Αντικείμενο του μαθήματος είναι η διδακτική των μαθημάτων του φιλολόγου στη Μέση Εκπαίδευση (ΜΕ) και ειδικότερα οι εφαρμογές του υλικού της Ιστορίας της Τέχνης στη διδασκαλία των μαθημάτων της ΜΕ. Αναφορικά με τη μεθοδολογία το μάθημα επιμερίστηκε σε συγκεκριμένα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη σχέση του μαθήματος της Ιστορίας της Τέχνης, με τη στενή και ευρεία έννοια και τις εφαρμογές τους στην Εκπαιδευτική Πρακτική. Θα αναλυθούν ζητήματα όπως η Ιστορία της Τέχνης ως γνωστικό αντικείμενο, η εικόνα» ως φιλολογικό τεκμήριο, η σχέση των εικαστικών τεχνών με τη λογοτεχνία και τη φιλοσοφία, ζητήματα Οπτικής Επικοινωνίας της Τέχνης αλλά και ο ρόλος της μουσειοπαιδαγωγικής και της μουσειοδιδακτικής στη Μέση Εκπαίδευση.

Το συγκεκριμένο μάθημα απευθύνεται:

• α) σε φοιτητές της φιλοσοφικής σχολής με γενικές γνώσεις ιστορίας της τέχνης που ως μελλοντικοί εκπαιδευτικοί επιδιώκουν να αποκτήσουν ένα βασικό θεωρητικό υπόβαθρο πάνω στο θέμα της διεπιστημονικότητας της σύγχρονης γνώσης στην εποχή της πληροφορίας αλλά πρωτίστως να καταπιαστούν πρακτικά με την προετοιμασία και το σχεδιασμό της διδασκαλίας φιλολογικών μαθημάτων με βοηθητικό εργαλείο την ιστορία της τέχνης, και
• β) σε φοιτητές με ειδίκευση στην ιστορία της τέχνης οι οποίοι επιδιώκουν να αποκτήσουν το οπλοστάσιο θεωρίας, μεθοδολογίας και πράξης που θα τους επιτρέψει να θέσουν τις γνώσεις τους σε πρακτική εφαρμογή μέσα από τη διδακτική διαδικασίας ή και συναφών εκπαιδευτικών προγραμμάτων (μουσείων, αρχαιολογικών χώρων, προγραμμάτων εκπαίδευσης ενηλίκων κ.α.). Ο συγκεκριμένος κύκλος μαθημάτων θα οργανωθεί γύρω από δύο βασικούς πόλους: την απόκτηση θεωρητικής γνώσης περί διδακτικής της ιστορίας της τέχνης και της συστηματοποιημένης παρουσίασης της διδακτικής μεθοδολογίας, και την πρακτική εφαρμογή των θεωρητικών γνώσεων στη διδακτική διαδικασία. Για το λόγο αυτό ένα μεγάλο μέρος του μαθήματος θα στηριχθεί στην πρακτική εφαρμογή των δεδομένων που αποκόμισαν οι φοιτητές από το μάθημα η οποία θα γίνει μέσα από την προσωπική τους εμπλοκή στην διδακτική διαδικασία. 

Αντικείμενο του μαθήματος αποτελεί η μελέτη της παιδείας, της πνευματικής συγκρότησης και της πολιτιστικής παραγωγής στον βυζαντινό κόσμο. Ειδικότερα θα εξεταστούν τα στάδια και το περιεχόμενο της βυζαντινής εκπαίδευσης, ο ρόλος και η δράση των λογίων, οι πνευματικές κινήσεις, η συμβολή του Βυζαντίου στην διάσωση της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, η αντιγραφική δραστηριότητα και η σχέση της με τον μοναχισμό, καθώς και ο ρόλος των αυτοκρατόρων, μελών του αυτοκρατορικού οίκου ή της ανώτερης αριστοκρατίας στην παιδεία και την εκπαίδευση.

Στο μάθημα παρουσιάζονται έργα όλων των ιστορικών περιόδων της Βυζαντινής Αρχαιολογίας και Τέχνης (324-1453), στους τομείς της αρχιτεκτονικής, της γλυπτικής, των τοιχογραφιών, των ψηφιδωτών και της μικροτεχνίας.

Η προβληματική της Κοινωνικής / Πολιτισμικής Ανθρωπολογία θεμελιώνεται στην επίγνωση ότι η πολιτισμική ποικιλομορφία που χαρακτηρίζει το ανθρώπινο είδος δεν ανάγεται σε βιολογικούς παράγοντες και ότι οι επιμέρους κοινωνίες και πολιτισμοί δεν είναι δυνατό να ταξινομηθούν σε ιεραρχικές κατηγορίες.  Με άλλα λόγια,  ο εκάστοτε οικείος τρόπος ζωής δεν είναι περισσότερο αντιπροσωπευτικός ή αυτονόητος από άλλους που μας είναι ξένοι, ούτε μπορεί να αποτελέσει γνώμονα για την αξιολόγησή τους.  Στο πρώτο μέρος του μαθήματος εξετάζουμε τις ιστορικές διαδικασίες  ανάδυσης της παραπάνω επίγνωσης (συμπεριλαμβανομένης της Λαογραφίας) και στη συνέχεια επιχειρούμε μια εισαγωγή στις κυριότερες θεωρητικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις και στις αναλυτικές έννοιες μέσα από τις οποίες οι κοινωνικοί / πολιτισμικοί ανθρωπολόγοι περιγράφουν τους τρόπους της ζωής που επικρατούν σε συγκεκριμένα κοινωνικά και πολιτισμικά πλαίσια και τους συγκρίνουν μεταξύ τους αναζητώντας ομοιότητες και διαφορές.  Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις ερευνητικές πρακτικές των ανθρωπολόγων, δηλαδή  στα ερωτήματα που θέτουν και στους τρόπους με τους οποίους συγκεντρώνουν και επεξεργάζονται τα δεδομένα μέσα από τα οποία αναζητούν απαντήσεις. 

Το μάθημα είναι μια γενική επισκόπηση της νεοελληνικής ιστορίας της περιόδου 1453-1922

Το μάθημα αποτελεί μια εισαγωγή στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική και πνευματική ιστορία του νέου ελληνισμού και του ελληνικού κράτους από τον 15ο αιώνα μέχρι τη Συνθήκη της Λωζάνης (1923). 

Κύριος στόχος του μαθήματος είναι να δοθούν οι βάσεις για την προσέγγιση του ρωμαϊκού πολιτισμού και της τέχνης, όπως αυτή διαμορφώθηκε κυρίως στην ύστερη ρεπουμπλικανική και την αυτοκρατορική περίοδο. Η όσμωση της Ρώμης με τον ετρουσκικό αρχικά και με τον ελληνικό πολιτισμό στη συνέχεια αποτελεί προϋπόθεση για την κατανόηση κάθε μορφής του πολιτισμού και της τέχνης της αυτοκρατορίας. Τόσο για τις αρχιτεκτονικές μορφές όσο και για κάθε άλλη κατηγορία της τέχνης είναι απαραίτητο να γίνει η αντιπαραβολή με τις αντίστοιχες του ελληνικού κόσμου προκειμένου να γίνει κατανοητό ποια είναι σε κάθε περίπτωση τα ιδιαίτερα ρωμαϊκά χαρακτηριστικά. Παράλληλα με τις μορφές στόχος είναι να κατανοηθούν και οι λειτουργίες των μνημείων, κυρίως των κτιρίων αλλά και των γλυπτών και των άλλων έργων τέχνης που συμπληρώνουν και εμψυχώνουν τα αρχιτεκτονήματα μεταδίδοντας παράλληλα και ορισμένα πολιτικά και άλλα μηνύματα. Τέλος, στο βαθμό που αυτό μπορεί να γίνει σε ένα εισαγωγικό μάθημα, γίνεται προσπάθεια να φανούν οι διαφορές της Ρώμης από τις ρωμαϊκές επαρχίες και μάλιστα του ελληνικού χώρου.

Το μάθημα αυτό εξετάζει την τέχνη, αρχιτεκτονική και αρχαιολογία της βυζαντινής περιόδου (324-1453). Στόχος του είναι η εισαγωγή των φοιτητών σε ζητήματα της αρχαιολογίας και τέχνης, όπως και η κατανόηση των κύριων καλλιτεχνικών εξέλίξεων ατον τομέα της αρχιτεκτονικής και της τέχνης από την παλαιοχριστιανική έως την Παλαιολόγεια περίοδο

Επισκόπηση της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας από την Μυκηναϊκή έως και την ελληνιστική εποχή (ca. 1600 – 30 π.Χ.). Με βάση τη χρονική ακολουθία των γεγονότων παρουσιάζονται οι πολιτειακοί θεσμοί, η κοινωνική και οικονομική δομή καθώς και όψεις της πνευματικής ζωής και του πολιτισμού εκάστης περιόδου. Έμφαση δίνεται σε κεντρικά θέματα της ιστορικής πορείας των αρχαίων Ελλήνων, όπως η πολιτική και κοινωνική οργάνωση των μυκηναϊκών κρατών, η ιδεολογία των ευγενών και ο πολιτισμός της γεωμετρικής εποχής, ο Β΄ Αποικισμός και οι συνέπειες των μεταναστεύσεων, η γένεση της πόλης–κράτους, η διαμόρφωση του σπαρτιατικού πολιτεύματος, η τυρρανίδα, η γένεση της αθηναϊκής δημοκρατίας, οι Περσικοί πόλεμοι, η Αθηναϊκή Ηγεμονία, ο Πελοποννησιακός πόλεμος, η ηγεμονία της Σπάρτης και των Θηβών, η άνοδος της Μακεδονίας, ο Μέγας Αλέξανδρος και η εκστρατεία στην Ανατολή, η δημιουργία του ελληνιστικού κόσμου, ο χαρακτήρας της ελληνιστικής μοναρχίας και το διοικητικό σύστημα των ελληνιστικών βασιλείων, η ρωμαϊκή επέκταση στην Ανατολή και το τέλος του ελληνιστικού κόσμου. Στόχος του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών με τα εργαλεία και τη μεθοδολογία έρευνας και μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας και η κατανόηση των βασικών χαρακτηριστικών εκάστης περιόδου.

Επισκόπηση της αρχαίας Ελληνικής Ιστορίας από την Μυκηναϊκή έως και την ελληνιστική εποχή (ca. 1600 - 30 π.Χ.). Με βάση τη χρονική ακολουθία των γεγονότων παρουσιάζονται οι πολιτειακοί θεσμοί, η κοινωνική και οικονομική δομή καθώς και όψεις της πνευματικής ζωής και του πολιτισμού εκάστης περιόδου. Έμφαση δίνεται σε κεντρικά θέματα της ιστορικής πορείας των αρχαίων Ελλήνων, όπως η πολιτική και κοινωνική οργάνωση των μυκηναϊκών κρατών, η ιδεολογία των ευγενών και ο πολιτισμός της γεωμετρικής εποχής, ο Β΄Αποικισμός και οι συνέπειες των μεταναστεύσεων, η γένεση της πόλης-κράτους, η διαμόρφωση του σπαρτιατικού πολιτεύματος, η τυρρανίδα, η γένεση της αθηναϊκής δημοκρατίας, οι Περσικοί πόλεμοι, η Αθηναϊκή Ηγεμονία, ο Πελοποννησιακός πόλεμος, η ηγεμονία της Σπάρτης και των Θηβών, η άνοδος της Μακεδονίας, ο Μέγας Αλέξανδρος και η εκστρατεία στην Ανατολή, η δημιουργία του ελληνιστικού κόσμου, ο χαρακτήρας της ελληνιστικής μοναρχίας και το διοικητικό σύστημα των ελληνιστικών βασιλείων, η ρωμαϊκή επέκταση στην Ανατολή και το τέλος του ελληνιστικού κόσμου.