σεναρίου συνολικά και της κάθε σκηνής ξεχωριστά, από την σκοπιά της υποκριτικής. 

Επίσης διερευνάται η διαδικασία επιλογής ηθοποιών και διεξαγωγής της ακρόασης. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον τρόπο καθοδήγησης του ηθοποιού τόσο στην πρόβα όσο και στο γύρισμα. 

Το μάθημα ακολουθεί, περιγράφει και αναλύει τα στάδια παραγωγής ενός κινηματογραφικού έργου από την ανάπτυξη του, στην προπαραγωγή και την διαδικασία παραγωγής του έως και την αποπεράτωση του. Συνεκτικό ιστό όλων των επιμέρους διαλέξεων αποτελεί η μελέτη περιπτώσεων (case studies) προκειμένου να διευκολυνθεί η κατανόηση των θεωρητικών διαλέξεων. Οι περιπτώσεις επιλέγονται κατά τρόπον ώστε να φέρουν τους φοιτητές σε επαφή με διαφορετικά μοντέλα στησίματος παραγωγής. Λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μία παραγωγή αναπτύσσεται (αγορά, είδος ταινίας, οικονομικοί πόροι που η ταινία διαθέτει, στόχοι που έχουν τεθεί ως προς τη διανομή της, κ.α) μελετήθηκαν διαφορετικά μοντέλα ανάπτυξης και υλοποίησης μιας κινηματογραφικής ταινίας. Επί μέρους ασκήσεις αποτελούν εργαλείο εμπέδωσης. Λέξεις Κλειδιά παραγωγή κινηματογραφικής ταινίας, διεύθυνση παραγωγής, στάδια παραγωγής ταινίας, οργάνωση παραγωγής ταινίας 

Πραγμάτωση ταινίας. Η πραγμάτωση της λειτουργίας της ομάδας ως σύνθεση όλων των κατευθύνσεων. Οι φοιτητές, έχοντας εντοπίσει τα πεδία των νοηματικών και υφολογικών τους ενδιαφερόντων, πραγματοποιούν ταινίες σε ομάδες, προετοιμαζόμενοι για τις ΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ τους. Λέξεις Κλειδιά πραγμάτωση ταινίας, παραγωγή, σκηνοθεσία, συνεργασία 

Στόχος του εργαστηριακού αυτού μαθήματος είναι η πραγματοποίηση ηχογραφήσεων σε συνθήκες γυρισμάτων, η εξοικείωση με τον εξοπλισμό (μικρόφωνα και καταγραφικά ήχου) και η εισαγωγή στην επεξεργασία του ήχου