Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι σε θέση: • να εφαρμόζουν στην πράξη ασκήσεις και δράσεις άμεσης εφαρμογής στο σχολείο • να επιλέγουν θεατρικές τεχνικές και τεχνικές δημιουργικής γραφής για τη δημιουργία σχολικών παραστάσεων • να επιλέγουν θεατρικές τεχνικές και τεχνικές δημιουργικής γραφής για τη δημιουργία θεσμοθετημένων σχολικών εορτών • να προσεγγίζουν ζητήματα που θίγονται κατά τη δημιουργική εβδομάδα • να συνδέουν το θέατρο και τη γραφή με άλλες τέχνες (εικαστικά, φωτογραφία, μουσική, κινηματογράφος) • να δημιουργούν τις κατάλληλες δραστηριότητες για την υποστήριξη πολιτιστικών εκδηλώσεων, επισκέψεων (π.χ. μουσεία) και περιπάτων • να μπορούν εναλλακτικά να χειρίζονται ψηφιακές αφηγήσεις και video poetry

Το μάθημα επικεντρώνεται σε διαφορετικές παιδαγωγικές θεωρίες μέσα από το έργο σημαντικών θεωρητικών της παιδαγωγικής και της εκπαίδευσης οι οποίες διαμορφωσαν τις κυρίαρχες μεθοδολογίες στον τομέα του Θεάτρου στην Εκπαίδευση

Στο σεμιναριακό αυτό μάθημα επιχειρείται η εκ του σύνεγγυς ανάγνωση σύγχρονων πρωτογενών κειμένων θεωρίας του κειμένου και της παράστασης στα πλαίσια των θεωρητικών τάσεων από τις οποίες απορρέουν (μαρξισμός, σημειωτική, θεωρίες πρόσληψης, ανθρωπολογικές θεωρίες, κλπ). Καταδεικνύονται οι δεσμοί, αλλά και οι διαφοροποιήσεις τους από τις κλασικές θεωρίες κειμένου που μελετώνται στο εισαγωγικό μάθημα. Ενδεικτικά συζητώνται έργα των Szondi (1956), Pavis (1976), Ubersfeld (1977/82), Serpieri (1978), Lichte (1983), Lehmann (1999), κ.ά. Άξονας του σεμιναρίου, το τελικό τμήμα του έργου του Marvin Carlson, Theories of the Theatre (1993). Το σεμινάριο προβλέπει παρουσιάσεις κειμένων από τη διδάσκουσα τις εβδομάδες 1-7, και στη συνέχεια προφορικές παρουσιάσεις των φοιτητών τις εβδομάδες 8-13. Δεν προβλέπονται τελικές εξετάσεις. Αντιθέτως, η βαθμολόγηση προκύπτει ως εξής: Συμμετοχή 15%, παρουσίαση 35%, και τελική εργασία 50%. Απαιτούνται 2000 λέξεις (εκτός βιβλιογραφίας) για την τελική εργασία. Η τελική εργασία μπορεί να αποτελεί, είτε: i) μετάφραση, είτε: ii) «βιβλιοκρισία», είτε και: iii) ελεύθερο σχολιασμό του κειμένου της επιλογής του/της κάθε φοιτητή/-τριας. Μέγιστος αριθμός συμμετεχόντων: 30

Lichte-Book.pdfLichte-Book.pdf

Σεμινάριο: μάθημα ερευνητικού/εργαστηριακού χαρακτήρα, με συγκεκριμένο αριθμό συμμετεχόντων (μέχρι 30) και υποχρεωτικές παρακολουθήσεις -ανώτατο όριο τρεις απουσίες. Προσφέρεται αποκλειστικά στους φοιτητές που έχουν περάσει το προαπαιτούμενο κατεύθυνσης και στις δηλώσεις έχουν προτεραιότητα οι φοιτήτριες/ές που είναι εγγεγραμμένοι στην κατεύθυνση Δραματολογία-Παραστασιολογία. Περιγραφή σεμιναρίου Το σεμινάριο εξετάζει πώς αποτυπώνονται στη θεατρική τέχνη υπαρξιακές ανησυχίες, ανθρωπολογικές έρευνες και κοινωνικά ζητούμενα, εστιάζοντας στον ρόλο της μάνας, κυρίως από τα μέσα του 19ου αιώνα και μέχρι τις μέρες μας. Το μητρικό δίκαιο (1861) του Μπάχοφεν, Η καταγωγή της οικογένειας της ατομικής ιδιοκτησίας και του κράτους (1884) του Ένγκελς, Η ερμηνευτική των ονείρων (1899) και οι Τρεις συμβολές στη σεξουαλική θεωρία (1905) του Φρόυντ, αποτελούν βασικά θεωρητικά θεμέλια. Οι σύγχρονές μας μελέτες, όπως του ανθρωπολόγου Agustin Fuentes, Φυλή, μονογαμία και άλλα ψέματα που σας λένε (2015) και του ψυχιάτρου και ψυχαναλυτή Νίκου Σιδέρη, Τα παιδιά δεν θέλουν ψυχολόγο γονείς θέλουν! (2009), αποτελούν επίσης βασικά ορόσημα θεωρητικού στοχασμού. Μέσα από τον σχετικό βιβλιογραφικό σχολιασμό αυτού του χρονικού ανύσματος, παρακολουθώντας την ιστορία του θεάτρου, καλούμαστε να ερευνήσουμε θεατρικά έργα ή/και παραστάσεις. Μετά από μια πολύ σύντομη ιστορική αναδρομή στην κλασική αρχαιότητα και την Ευρωπαϊκή και Κρητική Αναγέννηση, το σεμινάριο σχολιάζει τις αλλαγές στο περιεχόμενο του ρόλου της μάνας, στο ευρωπαϊκό και στο ελληνικό θέατρο από τον 19ο αιώνα μέχρι την εποχή μας. Με ενδεικτικές και ταυτόχρονα αντιπροσωπευτικές τομές στη δραματουργία και τη σκηνική πράξη παρακολουθεί τον τρόπο που οι κοινωνικοί και καλλιτεχνικοί προβληματισμοί εικονογραφούνται στη θεατρική τέχνη, ειδικά μέσα από τον ρόλο και την κοινωνική θέση της μάνας.

Στο σεμινάριο θα ασχοληθούμε με εννέα κομβικά έργα της σαιξπηρικής δραματουργίας, με τη βοήθεια της αγγλόφωνης αρθρογραφίας, όπου τα έργα μελετώνται υπό το πρίσμα σύγχρονων επιστημολογικών ζητούμενων. Η μελέτη των έργων θα γίνει με χρονολογική σειρά συγγραφής. Η βιβλιογραφία που θα χρησιμοποιηθεί κυρίως αγγλική.

Αγγλική θεατρική ορολογία.

Αγγλική Θεατρική Ορολογία

Μεθοδολογία του Γραμμικού Σχεδίου. Τρόποι και κανόνες απεικόνισης. Μεταφορά αντικειμένων, χώρων και σκηνικών στο χαρτί σχεδίασης (χρήση κλιμάκων), με τη βοήθεια της προβολικής γεωμετρίας (κάτοψη, άνοψη, όψη, τομή).

Το μάθημα "Δημιουργική Γραφή ΙΙ" αποτελεί φυσική συνέχεια του μαθήματος "Δημιουργική Γραφή Ι". Ειδικεύεται σε ζητήματα που αφορούν τη μυθοπλασία, τη συγγραφή διηγήματος, σεναρίου και θεατρικού κειμένου.

Το μάθημα επικεντρώνεται στο θεατρικό παιχνίδι και σε άλλες μορφές του θεάτρου στην εκπαίδευση οι οποίες ενδείκνυνται για την προσχολική και την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. 

Το μάθημα «Διδακτική: το Θέατρο στο σχολείο» αποτελει μία εισαγωγή των φοιτητών/τριών στις μορφές και τη λειτουργία του θεάτρου στο σχολείο. Συγκεκριμένα τους δίνει τη δυνατότητα να σχεδιάσουν και να διδάξουν ένα μάθημα θεάτρου ή ένα μάθημα μέσω θεάτρου ώστε να έχουν μια πρώτη θετική εμπειρία διδασκαλίας σε πραγματικές συνθήκες. Σε αυτό το πλαίσιο, οι φοιτητές/τριες έχουν την ευκαιρία να διερευνήσουν και να αξιολογήσουν, στην πράξη, την παιδαγωγική του θεάτρου και τα εκπαιδευτικά της αποτελέσματα. 

To μάθημα εστιάζει στη σύγχρονη δραματουργία, και συγκεκριμένα σε δύο από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της βρετανικής θεατρικής σκηνής που άλλαξαν άρδην το θεατρικό τοπίο. Ο MARTIN CRIMP και η SARAH KANE κατάφεραν να επανορίσουν την φόρμα και το περιεχόμενο της δραματικής τέχνης παίρνοντας παράλληλα θέση για τα παγκόσμια γεγονότα που σφράγισαν την ταραχώδης δεκαετία του ’90. Αν και οι ίδιοι αρνήθηκαν την κατηγοριοποίησή τους ως συγγραφείς του ‘Θέατρου στα Μούτρα’ (ΙΥF THEATER), δραματουργικά εντάσσονται στη συγκεκριμένη κίνηση. Καθώς το έργο της Kane στο σύνολό του (KANOLOGY) επηρεάστηκε από το αντίστοιχο του Crimp, (Crimpland) θα μελετήσουμε κατ’ αντιστοιχία επιλεγμένα έργα από τους δύο αυτούς δημιουργούς εστιάζοντας στην συγκριτική δραματολογία και στο φάσμα της διακειμενικότητας που διέπει τα έργα αυτά με βάση τρεις δραματουργικούς άξονες.

Το μάθημα έχει ως στόχο την εξοικείωση με τις μεθόδους ανάλυσης του δραματικού κειμένου. Η ανάλυση εστιάζει σε ζητήματα δραματικής γραφής, χαρακτήρων, είδους και σκηνικής παρουσίασης των υπό εξέταση έργων.