Εξετάζοντας την όπερα ως μια πολύπλοκη συνθετική δημιουργία, στόχος του μαθήματος είναι να παρουσιάσει μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα τις χαρακτηριστικές μορφές και τα μεμονωμένα είδη του είδους αυτού σύνθεσης. Το μάθημα είναι σεμιναριακού τύπου και προσφέρει μέσω των εργασιών και της διαδραστικής συμμετοχής τις βασικές γνώσεις για τα ιστορικά στάδια ανέλιξης της όπερας κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Προτείνονται προς εξέταση θέματα δραματουργίας και μουσικής ανάλυσης αντιπροσωπευτικών έργων, που συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση της δομής των μουσικών έργων. Επιπλέον θα εξεταστούν οι διάφορες μουσικές μορφές, που καθιερώθηκαν στην όπερα από το 1600 έως το 1800. Στο πλαίσιο του σεμιναρίου οι ερευνητικές εργασίες θα εξετάσουν, εκτός τούτων, την ιστορική εξέλιξη της όπερας σε σχέση με την ανάπτυξη των επιμέρους εθνικών παραδόσεων που παρατηρήθηκαν στην Ιταλία, την Αγγλία, τη Γαλλία και τη Γερμανία, όπου καλλιεργήθηκαν συγκεκριμένα μουσικοδραματουργικά πρότυπα στα μεμονωμένα είδη όπερας. Συγκεκριμένα θα εξεταστούν όπερες των συνθετών: Μοντεβέρντι, Καβάλλι, Πέρσελ, Χαίντελ, Ραμώ, Γκλουκ και Μότσαρτ.

Η περίοδος 1600-1650 αποτελεί την χρονική φάση αποκρυστάλλωσης των χαρακτηριστικών που ορίζουν τα αισθητικά γνωρίσματα, το μουσικό ύφος και γλώσσα, τα όργανα, τα μουσικά είδη και το ρεπερτόριο της εποχής Μπαρόκ. Το β΄ μισό του 17ου αιώνα (1650-1700) συνιστά την άνθιση και ωριμότητα αυτής της εποχής, η οποία διακρίνεται απολύτως, πλέον, από αυτήν που διαδέχθηκε (την Αναγέννηση) και προετοιμάζει την όψιμη φάση της (1700-1750), που είναι και η περισσότερο γνωστή, μέσω του έργου συνθετών που σηματοδοτούν τη δυτική μουσική, όπως ο Bach, o Handel, o Vivaldi, κ.α. Ο 17ος αιώνας είναι ο αιώνας όπου οι μουσικές δομές της μονωδίας, του basso continuo και της αρχής κοντσέρτου συγκροτούν σημαντικά είδη μουσικής σύνθεσης (όπερα, ορατόριο, καντάτα, σονάτα, κοντσέρτο, κλπ). H συγκεκριμένη παράδοση, ωστόσο, εστιάζει ειδικά στην οργανική μουσική, η οποία αυτονομείται οριστικά στη δυτικοευρωπαϊκή μουσική στις αρχές του 1600. Η ανάπτυξη της οργανικής μουσικής εξετάζεται αρχικά μέσα από τους όρους και αρχές που διέπουν την κοινωνική οργάνωση και τη δημιουργία μουσικής ζωής κυρίως στις πόλεις (στα πλαίσια του απολυταρχισμού, της ανόδου της αστικής τάξης, αλλά και της θέσης της εκκλησίας). Η ανάπτυξη των μουσικών οργάνων, κατασκευαστικά αλλά και εξελικτικά, συνεξετάζεται με το ρεπερτόριο που δημιουργείται είτε σολιστικά είτε μέσα σε μουσικά σύνολα, ιδιαίτερα μάλιστα στα πλαίσια «εθνικών» παραδόσεων (ανάπτυξη των πληκτροφόρων στην Ιταλία και τη Γαλλία, viol consort και λαουτοειδή στην Αγγλία, η ανάπτυξη του εκκλησιαστικού οργάνου στη Γερμανία και τις Κάτω Χώρες, κλπ). Τα βασικά μουσικά είδη (suita, sonata και trio-sonata, concerto, toccata, fantasia, canzona, ricercare, fuga, fancy, ground, κομμάτια με περιγραφικούς τίτλους, οργανική εισαγωγή όπερας ή ορατορίου, κ.α.) εξετάζονται ως προς την ιστορική και γεωγραφική τους εξέλιξη, το μουσικό ύφος και τη γλώσσα (ομοφωνία και αντίστιξη, τονική-αρμονική αντίληψη και basso continuo) και, βέβαια, μέσα από το έργο των αντιπροσωπευτικότερων συνθετών αυτής της περιόδου.

Πιο συγκεκριμένα θα εξετασθεί το θέμα σε δέκα ενότητες:

• 1. Η ιδιότυπη σχέση του ζωγράφου με τη σκηνή στον 20ό αιώνα. Διαφοροποίηση από τον 19ο και παραδείγματα για τον 20ό αιώνα
• 2. Η σημασία της σκηνικής δημιουργίας για το ζωγράφο. Σχέση σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών με μουσικούς ή χορογράφους τα προπολεμικά χρόνια
• 3. Ρωσικά μπαλέτα
• 4. Φουτουριστές, «μηχανικός κόσμος»
• 5. Ρωσικός κονστρουκτιβισμός
• 6. Κατασκευή, λειτουργικότητα, έννοια του χώρου
• 7. Σουηδικά μπαλέτα: Leger και Picabia
• 8. Αφαίρεση: 1920-1930
• 9. 1920-1950: Διάφορες όψεις του πραγματικού
• 10. 1950 ως σήμερα: Μουσική-χορός-σκηνική εικόνα ως «ενιαίο έργο» λήρυνσης- Κανόνες λειτουργίας, Κονιάματα, Γύψος, Ποζολάνες- τσιμέντο- παραγωγή, μηχανισμοί πήξης και σκλήρυνσης- Έλεγχοι ιδιοτήτων τσιμέντου- προδιαγραφές- κατηγορίες τσιμέντου, Κονιάματα- τύποι, σύσταση, ιδιότητες, χαρακτηριστικά, κριτήρια καταλληλότητας κονιαμάτων. Προδιαγραφές, Εργαστηριακοί έλεγχοι: κοκκομετρική διαβάθμιση, φαινόμενο ειδικό βάρος χονδρόκοκκων αδρανών, πυκνότητα στη μονάδα όγκου, κοκκομετρική σύνθεση αδρανών- Υπολογισμός λεπτότητας τσιμέντου, Παρασκευή κονιαμάτων, έλεγχος ιδιοτήτων, εξέταση ιδιοτήτων ξύλου, μαρμάρου, συνάφειας κονιάματος-λίθων

Μία από τις πηγές για την μουσική στην Αρχαία Ελλάδα είναι οι απεικονίσεις της στην τέχνη, οι οποίες προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για την ιστορία των μουσικών οργάνων και την θέση της μουσικής στην καθημερινή ζωή της αρχαιότητας. Στα πλαίσια του μαθήματος το εικονογραφικό αυτό υλικό αντιμετωπίζεται ως ένας κώδικας αποκρυπτογράφησης της σημασίας και λειτουργίας της μουσικής στον αρχαίο ελληνικό κόσμο.

Φυσική του ήχου, κυματική μετάδοση, φυσιολογία της ακοής, κλίμακα των ντεσιμπέλ, ακουστότητα, φαινόμενο απόκρυψης, ψυχοακουστική , ακουστική χώρων, αντήχηση, ακουστικός θόρυβος, μικρόφωνα, μεγάφωνα, συστήματα ψηφιακής ηχογράφησης και επεξεργασίας ακουστικού σήματος.

Η επιτυχής παρακολούθησή του είναι προαπαιτούμενη για την επιλογή του μαθήματος "Εργαστήριο Μουσικής Παραγωγής (ΤΠ2011)"

Στο μάθημα αυτό δίνεται έμφαση στις ιστορικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στις οποίες διαμορφώθηκαν τα αστικά λαϊκά μουσικά φαινόμενα στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, από το 1821 μέχρι το μεσοπόλεμο. Υπό το πρίσμα αυτό, αφετηρία αποτελούν ερωτήματα-κλειδιά όπως η διάδοση και ο ρόλος του κλαρίνου, η ανάπτυξη του επαγγελματισμού των μουσικών και η επιρροή των ευρωπαϊκών ακουσμάτων, με αναφορά σε συγκεκριμένα ιστορικά παραδείγματα. Ειδικότερα εξετάζονται επίσης ζητήματα όπως το καφέ αμάν, οι μουσικές του μπερντέ και το ρεμπέτικο τραγούδι. 

Στο μάθημα αυτό δίνεται έμφαση στις ιστορικές, κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες στις οποίες διαμορφώθηκαν τα αστικά λαϊκά μουσικά φαινόμενα στον ευρύτερο ελληνικό χώρο, από το 1821 μέχρι το μεσοπόλεμο. Υπό το πρίσμα αυτό, αφετηρία αποτελούν ερωτήματα-κλειδιά όπως η διάδοση και ο ρόλος του κλαρίνου, η ανάπτυξη του επαγγελματισμού των μουσικών και η επιρροή των ευρωπαϊκών ακουσμάτων, με αναφορά σε συγκεκριμένα ιστορικά παραδείγματα. Ειδικότερα εξετάζονται επίσης ζητήματα όπως το καφέ αμάν, οι μουσικές του μπερντέ και το ρεμπέτικο τραγούδι. 

Μια πρώτη επιστημονική επαφή με το αντικείμενο της Βυζαντινής Μουσικής. Κύριοι θεματικοί κύκλοι: Βυζαντινός πολιτισμός. Βυζαντινή Μουσικολογία: ιστορία, ερευνητές, προβληματισμοί. Λειτουργικό πλαίσιο. Στοιχεία Υμνολογίας. Μουσική θεωρία, οκταηχία, σημειογραφία. Μελουργία. Κοσμική μουσική. Η ύλη που δίνεται εδώ βασίζεται στις Σημειώσεις (Περιλήψεις) και αποτελείται από καρτέλες που προσφέρονται ως βοήθημα εκμάθησης βασικών στοιχείων για τους προαναφερθέντες θεματικούς κύκλους.

Aυτό το μάθημα προσφέρει μια πρώτη συστηματική, επιστημονική και βιωματική επαφή με το βυζαντινό μουσικό πολιτισμό. Το μάθημα οργανώνεται βάσει των εξής επτά θεματικών κύκλων: α. Στοιχεία βυζαντινού πολιτισμού (άσπρες καρτέλες), β. Η Βυζαντινή Μουσικολογία (κόκκινες καρτέλες), γ. Ο λειτουργικός τόπος (πράσινες καρτέλες), δ. Η υμνογραφία (ροζ καρτέλες), ε. Η μουσική θεωρία, η σημειογραφία και η οκταηχία (κίτρινες καρτέλες), στ. Η μελουργία (γαλάζιες καρτέλες), ζ. Η κοσμική μουσική (πορτοκαλί καρτέλες). Παράλληλα ο φοιτητής/φοιτήτρια εισάγεται στην επιστημονική εργασία με πηγές, πληροφορείται σχετικά με τους κανόνες συγγραφής επιστημονικού δοκιμίου και στην ακρόαση βυζαντινής μουσικής. Μια επίσκεψη στο Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού και μια επιτόπια έρευνα για τον Ακάθιστο Ύμνο συμπληρώνουν το μάθημα. 

Η Μουσική Ακουστική προσεγγίζει τη μουσική θεωρία και
πράξη έχοντας ως βάση τη θεωρητική γνώση και μεθόδους έρευνας της κλασσικής
Ακουστικής και άλλων συγγενών με αυτή επιστημονικών κλάδων, που έχουν ως
αντικείμενό τους τη μελέτη της παραγωγης, της διάδοσης, της επεξεργασίας, της
πρόσληψης και της αντίληψης του ήχου.
Με τη διδασκαλία του μαθήματος αυτού επιδιώκεται η απόκτηση βασικών γνώσεων της
φυσικής του ήχου και των μουσικών οργάνων, η ανάπτυξη της ικανότητας εφαρμογής
και πρακτικής χρήσης των γνώσεων αυτών, η γνωριμία με τις σύγχρονες
επιστημονικές μεθόδους έρευνας στο πεδίο αυτό και η ανάδειξη της
διεπιστημονικής προσέγγισης στη μελέτη της μουσικής.

Το μάθημα της μουσικής παιδαγωγικής / εκπαιδευτικής ψυχολογίας μυεί τους φοιτητές στην έρευνα του οντολογικού πυρήνα της πολυδιάστατης ιδιότητάς τους ως ανθρώπων, μουσικών και εκπαιδευτών. Συνεπώς, η εισαγωγή των βασικών εννοιών της μουσικής παιδαγωγικής και της εκπαιδευτικής ψυχολογίας επιτυγχάνεται μέσω της συνδυαστικής οπτικής αυτών των τριών αξόνων και των σταδίων ανάπτυξης που βιώνονται από την βρεφική μέχρι και την τρίτη ηλικία. Η μελέτη των βασικών σταδίων της σύγχρονης και ασύγχρονης ανάπτυξης του σώματος, του νου και του συναισθήματος (ψυχής) αποσκοπεί στο να κατανοήσουν οι φοιτητές τις εσωτερικές αναπτυξιακές διαδικασίες και τα εξωτερικά αναπτυξιακά πλαίσια. 

Βασικές έννοιες της πληροφορικής και ειδικότερα της μουσικής πληροφορικής. Λογισμικό επεξεργασίας μουσικού κειμένου (αναλυτική παρουσίαση και χρήση του προγράμματος Musescore). Ψηφιακή αναπαράσταση του ηχητικού σήματος και εισαγωγή στην ψηφιακή σύνθεση και επεξεργασία του ήχου. Εισαγωγή στο πρωτόκολλο MIDI. Μουσική και διαδίκτυο. Εισαγωγή στη χρήση μουσικών εκπαιδευτικών πολυμέσων.

Αντικειμενικοί στόχοι μαθήματος:Στόχος του μαθήματος είναι να δώσει τη δυνατότητα στον φοιτητή να κατανοήσειτη θεραπευτική ιδιότητα της μουσικής και την ιδιαίτερη χρήση και λειτουργία της στη μουσικοθεραπεία, σε θέματα που αφορούν στην βελτίωση της ψυχοσωματικής κατάστασης του ανθρώπου. Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στον τομέα της ειδικής αγωγής. Περιεχόμενο μαθήματος:1. Επίδραση δόνησης,ήχου,μουσικής στον άνθρωπο και στη φύση.2.Μουσική και Ιατρική: Ιστορική αναδρομή.3.Μουσική και εγκέφαλος: επίδραση της μουσικής σε νευρικό, ενδοκρινικό, ανοσοποιητικό σύστημα.4.Μουσική και φαντασία.5. Μουσική και Ηχοθεραπευτική: κλινική έμφαση στην αποκατάσταση αρμονίας του σώματος.6.Ουμανιστική-μουσικοκεντρική προσέγγιση μουσικοθεραπείας, επίπεδα μουσικοθεραπείας,περιοχές εξειδίκευσης, κλινικά πλαίσια.7.Αναφορά σε άλλες προσεγγίσεις μουσικοθεραπείας.8. Μουσικοθεραπεία στην Ιατρική:κλινική έμφαση σε σωματικά συμπτώματα (ανακούφιση πόνου, ρύθμιση αρτηριακής πίεσης, αναισθησία, χειρουργείο, κλπ) 9.Μουσικοθεραπεία στην Ειδική Αγωγή: κλινική έμφαση στην κάλυψη στόχων για μαθησιακές ανάγκες(κινητικής, αισθητηριακής αντιληπτικότητας, βελτίωση στον λόγο,στην κίνηση,στη μνήμη κ.α.)10.Θέματα ψυχοπαθολογίας ατόμων με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές και θεραπευτικές ανάγκες.11.Οικολογική Κοινωνική μουσικοθεραπεία: κλινική έμφαση στο περιβάλλον που ζει ο άνθρωπος.12.Εκπαίδευση του μουσικοθεραπευτή