Το μάθημα αυτό αποτελεί μια εισαγωγή στη μελέτη της διγλωσσίας ως ατομικού και κοινωνικού φαινομένου. Το περιεχόμενο του μαθήματος αναπτύσσεται γύρω από τρεις άξονες: Α) κοινωνική διγλωσσία, β) ατομική διγλωσσία, γ) διγλωσσία και ζητήματα γλωσσικής και εκπαιδευτικής πολιτικής.

Στόχος του παραπάνω μαθήματος είναι μια πρώτη κατάρτιση των φοιτητών/τριών με τα γνωστικά πεδία της Φιλαναγνωσίας και της Δημιουργικής Γραφής, καθώς και η σύνδεσή τους με την Παιδική Λογοτεχνία.

Στόχος του συγκεκριμένου μαθήματος είναι η εξοικείωση και γνωριμία των φοιτητών/τριών με τον ευρύτερο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας, τόσο στη συγχρονία όσο και τη διαχρονία του.

Το μάθημα διερευνά πρακτικές πτυχές ζητημάτων που σχετίζονται με τη διδακτική της γλώσσας στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού Σχολείου. Στη διάρκεια των μαθημάτωνπαρουσιάζονται οι βασικές προτάσεις που έχουν διατυπωθεί στη σύγχρονη βιβλιογραφία (μέσα από την παιδαγωγική του κριτικού γραμματισμού και την κοινωνικο-πολιτισμική προσέγγιση της μάθησης) με στόχο να διαμορφωθεί ένα δυναμικό και ευέλικτο πλαίσιο αρχώνπου οι εκπαιδευτικοί μπορούν να αξιοποιήσουν για να προχωρήσουν, πέρα από την αναπαραγωγή ενός στατικού σώματος γνώσης που κωδικοποιείται στα σχολικά βιβλία, στο να σχεδιάσουν δραστηριότητες για την καλλιέργεια του γραμματισμού στο σχολικό περιβάλλον. Καθώς η επιλογή της προσέγγισης για τη διδασκαλία του γραμματισμού στις πρώτες τάξεις του σχολείου σχετίζεται με αποφάσεις που αφορούν στο περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας είναι σημαντικό οι αποφάσεις για αυτά που πρέπει να διδαχθούν να σχετίζονται με θεωρίες για την ανάπτυξη του γραμματισμού ενώ οι αποφάσεις για τον τρόπο διδασκαλίας να σχετίζονται με τις θεωρίες μάθησης. Αυτό που πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι στο επίκεντρο των αποφάσεων είναι χρήσιμο να βρίσκονται οι δεξιότητες που πρέπει να διδαχθούν σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, σε ένα πλαίσιο που περιλαμβάνει ένα περιβάλλον πλούσιο σε αυθεντικά κείμενα και πραγματικές περιστάσεις επικοινωνίας. Ο στόχος για τον οποίο γράφεται ένα κείμενο, η επεξεργασία του ίδιου του κειμένου, η επεξεργασία κάποιων προτάσεων ή λέξεων του κειμένου και η επεξεργασία μερών των λέξεων μπορεί να αποτελούν επίπεδα στα οποία δίνεται έμφαση στη διδασκαλία με απώτερο σκοπό τα παιδιά να είναι σε θέση να ανταποκρίνονται σε όλα τα επίπεδα.

Το μάθημα εστιάζει σε ειδικότερα θέματα διδακτικής των γλωσσών και πιο συγκεκριμένα της ελληνικής ως πρόσθετης γλώσσας. Αποτελεί επέκταση και εμβάθυνση του υποχρεωτικού μαθήματος για τη μάθηση και διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης γλώσσας. Αρχικά, εστιάζει στη γραμματική και το λεξιλόγιο και τη διδασκαλία τους. Σε σχέση με τη γραμματική, συζητιέται η έννοια της γραμματικής και οι προσεγγίσεις που έχουν κατά καιρούς προταθεί για τη διδασκαλία της. Επίσης, θα μας απασχολήσουν το ζήτημα της χρήσης μεταγλώσσας στη διδασκαλία καθώς και η διαβάθμιση των δομών στο αναλυτικό πρόγραμμα. Τέλος, το ενδιαφέρον εστιάζεται στην ελληνική γλώσσα και στη διαβάθμιση των γραμματικών δομών που προτείνει το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Όσον αφορά το λεξιλόγιο, θα συζητηθεί τι συνιστά γνώση μιας λέξης (προφορά, ορθογραφία, συμφραζόμενα στα οποία εμφανίζεται κ.λπ.). Θα αναλυθεί επίσης η διάκριση σε βασικό λεξιλόγιο, λεξιλόγιο επάρκειας, ακαδημαϊκό και τεχνικές λέξεις. Περνώντας στη διδακτική διαδικασία, θα εστιάσουμε σε θέματα άμεσης και έμμεσης διδασκαλίας λεξιλογίου, καθώς και στις στρατηγικές εκμάθησής του. Επιπλέον, εστιάζουμε στον λόγο των διαφορετικών γνωστικών αντικειμένων, τον λεγόμενο ακαδημαϊκό λόγο, παραθέτοντας τις λειτουργίες και τα χαρακτηριστικά του και συζητώντας την ανάπτυξή του. Αναπτύσσονται απόψεις που έχουν διατυπωθεί σε σχέση με την ανάγκη καθοδήγησης των δίγλωσσων μαθητών για την ανάπτυξη των σχετικών γλωσσικών δεξιοτήτων, αλλά και τις πρόσφατες απόψεις που αντιτίθενται στην εστίαση στις δεξιότητες αυτές ως σημείο ελλείματος των δίγλωσσων μαθητών. Στο μάθημα αυτό θα μας απασχολήσουν ακόμα θέματα γλωσσικής αξιολόγησης των δίγλωσσων μαθητών (μέσω γραπτών και προφορικών δοκιμασιών/τεστ, αλλά και μέσω εναλλακτικών μορφών αξιολόγησης) και θα παρουσιαστούν και θα συζητηθούν οι δοκιμασίες πιστοποίησης ελληνομάθειας που παρέχονται από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Τέλος, θα συζητηθεί η παροχή ανατροφοδότησης σε προφορικό και γραπτό λόγο.

Στόχος του συγκεκριμένου μαθήματος είναι η ανάπτυξη του κριτικού γραμματισμού στη παιδική λογοτεχνία, μελετώντας τις σύγχρονες θεωρητικές προσεγγίσεις, καθώς τις θεματικές και αφηγηματικές της επιλογές και προτεραιότητές της. Στο περιεχόμενό του θα αναλυθούν ζητήματα, όπως: - θεωρητικές αναζητήσεις για τη νεοτερικότητα, τη διακειμενικότητα και τη μεταμυθοπλασία στη σύγχρονη παιδική λογοτεχνία. - ανάλυση της σχέσης ιδεολογίας και παιδικής λογοτεχνίας. - αναγνώριση των στερεότυπων στην παιδική λογοτεχνία. - ζητήματα ταυτότητας και ετερότητας σε βιβλία για παιδιά. - η έννοια της πολυπολιτισμικότητας, ορισμός του περιεχομένου της στην παιδική λογοτεχνία. Κριτική προσέγγιση και αξιολόγηση των βιβλίων για παιδιά που προωθούν τη διαπολιτισμικότητα. - ανάλυση των θεωρητικών αναζητήσεων και μελέτη της θεματικής που αφορά τη σχέση του παιδικού βιβλίου με το Ολοκαύτωμα.

Στόχος του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών/φοιτητριών με θεωρητικά και πρακτικά θέματα που αφορούν τη διδακτική της ελληνικής γλώσσας σε δίγλωσσους μαθητές που μαθαίνουν την ελληνική ως δεύτερη/πρόσθετη γλώσσα. Αρχικά ορίζεται το πεδίο της εφαρμοσμένης γλωσσολογίας και αναφέρονται τα βασικά ερωτήματα στα οποία η εφαρμοσμένη γλωσσολογία αναζητά απαντήσεις, ενώ τονίζεται το γεγονός ότι στο συγκεκριμένο μάθημα εστιάζουμε στη γλωσσική εκπαίδευση, και συγκεκριμένα στην ανάπτυξη και διδασκαλία μιας πρόσθετης γλώσσας. Στη συνέχεια το ενδιαφέρον επικεντρώνεται στα περιβάλλοντα ανάπτυξης μιας πρόσθετης γλώσσας (μετανάστευση, ένταξη σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα, σπουδές στο εξωτερικό, καθοδηγούμενη εκμάθηση σε τάξη κ.λπ.). Παρουσιάζονται βασικές θεωρητικές προσεγγίσεις που επιχειρούν να εξηγήσουν τη διαδικασία ανάπτυξης μιας δεύτερης γλώσσας, εστιάζοντας στην αντιπαραβολική ανάλυση και την ανάλυση λαθών, την καθολική γραμματική, το μοντέλο του εποπτικού μηχανισμού (και τις σχετικές υποθέσεις), την γνωστική προσέγγιση, και την προσέγγιση βασισμένη στη χρήση (usage-based approach) και τέλος την κοινωνιοπολιτισμική προσέγγιση (sociocultural approach). Στη συνέχεια, το μάθημα επικεντρώνεται σε θέματα διδακτικής. Γίνεται αναφορά σε μεθόδους διδασκαλίας (γραμματικο-μεταφραστική, ακουστική μέθοδος, επικοινωνιακή και δραστηριοκεντρική προσέγγιση, διδασκαλία γλώσσας με βάση το περιεχόμενο και κειμενοκεντρική διδασκαλία) και έπειτα το ενδιαφέρον εστιάζεται στη διδασκαλία των τεσσάρων δεξιοτήτων (κατανόησης και παραγωγής γραπτού και προφορικού λόγου). Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται σε ζητήματα διδασκαλίας σε πολύγλωσσες και πολυπολιτισμικές τάξεις. Το Κοινό Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Αναφοράς για τις Γλώσσες (ΚΕΠΑ) είναι το επόμενο θέμα που μας απασχολεί, καθώς αποτελεί σημείο αναφοράς για τη διδασκαλία και την αξιολόγηση των γλωσσών εντός και εκτός Ευρώπης

Το μάθημα διερευνά τα κειμενικά είδη που συγκροτούν την έννοια του σχολικού γραμματισμού αλλά και τις διαδικασίες που διευκολύνουν ή αποτρέπουν τα παιδιά από την αποτελεσματική τους χρήση. Η έννοια του κειμενικού είδους συνιστά βασική έννοια στη σύγχρονη γλωσσολογική έρευνα. Πρόκειται για βασικά εργαλεία επικοινωνίας, για ένα σύνολο οργανωτικών σχημάτων που τα μέλη της κάθε κοινότητας χρησιμοποιούν για την οικοδόμηση της γνώσης αλλά και για τη μεταξύ τους επικοινωνία. Έχοντας πλέον αντικαταστήσει τον όρο ‘γραπτός λόγος’, που παραπέμπει σε μια εσωτερικά ομοιογενή έννοια, η έννοια των κειμενικών ειδών συνιστά πολύτιμο εργαλείο για την κατανόηση της πολυπλοκότητας του τρόπου με τον οποίο δομούνται νοήματα μέσα από γραπτά και προφορικά κείμενα σε διάφορες κοινότητες, συμπεριλαμβανομένης και της σχολικής. Το μάθημα παρουσιάζει τα εργαλεία που η διεθνής έρευνα έχει αναδείξει για την ανάγνωση των διαφόρων κειμενικών ειδών, εστιάζοντας στη διερεύνηση αυτών που συγκροτούν τον γραμματισμό στο ελληνικό πλαίσιο. Παράλληλα, προτάσεις διατυπώνονται για την αναμόρφωση των διδακτικών πρακτικών ώστε οι εκπαιδευτικοί να μπορούν να αντιμετωπίσουν τις κειμενικές προκλήσεις που θέτει στα παιδιά η σύγχρονη κοινωνία.

Η παρουσίαση των μοντέλων αναλυτικών προγραμμάτων, οι ιστορικές τους ορίζουσες, το φιλοσοφικό τους υπόβαθρο, οι ιδεολογικοπολιτικές τους διαστάσεις, η θέση τους και η σχέση τους με τις προδιαγραφές της εκπαιδευτικής διαδικασίας, ο ρόλος τους στη διαμόρφωση του σχολείου στη διαχρονία και τη συγχρονία του.

Τι είναι και πως δημιουργείται ο ρατσισμός και ο σεξισμός - θεωρία και πολιτική.Ρατσισμός και σεξισμός στο σχολείο.Διαπολιτισμική εκπαίδευση. Εφαρμογές αντιρατσιστικής, αντισεξιστικής και διαπολιτισμικής εκπαίδευσης

Εισαγωγή σε βασικές έννοιες Αστρονομίας και προτάσεις παιδαγωγικής αξιοποίησής τους στο Δημοτικό σχολείο.

Το μάθημα έχει ως κύριο στόχο να εξοικειώσει τους φοιτητές με την καλλιτεχνική δημιουργία και το "λεξιλόγιό" της. Κεντρικός παρονομαστής είναι η αντίληψη πως όσο βλέπουμε και γνωρίζουμε τα δημιουργήματα της τέχνης τόσο πλουτίζουμε το νου και τα αισθήματά μας. Έτσι, ο προορισμός του μαθήματος είναι ευρύτερα παιδευτικός, επιμορφωτικός, δίνοντας στους ενδιαφερόμενους από τη μια βασικές γνώσεις για την εξέλιξη του πολιτισμού και των τεχνών μέσα από την ιστορική και κοινωνική τους σύντομη παρουσίαση και από την άλλη μία πρώτη δυνατότητα επαφής με τις εικαστικές και εφαρμοσμένες τέχνες.