Στοιχεία ηλεκτρικών κυκλωμάτων. Πηγές τάσης. Αντίσταση. Ο νόμος του Ohm. Πυκνωτής. Πηνίο. Ενέργεια. Ισχύς. Συνδέσεις στοιχείων εν σειρά και εν παραλλήλω. Οι μέθοδοι κόμβων και βρόχων του Kirchhoff. Ισοδύναμα κυκλώματα. Αρχές και θεωρήματα ηλεκτρικών κυκλωμάτων. Κυκλώματα πρώτης τάξης. Κυκλώματα με ημιτονοειδή διέγερση. Μετασχηματισμός στο πεδίο της συχνότητας. Κυκλώματα δύο ακροδεκτών στο πεδίο της συχνότητας.

Το μάθημα έχει στόχο να διδάξει τους φοιτητές στις βασικές έννοιες του Δομημένου Προγραμματισμού. Αρχικά διδάσκεται η αποδόμηση προβλημάτων και η λύση τους με δομημένο τρόπο, ενώ στη συνέχεια οι φοιτητές εισάγονται στο δομημένο προγραμματισμό με χρήση της γλώσσας προγραμματισμού C.

Ζωνοπερατά σήματα και ζωνοπερατές διαδικασίες, ψηφιακή μετάδοση μέσω καναλιών περιορισμένου εύρους ζώνης, σχεδιασμός σήματος για κανάλια περιορισμένου εύρους ζώνης και μηνεδικό ISI - κριτήριο Nyquist, σχεδιασμός σημάτων περιορισμένουν εύρους ζώνης με ελεγχόμενο ISI - σήματα μερικής απόκρισης, φώραση ML ακολουθίας σημάτων μερικής απόκρισης, σχεδιασμός φίλτρων εκπομπής και λήψης για γνωστό κανάλι, εξίσωση καναλιού, γραμμικοί εξισωτές, προσαρμοστικοί εξισωτές, συστήματα OFDM.

Ανακοινώσεις θεμάτων διπλωματικών εργασιών

Το μάθημα πραγματεύεται σύγχρονες τεχνικές και μεθοδολογίες σχετικές με τις φάσεις ανάπτυξης, ελέγχου, λειτουργίας και διαχείρισης λογισμικού.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ: Διαφορικός ενισχυτής με MOS και BJT, σχεδίαση Δ.Ε. Απόκριση συχνότητας των απλών ενισχυτικών βαθμίδων στις χαμηλές συχνότητες, διαγράμματα Bode. Ενισχυτικές βαθμίδες στις υψηλές συχνότητες, εύρος ζώνης και επέκτασή του. Ενισχυτικές διατάξεις πολλών βαθμίδων με σύζευξη AC και σύζευξη DC, απόκριση συχνότητας πολυβάθμιων ενισχυτών. Ενισχυτές με ανάδραση. Επίδραση της ανάδρασης. Τελεστικοί ενισχυτές, ανάλυση του 741, βασικά κυκλώματα με ΤΕ και εφαρμογές τους. Ανάλυση ΤΕ MOS δύο βαθμίδων. Ταλαντωτές RC, γέφυρας Wien, Hartley, Colpitts.

Φυσική περιγραφή της διάδοσης ήχου στη θάλασσα. Εξίσωση ακουστικού κύματος. Ακτινική θεωρία και διάθλαση ακτίνων. Ανάκλαση και διάθλαση στη διαχωριστική επιφάνεια ρευστού- στερεού. Υποβρύχιος φυσικός κυματοδηγός. Παραξονική διάδοση κύματος. Θεωρία ορθογωνικών ρυθμών. Ταλαντώσεις μεμβράνης. Ακτινοβολία ακουστικών κυμάτων. Συστήματα ανίχνευσης ήχου και εξισώσεις sonar. Ακουστικοί μετατροπείς, ηχοβολείς και υδρόφωνα. Φαινόμενο Doppler. Σκέδαση και απορρόφηση του ήχου από φυσαλίδες αέρα στη θάλασσα.

Σύνοψη μαθήματος

Η αναγνώριση προτύπων (pattern recognition) είναι η επιστημονική περιοχή που έχει στόχο την ανάπτυξη μοντέλων για την ταξινόμηση ή ομαδοποίηση προτύπων (patterns) που έχουν εξαχθεί από δεδομένα σε κατηγορίες ή κλάσεις. Σε αυτό το μάθημα θα παρουσιαστούν με ενιαίο τρόπο οι ευρέως χρησιμοποιούμενες τεχνικές και μεθοδολογίες για το πρόβλημα της αναγνώρισης προτύπων.

Στόχοι μαθήματος

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές/τριες αναμένεται να μπορούν να:

  • Γνωρίζουν τις βασικές αρχές αναγνώρισης προτύπων και τα κύρια πεδία εφαρμογής τους
  • Μπορούν να εφαρμόσουν γνωστούς αλγορίθμους σε πραγματικά προβλήματα,
  • Επιλέγουν τον κατάλληλο αλγόριθμο αναγνώρισης προτύπων με βάση τις απαιτήσεις του προβλήματος τους,
  • Σχεδιάζουν τη διαδικασία επίλυσης προβλημάτων αναγνώρισης προτύπων.

Εισαγωγή: ορισμοί, δεδομένα, παραδείγματα. Στοιχεία πιθανοτήτων και στατιστικής: τυχαίες μεταβλητές, μονο-μεταβλητές και πολυ-μεταβλητές κατανομές, παράμετροι κατανομής, εκτίμηση παραμέτρων και έλεγχοι υπόθεσης παραμέτρων, έλεγχος υπόθεσης καλής προσαρμογής κατανομής. Αβεβαιότητα και σφάλμα μέτρησης: συστηματικά και τυχαία σφάλματα, διάδοση σφάλματος. Συσχέτιση και παλινδρόμηση: συσχέτιση, απλή και πολλαπλή παλινδρόμηση, γραμμική και μη-γραμμική παλινδρόμηση. Υπολογιστικές μέθοδοι (μέθοδοι επαναδειγματοληψίας) στην εκτίμηση παραμέτρων, στατιστικών ελέγχων, συσχέτισης και παλινδρόμηση. 

Υλοποίηση συστημάτων διαμόρφωσης, αποδιαμόρφωσης, ενίσχυσης λήψης. Ενδοσκόπιση ηλεκτρονική με συνθετική εποπτεία. Διανεμημένα ενεργά και παθητικά κυκλώματα. Μείκτες, ταλαντωτές, γραμμές μεταφοράς. Αρχές μετρήσεων υψηλών συχνοτήτων, φασματικός αναλυτής. Ανάλυση σε υποσυστήματα και προσδιορισμός των τεχνικών χαρακτηριστικών μιας πλήρους συσκευής για τη λήψη-εκπομπή σημάτων. Δορυφορικά Συστήματα.

Το μάθημα συζητά τεχνικές για την ανάλυση και των σχεδιασμό αλγορίθμων και δομών δεδομένων, όχι από την προγραμματιστική, αλλά την αναλυτική οπτική τους. Οι έννοιες που αναπτύσσονται στα πλαίσια του μαθήματος οδηγούν στον έλεγχο της επίδοσης ενός αλγορίθμου και τη σύγκριση δυο ή περισσοτέρων αλγορίθμων σε σχέση με τις απαιτήσεις τους σε χώρο και χρόνο. Αναλυτικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται για την περιγραφή, τόσο των θεωρητικών, όσο και των πρακτικών ορίων των αλγορίθμων. Συγκεκριμένα, στα πλαίσια του μαθήματος καλύπτονται: αρχές και μέθοδοι ανάλυσης αλγορίθμων, ασυμπτωτικός ρυθμός αύξησης συναρτήσεων, αναδρομικές σχέσεις, πιθανοτική ανάλυση και τυχαιοκρατικοί αλγόριθμοι, δυναμικός προγραμματισμός, άπληστοι αλγόριθμοι, αντισταθμιστική ανάλυση, προχωρημένα θέματα στην ανάλυση και σχεδιασμό αλγορίθμων. Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος, οι φοιτητές αναμένεται να μπορούν να: 1. Αντιλαμβάνονται πιο ολοκληρωμένα τους πιο δημοφιλείς αλγορίθμους και δομές δεδομένων. 2. Αναλύουν την ασυμπτωτική επίδοση των αλγορίθμων. 3. Να εφαρμόζουν τις βασικές αρχές σχεδίασης αλγορίθμων. 4. Να συνθέτουν αποδοτικούς αλγορίθμους σε τυπικά προβλήματα μηχανικού. 5. Αντιλαμβάνονται την πολυπλοκότητα των διαφόρων λύσεων στα διάφορα πεδία εφαρμογής 6. Να επιλύουν αναδρομικές σχέσεις που εμφανίζονται στην ανάλυση αλγορίθμων.

Οικονομική λειτουργία συστημάτων ηλεκτρικής ενέργειας (ΣΗΕ). Μελέτη ηλεκτρικών φορτίων - πρόβλεψη φορτίου. Τεχνικοοικονομικά χαρακτηριστικά του συστήματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Οικονομική κατανομή φορτίου στους θερμικούς σταθμούς παραγωγής. Ένταξη μονάδων. Υδροθερμική συνεργασία. Ανταλλαγές ηλεκτρικής ενέργειας - κοινοπραξίες ισχύος.

Αγορά, θεωρία παραγωγής και κόστους, μορφές αγοράς.