Στο μάθημα περιλαμβάνεται μία εισαγωγή στη θεωρία της λογοτεχνικής μετάφρασης, με έμφαση στη μετάφραση της ποίησης. Θα προσεγγιστούν λογοτεχνικές μεταφράσεις αρχαίας ελληνικής ποίησης και ποιημάτων μεταφρασμένων στα νέα ελληνικά από άλλες γλώσσες (κυρίως από τα αγγλικά και τα γαλλικά). Στόχος είναι να γίνουν αντιληπτά βασικά σημεία της θεωρίας γύρω από τη λογοτεχνική μετάφραση, καθώς και να προσεγγιστούν με κριτική διάθεση συγκεκριμένα μεταφρασμένα ποιήματα.

Το λογοτεχνικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη υπήρξε βασικό τόσο για τη νεοελληνική ποίηση όσο και για τη νεοελληνική πεζογραφία, καθώς και σημαντικό για τη διαμόρφωση της πνευματικής ζωής του 20ου αιώνα. Θα μελετηθούν οι βασικότερες ποιητικές συνθέσεις του Καζαντζάκη, καθώς και κείμενά του που ανήκουν στα γραμματειακά είδη της πεζογραφικής αφήγησης και της θεατρικής γραφής. Θα μελετηθούν και κείμενα λογοτεχνικής κριτικής ως προς το πολύπλευρο έργο του.

Διοικητική επιστήμη και Management Ο ρόλος της διοίκησης στην εκπαίδευση Οι έννοιες της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας Θεωρητικές προσεγγίσεις -Πρότυπα Διοίκησης στην Εκπαίδευση (γραφειοκρατικό , ορθολογικό, των συστημάτων, συνεργατικό) Προγραμματισμός στην εκπαίδευση Η έννοια της ηγεσίας στην εκπαίδευση Η λήψη των αποφάσεων στη σχολική μονάδα. Ο εκπαιδευτικός ως δημόσιος υπάλληλος Προσεγγίσεις -τύποι ηγεσίας στην εκπαίδευση Η κουλτούρα της σχολικής μονάδας Το σχολείο ως οργανισμός Το διδακτικό προσωπικό του σχολείο Ο ρόλος του διευθυντή στη σχολική μονάδα Η επικοινωνία στο σχολείο Η διαχείριση των συγκρούσεων στο σχολείο.

Σκοπός του μαθήματος είναι η προσέγγιση της παιδαγωγικής αξιοποίησης των Ψηφιακών Μέσων στη μεθοδολογία της προετοιμασίας, σχεδίασης, υλοποίησης και αξιολόγησης Σεναρίων Διδασκαλίας στη σχολική τάξη του 21ου αιώνα. Επιμέρους στόχο του μαθήματος αποτελεί η κατανόηση του στρατηγικού σχεδιασμού μιας εκπαιδευτικής δραστηριότητας με την παιδαγωγική ενσωμάτωση σύγχρονων, κατάλληλων, αξιόπιστων διαδικτυακών εφαρμογών και ψηφιακών εργαλείων για τεχνολογικά ενισχυμένη μάθηση όπως είναι τα εργαλεία του συμμετοχικού ιστού web 2.0. Συνοπτικά παρουσιάζονται λογισμικά προγράμματα (διαχείρισης διαδραστικού πίνακα, εννοιολογικής χαρτογράφησης, ηλεκτρονικής αξιολόγησης) και η σύνδεση/υποστήριξη από τις κατάλληλες θεωρίες μάθησης. Τέλος, αναλύονται τα πλεονεκτήματα από τη συμμετοχή σε ηλεκτρονικές κοινότητες μάθησης και ανοικτά διερευνητικά περιβάλλοντα με στόχο την καλλιέργεια δεξιοτήτων συνεργατικής μάθησης που συμβάλλουν στη διεπιστημονική και διαθεματική προσέγγιση της γνώσης.

Σκοπός του κατ’ επιλογήν υποχρεωτικού μαθήματος για την κατεύθυνση Παιδαγωγικής είναι οι εκπαιδευόμενοι να αντιληφθούν τη στενή σχέση που υπάρχει μεταξύ Ψηφιακών Μέσων και Σεναρίων Διδασκαλίας και πώς αυτή η σχέση εντοπίζεται σε όλα τα φιλολογικά αντικείμενα / ανθρωπιστικά μαθήματα, σε όλο το εύρος των διδακτικών πρακτικών. Επιμέρους στόχοι του μαθήματος είναι να διαβάζουν δημιουργικά τις σχολικές διδακτικές πρακτικές μέσα από τη δημιουργία Σεναρίων Διδασκαλίας αναπτύσσοντας τις απαραίτητες στρατηγικές για τη γόνιμη αξιοποίηση των Ψηφιακών Μέσων σε αυτές και να συνδέουν την ευρύτερη σχέση των Ψηφιακών Μέσων με τις νέες μορφές γραμματισμού που ισχύουν στην εκπαίδευση του 21ου αιώνα με την ανάπτυξη διδακτικών στρατηγικών που θα διατρέχουν τις σχολικές διδακτικές πρακτικές στο σύνολό τους και όπου τα Ψηφιακά Μέσα παίζουν σημαντικό ρόλο. Τέλος, να αντιλαμβάνονται και να ερμηνεύουν τις συστημικού τύπου δυσκολίες που έχει η εισαγωγή των Ψηφιακών Μέσων στη διδακτική διαδικασία του σχεδιασμού και της υλοποίησης εκπαιδευτικών δραστηριοτήτων στην καθημερινή διδακτική πράξη της ελληνικής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. 

Στο μάθημα αυτό θα γίνει πραγμάτευση των παρακάτω περιεχομένων: Η αγωγή ως πυρηνική έννοια της Παιδαγωγικής. Ανθρωπολογικά και κοινωνικά δεδομένα για τη θεμελίωση της αναγκαιότητας της αγωγής. Ανθρωπολογικά δεδομένα: η προοπτική της παιδαγωγικής ανθρωπολογίας για τα όρια και τις δυνατότητες της αγωγής. Κοινωνικά δεδομένα για την αναγκαιότητα της αγωγής: το παράδειγμα του σχολείου ως κοινωνικού θεσμού. Λειτουργίες του σχολείου ως κοινωνικού θεσμού. Θεωρητικές προσεγγίσεις για τη λειτουργία του σχολικού θεσμού. Κριτική στο σχολικό θεσμό: κατευθύνσεις και προτάγματα. Το κίνημα της αποσχολειοποίησης. Το σχολείο αντιμέτωπο με νέες προκλήσεις: από τη διαχείριση της ετερότητας (η διαπολιτισμική διάσταση και η διάσταση των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών) στον ψηφιακό εγγραμματισμό.

Χειμερινό εξάμηνο 2020-2021

Συντονιστής, διευκολυντής: Κυριάκος Μπονίδης, αναπληρωτής καθηγητής

Σκοπός του σεμιναρίου είναι οι συμμετέχοντες και οι συμμετέχουσες να αναλύσουν γενεαλογικά τους επιμέρους λόγους (discourses) της Παιδαγωγικής της Ειρήνης της νεωτερικότητας (την ιδεαλιστική, την κριτική και την οικολογική Παιδαγωγική της Ειρήνης και την πραγματιστική Εκπαίδευση για την Ειρήνη) και τους σύγχρονα αναδυόμενους μετανεωτεριστικούς ειρηνιστικούς παιδαγωγικούς λόγους.

 Θέματα μάθησης, χρονοδιάγραμμα

 Εισαγωγή: Το αντικείμενο της Παιδαγωγικής της Ειρήνης, βασικές έννοιες. Η «φύση» του ανθρώπου και το «διδακτόν» της ειρήνης. Επιστημολογικοί προσδιορισμοί της Παιδαγωγικής της Ειρήνης. Η ανάδυση των πρώτων λόγων της Παιδαγωγικής της Ειρήνης κατά το Μεσοπόλεμο  (1ο σεμινάριο).

 Ενότητα πρώτη: Η Παιδαγωγική της Ειρήνης της νεωτερικότητας

Η ιστορικότητα των επιμέρους λόγων της Παιδαγωγικής της Ειρήνης από το 1945 κ.ε.:

 Α. Η Ιδεαλιστική Ερμηνευτική Παιδαγωγική της Ειρήνης

1. Εισαγωγικά: Η Ερμηνευτική και η Ανθρωπιστική Παιδαγωγική. 2. Ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα ρεαλιστικής Έρευνας της Ειρήνης, σχετική βιβλιογραφία και περιοδικά. 3. Βασικές οντολογικές, ανθρωπολογικές, ηθικές, επιστημολογικές και παιδαγωγικές παραδοχές και έννοιες της Ιδεαλιστικής Παιδαγωγικής της Ειρήνης. Η ειρήνη ως απουσία του πολέμου, η διακρατική ειρήνη. 4. Χώρος, χρόνος, κείμενα, ερευνητικές και εκπαιδευτικές πρακτικές και τεχνολογίες κυβερνησιμότητας της ειρηνιστικής ιδεαλιστικής εκπαίδευσης. 5. Ανάλυση λόγου κειμένων των ιδεαλιστών παιδαγωγών της ειρήνης (2ο σεμινάριο).

 Β. Η Κριτική Παιδαγωγική της Ειρήνης

1. Εισαγωγικά: H Κριτική Θεωρία, η Κριτική Έρευνα της Ειρήνης και η Κριτική Παιδαγωγική. 2. Ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα Κριτικής Έρευνας της Ειρήνης και της Κριτικής Παιδαγωγικής της Ειρήνης διεθνώς, σχετική βιβλιογραφία και περιοδικά. 3. Βασικές οντολογικές, ανθρωπολογικές, ηθικές, επιστημολογικές και παιδαγωγικές παραδοχές και έννοιες της Κριτικής Παιδαγωγικής της Ειρήνης. Η άμεση και δομική βία. Η «αρνητική» και «θετική» ειρήνη. 4. Χώρος, χρόνος, κείμενα, ερευνητικές και εκπαιδευτικές πρακτικές και τεχνολογίες κυβερνησιμότητας της ειρηνιστικής κριτικής εκπαίδευσης. 5. Ανάλυση λόγου κειμένων των κριτικών παιδαγωγών της Ειρήνης. (3ο σεμινάριο).

 Γ. Η Πραγματιστική Εκπαίδευση για την Ειρήνη

1.  Εισαγωγικά: Ο εκπαιδευτικός Πραγματισμός και η Προοδευτική Εκπαίδευση. 2. Ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα της φιλελεύθερης Έρευνας της Ειρήνης, σχετική βιβλιογραφία και περιοδικά. 3. Ο λόγος των διεθνών οργανισμών, κυρίως της UNESCO, ως ηγεμονικός λόγος της Εκπαίδευσης για την Ειρήνη. 4. Βασικές οντολογικές, ανθρωπολογικές, ηθικές, επιστημολογικές και παιδαγωγικές παραδοχές και έννοιες της Εκπαίδευσης για την Ειρήνη. Η ειρήνη ως απουσία του πολέμου η παγκόσμια δημοκρατική ειρήνη, ο αφοπλισμός, τα δικαιώματα του ανθρώπου και του παιδιού, η διαπολιτισμικότητα, η ανάπτυξη, το περιβάλλον και η αειφόρος ανάπτυξη. 5. Ο κονστρουκτιβισμός 6. Χώρος, χρόνος, κείμενα, ερευνητικές και εκπαιδευτικές πρακτικές και τεχνολογίες κυβερνησιμότητας της Εκπαίδευσης για την Ειρήνη. 7. Ανάλυση λόγου κειμένων των πραγματιστών παιδαγωγών της ειρήνης (4ο σεμινάριο).

 Δ. Η Οικολογική-Συστημική Παιδαγωγική της Ειρήνης

1.  Εισαγωγικά:  Τα παγκόσμια οικολογικά προβλήματα. H Οικολογική Φιλοσοφία, το κίνημα της «Νέας Εποχής», η θεωρία και πράξη της μη βίας του Γκάντι και του Κινγκ, η «Οικολογική» Έρευνα της Ειρήνης, η  «Ανθρωπιστική Ψυχολογία» του Maslow, η δράση της Λέσχης της Ρώμης, η συστημική θεωρία και η Συστημική Παιδαγωγική. 2. Σχετικά Ινστιτούτα και ερευνητικά και εκπαιδευτικά κέντρα διεθνώς, βιβλιογραφία και περιοδικά. 3. Βασικές οντολογικές, ανθρωπολογικές, ηθικές, επιστημολογικές και παιδαγωγικές παραδοχές και έννοιες της Οικολογικής-Συστημικής Παιδαγωγική της Ειρήνης. Το «νέο παράδειγμα» της «αλληλεγγύης, της αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας και του «οικολογικού αυτοπεριορισμού». 4. Χώρος, χρόνος, κείμενα, ερευνητικές και εκπαιδευτικές πρακτικές και τεχνολογίες κυβερνησιμότητας κείμενα, ερευνητικές και εκπαιδευτικές πρακτικές και τεχνολογίες κυβερνησιμότητας της οικολογικής-συστημικής ειρηνιστικής εκπαίδευσης. Η «νεωτεριστική μάθηση». 5. Ανάλυση λόγου κειμένων των παιδαγωγών της Οικολογικής-Συστημικής Παιδαγωγικής της Ειρήνης (5ο  σεμινάριο).

 Ενότητα δεύτερη: Η μεταιχμιακή Μετακριτική Παιδαγωγική της Ειρήνης μεταξύ νεωτερικότητας και μετανεωτερικότητας:

1. Εισαγωγικά: Οι κριτικές θεωρίες, οι έννοιες της ιδεολογίας, της ηγεμονίας, της συμβολικής βίας, του πεδίου. οι πολιτισμικές σπουδές, η μεταδομιστική κριτική του Ανθρωπισμού και του υποκειμένου, το τρίτο φεμινιστικό κύμα, η σύγχρονη Μετακριτική Έρευνα της Ειρήνης και η «οριακή» Μετακριτική Παιδαγωγική (border pedagogy), η μετακριτική φεμινιστική Έρευνα και Παιδαγωγική της Ειρήνης. οι έννοιες της φυλής, του έθνους, της τάξης και της σεξουαλικότητας. 2. Ινστιτούτα και ερευνητικά κέντρα Μετακριτικής Έρευνας της Ειρήνης και της Μετακριτικής Παιδαγωγικής της Ειρήνης διεθνώς, σχετική βιβλιογραφία και περιοδικά. 3. Βασικές οντολογικές, ανθρωπολογικές, ηθικές, επιστημολογικές και παιδαγωγικές παραδοχές και έννοιες της Μετακριτικής Παιδαγωγικής της Ειρήνης. Το τρίγωνο της βίας (πολιτισμική, δομική και άμεση βία) και η πολιτισμική, δομική και άμεση ειρήνη. 4. Χώρος, χρόνος, κείμενα, ερευνητικές και εκπαιδευτικές πρακτικές και τεχνολογίες κυβερνησιμότητας της ειρηνιστικής μετακριτικής εκπαίδευσης. Η Κριτική Ανάλυση Λόγου, η Κοινωνική Σημειωτική και οι κριτικοί γραμματισμοί. 5. Ανάλυση λόγου κειμένων των μετακριτικών παιδαγωγών της Ειρήνης (6ο, 7ο, 8ο και 9ο σεμινάριο).

 Ενότητα τρίτη: Η μετανεωτεριστική Παιδαγωγική της Παγκοσμιότητας

1.  Εισαγωγικά: Η μεταδομιστική κριτική του Ανθρωπισμού και του υποκειμένου, κυρίως του Michel Foucault, τα συμπλέγματα των νεωτερικών μορφών εξουσίας, της πειθαρχικής, της βιοεξουσίας, της ποιμαντικής εξουσίας, πρακτικές και τεχνολογίες κυβερνησιμότητας, ο κονστρουκτιονισμός, η αποοδόμηση, το «κοινωνικό φύλο» των φεμινιστριών ερευνητριών και παιδαγωγών της Ειρήνης το τρίτο φεμινιστικό κύμα, η Queer θεωρία, η Μετα-αποικιακή Κριτική, η σύγχρονη Αφρο-αμερικανική Κριτική, το παγκόσμιο «χωριό» κ.λπ. η Μετανεωτεριστική Εκπαίδευση ή Παιδαγωγική, η Αποδομιστική Παιδαγωγική, η Παιδαγωγική της Διαφοράς 2. Σχετική βιβλιογραφία και περιοδικά. 3. Βασικές οντολογικές, ανθρωπολογικές, ηθικές, επιστημολογικές και παιδαγωγικές παραδοχές και έννοιες της μετανεωτεριστικής Παιδαγωγικής της Παγκοσμιότητας. Η ηθική της ελευθερίας, το απροσδιόριστό έργο της ελευθερίας, διαρκής δημιουργία του εαυτού μέσα στην αυτονομία του ως ειρηνική υποκειμενικότητα, η φυλή, η εθνικότητα, το φύλο, η σεξουαλικότητα, η τάξη, η κινητικότητα από ένα εθνικό κράτος σε άλλο, η μετανάστευση και οι «νέες» εθνότητες, ο ρατσισμός, η φυλετική, θρησκευτική και πολιτισμική ετερότητα και η αλληλεπίδραση με αυτήν, το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. 3. Χώρος, χρόνος, κείμενα, ερευνητικές και εκπαιδευτικές πρακτικές και τεχνολογίες κριτικής, διαρκούς αναστοχασμού και δημιουρ­γικού αυτομετασχηματισμού της ειρηνιστικής μετανεωτεριστικής εκπαίδευσης: Η Ανάλυση Λόγου, η Κοινωνική Σημειωτική, η «οικολογική αλληλεγγύη» (η αλληλεγγύη σε όλους τους έμβιους οργανισμούς του πλανήτη) και ο «οικολογικός αυτοπεριορισμός», η αγωνιστική-δημιουργική ελευθερία  και η αγωνιστική ειρηνιστική πολιτική. 4. Ανάλυση λόγου κειμένων των μετανεωτεριστών παιδαγωγών της Ειρήνης (10ο, 11ο, 12ο και 13ο σεμινάριο)

 Αξιολόγηση του σεμιναρίου

Κατά τη διάρκεια του εξαμήνου, όλοι οι συμμετέχοντες και όλες οι συμμετέχουσες, ανεξαρτήτως Τμήματος, αναπτύσσουν ποικίλες ατομικές ή ομαδικές δραστηριότητες και σχέδια εργασίας, τις οποίες τοποθετούν στο portfolio τους, βάσει του οποίου θα βαθμολογηθούν. Συνεπώς, η αξιολόγηση είναι «αυθεντική» (portfolio, χρονολόγιο, αναστοχαστικό και αυτοστοχαστικό ημερολόγιο μάθησης, ημερολόγιο της ειρήνης κ.λπ.) και δεν θα γίνουν τελικές γραπτές εξετάσεις.

syllabus-θέματα του σεμιναρίου.pdfsyllabus-θέματα του σεμιναρίου.pdf

Στο συγκεκριμένο μάθημα μελετάται και αναλύεται ο ρόλος της ‘δύναμης’ ή του κινήτρου που βρίσκεται πίσω από τη συμμετοχή των ενηλίκων στην εκπαίδευση, αλλά και η σύνδεση του με τη μάθηση εν γένει, παράμετροι οι οποίες αποτελούν για όσους ασχολούνται τόσο θεωρητικά όσο και ερευνητικά, αλλά και πρακτικά με το πεδίο μελέτης που αφορά στην εκπαίδευση των ενηλίκων, το μεγαλύτερο ίσως κεφάλαιο στην κατανόηση τόσο των ενδογενών όσο και των εξωγενών ‘μηχανισμών’ που καθορίζουν το λειτουργικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ένας ενήλικος ενεργοποιείται, για να πετύχει την ικανοποίηση των μαθησιακών του αναγκών, μέσα από συνειδητά οργανωμένες εκπαιδευτικές δραστηριότητες τυπικού, μη τυπικού ή και άτυπου χαρακτήρα. Παρά τις μέχρι σήμερα προσεγγίσεις φαίνεται πως δεν υπάρχει, ακόμη τουλάχιστον, ένα σαφές συναινετικά δομημένο θεωρητικό πλαίσιο το οποίο να εξηγεί με επάρ- κεια τις συνθήκες εκείνες οι οποίες ενισχύουν ή δυσκολεύουν τη συμμετοχή των ενηλίκων στην εκπαί- δευση. Παρά τα διαφορετικά πολλές φορές συμπεράσματα στα οποία καταλήγουν οι ερευνητές με τη χρήση των παραπάνω τρόπων συλλογής και επεξεργασίας των δεδομένων τους, στην αγγλοαμερικάνι- κη τουλάχιστον βιβλιογραφία, υπάρχει ωστόσο αρκετή συνάφεια ώστε να είμαστε σε θέση να προσδιο- ρίσουμε τους σημαντικότερους παράγοντες συμμετοχής. Το κατά πόσο φυσικά οι έρευνες που έγιναν και γίνονται στο συγκεκριμένο χώρο απαντούν επαρκώς στα ερωτήματα που αφορούν στη γενικότερη στάση των συμμετεχόντων απέναντι στη μάθηση –δηλαδή τον μαθησιακό τους προσανατολισμό ο ο- ποίος εμμέσως τους οδηγεί στην αναζήτηση εκπαιδευτικών ευκαιριών με στόχο την προσωπική και επαγγελματική τους ανάπτυξη– είναι ένα ζήτημα που απαιτεί περαιτέρω μελέτη και ενδεχομένως και τη χρήση ή την επινόηση νέων μεθοδολογικών εργαλείων συλλογής και ανάλυσης δεδομένων. Στο μάθημα αναλύονται διεξοδικά οι θεωρητικές προσεγγίσεις των Ο’Houle, Miller, Boshier, Rubenson, Aslanian & Brickell, Darkenwald & Merriam, Cookson, Tough, De Montlibert, Hedoux, Darkenwald & Valentine, και Cross, με αντίστοιχες αναφορές σε συνθετικές προσεγγίσεις που αφο- ρούν στη συμμετοχή των ενηλίκων στην εκπαίδευση, όπως το παράδειγμα της ομαδοποίησης μετα- βλητών (Recruitment Paradigm), τα προσδοκώμενα οφέλη (Anticipated Benefits Model), ο συν- δυασμός των ευνοϊκών περιστάσεων (Combination of Favourable Circumstances), το μοντέλο της ψυχοκοινωνικής αλληλεπίδρασης (Psycho-Social Interaction Model), και το μοντέλο της ‘Αλυσίδας Αντιδράσεων’ (C.O.R - Chain Of Response Model).

Φιλοσοφική ανάπτυξη του δοκιμίου του Μαξ Χορκχάιμερ "Παραδοσιακή και κριτική θεωρία"

Σε αυτό το μάθημα θα γίνει πραγμάτευση των παρακάτω περιεχομένων: η παρατήρηση ως επιλεκτική αντίληψη. Παρατήρηση, κρίση και αξιολόγηση. Η Παρατήρηση Διδασκαλίας ως μέθοδος της εμπειρικά προσανατολισμένης έρευνας. Μεθόδευση, τεχνικές και εργαλεία παρατήρησης. Προβλήματα μεθοδολογικά: αντικειμενικότητα, εγκυρότητα, αξιοπιστία. Η Παρατήρηση Διδασκαλίας ως μέθοδος της εθνογραφικά προσανατολισμένης έρευνας. Η παρατήρηση στη σχολική ζωή και τάξη: εργαλείο της Παιδαγωγικής και Ψυχολογικής Διαγνωστικής. Η Παρατήρηση Διδασκαλίας στην Εκπαίδευση των Εκπαιδευτικών: το πρόταγμα της διαφοροποιημένης και επεξεργασμένης αντιληπτικής ικανότητας ως προαπαιτούμενο για τον ιδεότυπο του κριτικά αναστοχαζόμενου εκπαιδευτικού. Εφαρμογές της Παρατήρησης Διδασκαλίας στην εκπαίδευση των εκπαιδευτικών: από τα Κρίσιμα Περιστατικά στις φαινομενολογικές προσεγγίσεις της μάθησης και τις Βινιέτες. Παραδείγματα από την εκπαιδευτική πραγματικότητα: γράφοντας και αναλύοντας Κρίσιμα Περιστατικά και Βινιέτες.

Το μάθημα έχει ως στόχο να εισαγάγει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες στη λογική, τις προϋποθέσεις και τις μεθόδους-τεχνικές της ποιοτικής προσέγγισης στην εκπαιδευτική έρευνα.

Η πολιτική φιλοσοφία μελετά ιστορικά και συστηματικά τις απαντήσεις που δίδονται σε ερωτήματα σχετικά με τις αξίες και τη μορφή που οφείλει να έχει μια δίκαιη κοινωνία. Σε αυτό το πλαίσιο θα εξεταστούν σύγχρονες φιλοσοφικές προσεγγίσεις της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ισότητας, της κοινότητας και της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Στο εαρινό εξάμηνο κάθε ακαδημαϊκού έτους αναπτύσσεται το πρόγραμμα της «1ης σπείρας» του προγράμματος Πρακτικής Άσκησης, συνδεόμενο με το τρίωρο μάθημα Π400 ΣΧΠ ΙΙ: Σχολική Παιδαγωγική ΙΙ και με τη δίωρη συνάντηση-μάθημα ανατροφοδότησης, προετοιμασίας και αναστοχασμού, εστιάζει στα παραπάνω θέματα. Κατά την ανάπτυξη του προγράμματος αυτού ομάδες 20-25 φοιτητών και φοιτητριών που βρίσκονται στο 4ο εξάμηνο των σπουδών τους, παράλληλα με τη θεωρητική εκπαίδευσή τους στο παραπάνω μάθημα, επισκέπτονται οχτώ (8) ημέρες ένα δευτεροβάθμιο σχολείο, με στόχο να προσεγγίσουν το σχολείο ως δυνάμει εκπαιδευτικοί-ερευνητές και ερευνήτριες των δύο παραπάνω θεμάτων σε αυτό, να αναστοχαστούν κριτικά και να αυτοστοχαστούν αναφορικά με αυτά και την επαγγελματική τους ταυτότητα. Στο πλαίσιο αυτό, για σαράντα οχτώ (48) ώρες διεξάγουν στο σχολείο αυτό μια «μελέτη περίπτωσης» ‒με περίπτωση τη σχολική μονάδα‒, κατά την οποία, με μεθοδολογικά εργαλεία τη συνέντευξη, τις ομάδες συζήτησης, την παρατήρηση και το ημερολόγιο αναστοχασμού και αυτοστοχασμού ερευνούν και μαθαίνουν αναφορικά με:  

               i.     το σχολείο ως οργάνωση και ως ίδρυμα, τα όργανα διοίκησης και οι αρμοδιότητές τους. το σχολείο ως οικονομικό οργανισμό και ως γραφειοκρατικό μηχανισμό

             ii.     την ιστορία του συγκεκριμένου σχολείου και τη σύνδεσή του με την κοινωνία

           iii.     το σχολικό και διδακτικό χώρο και την υλικοτεχνική υποδομή του

            iv.     την εσωτερική λειτουργία του σχολείου-το σχολείο ως κοινότητα κοινωνικής αλληλεπίδρασης και  μάθησης. τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τις μαθήτριες, τους γονείς και κηδεμόνες

              v.     το/τη «φιλόλογο» εκπαιδευτικό ως υποκειμενικότητα

            vi.     τη διδασκαλία των «φιλολογικών» μαθημάτων- τους παιδαγωγικούς πόρους και παιδαγωγικές πρακτικές. 

Παραδοτέο: Το portfolio της «1ης σπείρας» του προγράμματος Πρακτικής Άσκησης.