Το μάθημα "Αγγλικά για τη Εκπαίδευση" εστιάζει σε θεωρίες και έννοιες που σχετίζονται με τις Παιδαγωγικές Επιστήμες.

Στο μάθημα γίνεται πραγμάτευση των παρακάτω περιεχομένων: Ορισμοί του Αναλυτικού Προγράμματος, μορφές, είδη,ιστορική εξέλιξη και επιστημολογική θεμελίωση τους. To «κρυφό» Αναλυτικό Πρόγραμμα ή Παραπρόγραμμα. Οι λειτουργίες του Αναλυτικού Προγράμματος ως δέσμης των επίσημων προδιαγραφών διδασκαλίας. Μοντέλα σχεδιασμού και ανάπτυξης των Αναλυτικών Προγραμμάτων: πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Το πρόβλημα της εγκυρότητας και νομιμότητας στα Α.Π. Το ζήτημα της σκοποθεσίας στα Αναλυτικά προγράμματα: γενικοί σκοποί και ειδικοί στόχοι. Το ζήτημα επιλογής και διάταξης/οργάνωσης των γνωστικών περιεχομένων. Η αξιολόγηση των Αναλυτικών Προγραμμάτων: μοντέλα και μορφές αξιολόγησης. Το αίτημα για διαρκή αναμόρφωση των Αναλυτικών Προγραμμάτων: θεμελίωση της αναγκαιότητάς του. Το σύγχρονο ΔΕΠΠΣ για την υποχρεωτική εκπαίδευση: κριτική παρουσίαση επιλεγμένων αποσπασμάτων συναφών με τη θεωρητική πραγμάτευση που προηγήθηκε. Το σύγχρονο ΔΕΠΠΣ για τη γυμνασιακή βαθμίδα: κριτική παρουσίαση θεμάτων από τον κύκλο των φιλολογικών μαθημάτων. Ζητήματα εγκυρότητας των Αναλυτικών Προγραμμάτων από την πρόσφατη ελληνική εκπαιδευτική ιστορία: η περίπτωση των φιλολογικών μαθημάτων και του ανθρωπιστικού ιδεώδους της μόρφωσης.

Το μάθημα μελετά τα όρια της Γνώσης κ τη συνδρομή της Αισθητηριακής Αντίληψης στην πρόσληψη αυτής. Συγκεκριμένα το μάθημα εστιάζει στο έργο των Βρετανών Εμπειριστών (Locke, Hume, Berkeley), τη συζήτηση μεταξύ Εμπειριστών κ Ορθολογιστών κ το πως η συζήτηση αυτή εξελίσσεται υπό το φως των σύγχρονων επιστημονικών ευρημάτων.

Η Αριστοτελική Ποιητική είναι το πρώτο συστηματικό κείμενο για την ποίηση, το οποίο, με τη βοήθεια περιγραφικών αναλύσεων και κανονιστικών προδιαγραφών, καθορίζει ακριβέστερα τη φύση και την ειδοποιό διαφορά της λογοτεχνίας σε σχέση με άλλους τομείς του επιστητού. Μέσα από τις κατηγορίες και τις έννοιες που δημιούργησε ή αναπροσδιόρισε ο φιλόσοφος (όπως μίμησις, εἰκὸς καὶ ἀναγκαῖον, καθόλου, ἁμαρτία, κάθαρσις κ.ά.) θα προσεγγίσουμε μια θεωρία πρόσληψης του τραγικού και επικού είδους που βασίζεται αποφασιστικά στον παράγοντα της αποτελεσματικότητας και αναδεικνύει τον βαθύτατα ανθρωπογνωστικό χαρακτήρα της ποιητικής τέχνης εν γένει. 

Μέσα από επιλεγμένα αποσπάσματα διδάσκονται τρόποι προσπέλασης και κατανόησης των αρχαίων ελληνικών κειμένων. Ιδιαίτερη σημασία αποδίδεται στην εξοικείωση με το λεξιλόγιο και τη δομή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας στο πλαίσιο τριών γενών/ειδών της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, της Φιλοσοφίας, της Ιστοριογραφίας και της Ρητορικής. Το μάθημα έχει τον χαρακτήρα γλωσσικής εξάσκησης και προϋποθέτει τη συμμετοχή όσων το επιλέξουν. 

Επιλέγονται αποσπάσματα από το έργο του Ηροδότου και του Θουκυδίδη, που μας επιτρέπουν να προσεγγίσουμε την αρχαιοελληνική ιστοριογραφία, όπως διαμορφώθηκε στον 5ο αι. π.Χ. Έμφαση δίνεται στη μέθοδο του κάθε ιστορικού καθώς και στον συγκερασμό πολεμικής εξιστόρησης και λογοτεχνικής αφήγησης, που επιτρέπει να διαφανεί ο βαθύτατα ανθρωποκεντρικός χαρακτήρας του έργου τους. 

Εισαγωγή στην αρχαία φιλοσοφία: περιοδολόγηση, φιλοσοφικές «σχολές» και φιλοσοφικά προβλήματα. 

Το μάθημα επιδιώκει να εξοικειώσει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες με τα βασικά χαρακτηριστικά της αρχαίας φιλοσοφίας και τις βασικές διακρίσεις («σχολές») που υφίστανται εντός της μέσω της ανάγνωσης και της εξήγησης ενδεικτικών κειμένων. Στο μάθημα δεν υιοθετείται η καθιερωμένη εξιστόρηση σύμφωνα με τις μεγάλες «εποχές» της φιλοσοφίας (Προσωκρατικοί – Κλασική φιλοσοφία – Ελληνιστική φιλοσοφία – Φιλοσοφία των αυτοκρατορικών χρόνων), όπως τις συνέλαβε η γερμανική ιστοριογραφία της φιλοσοφίας κατά τον 18ο και τον 19ο αίωνα, αλλά παρακολουθούνται διαχρονικά οι προβληματικές από τις οποίες εκκινεί ο αρχαίος φιλοσοφικός στοχασμός. Κεντρικός στόχος του μαθήματος είναι να καταστήσει την αρχαία φιλοσοφία κατανοητή εκ των ένδον, δηλ. με τον τρόπο με τον οποίο κατανοούσαν τον φιλοσοφικό στοχασμό και τη φιλοσοφική δραστηριότητα οι ίδιοι οι αρχαίοι φιλόσοφοι. Το μάθημα είναι “ανοικτό” σε φοιτητές και φοιτήτριες όλων των Σχολών και Τμημάτων.

Το μάθημα προσεγγίζει την εκπαιδευτική πολιτική ως αντικείμενο κοινωνιολογικής ανάλυσης. Σκοπό έχει να εισάγει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες στη μελέτη των πολιτικών για την εκπαίδευση και τη δια βίου μάθηση, εστιάζοντας στην κριτική ανάλυση των κυρίαρχων λόγων (discourses) που συγκροτούν τα υπερεθνικοί οργανισμοί άσκησης πολιτικής, και των συναρθρώσεων τους στο εθνικό επίπεδο των συστημάτων και των διαδικασιών προώθησης αλλαγών (π.χ. στα αναλυτικά προγράμματα, στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών κτλ).

Αντικείμενο μελέτης και έρευνας είναι ο τρόπος διδασκαλίας της νεοελληνικής γλώσσας στα Γυμνάσια και στα Λύκεια. Παρουσιάζονται βασικά στοιχεία διδακτικής της γλώσσας, η μέθοδος «Project», το περιεχόμενο και οι κατευθύνσεις των αναλυτικών προγραμμάτων ως προς το συγκεκριμένο μάθημα. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες παρακολουθούν και διδάσκουν το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας σε σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. 

Αντικείμενο μελέτης και έρευνας είναι ο τρόπος διδασκαλίας της νεοελληνικής γλώσσας στα Γυμνάσια και στα Λύκεια. Παρουσιάζονται βασικά στοιχεία διδακτικής της γλώσσας, η μέθοδος «Project», το περιεχόμενο και οι κατευθύνσεις των αναλυτικών προγραμμάτων ως προς το συγκεκριμένο μάθημα. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες παρακολουθούν και διδάσκουν το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας σε σχολεία Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.