Το μάθημα παρακολουθεί την πορεία της ελληνικής κωμωδίας από τις προεπαναστατικές ζυμώσεις –με ορόσημο την έκδοση των Κορακιστικών του Ιάκωβου Ρίζου Νερουλού (1813), μέχρι τον πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο. Εξετάζεται το ιστορικό πλαίσιο της εμφάνισης αντιπροσωπευτικών έργων (του Α. Σούτσου, του Μ. Χουρμούζη, του Α. Ρ. Ραγκαβή, του Α. Βλάχου, του Δ. Κορομηλά, κ.ά.), ο μετεωρισμός των κωμωδιογράφων ανάμεσα στο αρχαιοελληνικό (Αριστοφάνη) και τα ευρωπαϊκά πρότυπα (Μολιέρο, Γκολντόνι, Λαμπίς), καθώς και η σημασία των κωμωδιών στην θεμελίωση και την εξέλιξη της θεατρικής τέχνης στην Ελλάδα.

Το μάθημα εξετάζει την κατ’ εξοχήν περίοδο της Μπελ Επόκ (περίπου από την τελευταία δεκαετία του 19ου μέχρι τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο), επιδιώκοντας να συνδέσει την εγχώρια θεατρική ζωή με τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Από το σύνολο της δραματουργίας της εποχής εστιάζει στα έργα που αποτυπώνουν την προσπάθεια των συγγραφέων να αντλήσουν θεματικά και μορφικά μοτίβα από την λαϊκή παράδοση και τα επιτεύγματα του προφορικού πολιτισμού: το δημοτικό τραγούδι, τους θρύλους, τις παραδόσεις και τα λαϊκά παραμύθια. Η ανάπτυξη της εγχώριας Λαογραφίας, το κίνημα του Δημοτικισμού, η πρόσληψη της νεότερης ευρωπαϊκής δραματουργίας, η συνάντηση με την ψυχαγωγική λειτουργία του θεάτρου, οι ιδέες του Σοσιαλισμού και του Νίτσε, το ρεύμα του Συμβολισμού και του Αισθητισμού, δημιουργούν τους βασικούς άξονες για την ερμηνευτική προσέγγιση των έργων και των παραστάσεων (βλ. αναλυτικά το διάγραμμα του μαθήματος). 

Στο μάθημα θα εξεταστεί η παράλληλη θεατρική δραστηριότητα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης, από το 1974 έως το 2000. Βασικός άξονας της μελέτης θα είναι η ίδρυση των θιάσων, η δράση τους και το καλλιτεχνικό τους όραμα μέσα από το πρίσμα του ρεπερτορίου τους. Παράλληλα θα ερευνηθούν οι δημιουργικές σχέσεις που γεννήθηκαν μεταξύ των θιάσων και των ελλήνων δραματουργών, καθώς και τα θεατρικά τους έργα που ανεβάστηκαν στις σύγχρονες σκηνές. Επιπλέον θα εξεταστούν η δραστηριότητα των Κρατικών Θεάτρων (Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος), καθώς και θεσμοί όπως τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. και οι κρατικές επιχορηγήσεις.

Το μάθημα επιδιώκει να φωτίσει όψεις της σχέσης των γυναικών με το θέατρο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και μέσα από διαφορετικούς ρόλους. Στόχος του είναι να θέσει και να συζητήσει ζητήματα φύλου, πρόσληψης, πολιτισμικών πρακτικών και νοοτροπιών που σχετίζονται με τη μεταβαλλόμενη θέση και παρουσία των γυναικών στο δράμα και στη σκηνή, μέσα από τη μελέτη συγκεκριμένων παραδειγμάτων.

Το μάθημα εξετάζει τα δημοφιλή 'λαϊκά' δραματικά είδη και θεάματα που ανθούν σε Γαλλία, Αγγλία και Η.Π.Α. κατά τον 19ο αιώνα και συζητά τους όρους ανάπτυξης της αστικής εμπορικής κουλτούρας στο θέατρο. Το μάθημα προσφέρεται σε φοιτητές/τριες του 7ου και του 9ου εξαμήνου.

Το μάθημα συνδυάζει διαλέξεις σχετικά με τη θεωρία και την ιστορία του ΗΧΗΤΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ανά περιόδους και χώρες με τη μετάδοση/προβολή σχετικού ηχητικού & οπτικοακουστικού υλικού. Θα δοθεί έμφαση στην ακρόαση και ανάλυση συγκεκριμένων αποσπασμάτων από μια ποικιλία ειδών ηχητικού θεάτρου από την εμφάνισή του έως τον 21ο αιώνα στην Ελλάδα και το εξωτερικό (π.χ. Old Time Radio [OTR], Hörspiel & Neus Hörspiel, radio series).

Μάθημα εργαστηριακού χαρακτήρα με υποχρεωτική παρουσία, όπου οι φοιτητές επικεντρώνονται σε κείμενα που απευθύνονται σε παιδιά και εφήβους, στους τρόπους προσέγγισης και ανάλυσης αυτών των κειμένων, στην καθοδήγηση των ηθοποιών μέσα από παιχνίδια και ασκήσεις και στην εξοικείωση τους με βασικές μεθόδους και τεχνικές σκηνοθεσίας. Ο «ζωντανός» σκηνικός χώρος, ο ρυθμός, η ενέργεια καθώς και κάποιες ιδιαιτερότητες και μύθοι που αφορούν στο παιδικό και εφηβικό κοινό είναι μερικά από τα θέματα που μας απασχολούν.

Το υποχρεωτικό αυτό μάθημα έχει περισσότερο πρακτικό, παρά θεωρητικό χαρακτήρα. Η αναζήτηση του θέματος μιας πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας, η συλλογή, η αξιολογηση, και η ερευνητική αξιοποίηση του υλικού, η σύνθεση του σχεδιαγράμματος της εργασίας, η διατύπωση προσωπικού επιχειρήματος, η αποφυγή της ακούσιας λογοκλοπής, η σύνταξη βιβλιογραφίας, είναι μερικά από τα θέματα αυτού του μαθήματος. Τρόπος εξέτασης: μικρότερες εργασίες στη διάρκεια του εξαμήνου που εκπονούνται στο σπίτι και συμπληρώνουν τον «Φάκελλο Φοιτητή» και Προφορική Εξέταση / Συζήτηση με τη διδάσκουσα στο τέλος του εξαμήνου.

Yποχρεωτικό μάθημα που εκπαιδεύει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες σε θέματα όπως: η αναζήτηση του θέματος μιας πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας, η συλλογή, η αξιολόγηση, η ερευνητική αξιοποίηση του υλικού, η σύνθεση του σχεδιαγράμματος της εργασίας, η διατύπωση προσωπικού επιχειρήματος, η αποφυγή ακούσιας λογοκλοπής, η σύνταξη βιβλιογραφίας.  

Το υποχρεωτικό αυτό μάθημα έχει περισσότερο πρακτικό παρά θεωρητικό χαρακτήρα. Η αναζήτηση του θέματος μιας πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας, η συλλογή, η οργάνωση και η αξιολογηση του υλικού, η κατάρτιση του σχεδιαγράμματος της εργασίας, η διατύπωση προσωπικού επιχειρήματος, η αποφυγή της ακούσιας λογοκλοπής (=εκμάθηση τρόπων παράθεσης ξένων κειμένων), η σύνταξη παραστασιογραφίας, βιβλιογραφίας και ευρετηρίων, είναι μερικά από τα θέματα αυτού του κύκλου μαθημάτων. Τρόπος εξέτασης: μικρότερες εργασίες στη διάρκεια του εξαμήνου που εκπονούνται στο σπίτι και συμπληρώνουν το Ντοσιέ Φοιτητή (2 μονάδες) και μία μεγαλύτερη που παραδίδεται στο τέλος του (8 μονάδες).

Το μάθημα παρουσιάζει συνοπτικά τους κυριότερους σταθμούς της ιστορίας της ελληνικής λογοτεχνίας των τελευταίων δύο αιώνων. Το πρώτο μέρος του εστιάζεται στη λογοτεχνική παραγωγή της περιόδου που ξεκινά με τη θεμελίωση του νεοελληνικού κράτους και λήγει με την κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας - περίοδος που ανοίγει με τον Δ. Σολωμό, και κλείνει με τον Κ.Γ. Καρυωτάκη (1821-1922/28). Το δεύτερο μέρος του αναφέρεται στη λογοτεχνική παραγωγή της περιόδου που ξεκινά μετά την κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας, και κλείνει με τη δικτατορία του '67 (Γενιά του ’30 και εξής). Έμφαση δίνεται στα ιδεολογικά ζητούμενα που διέπουν τη συγκεκριμένη παραγωγή, αλλά και στον τρόπο που αυτά αποτυπώνονται στη μορφή ενδεικτικών έργων.

Το υποχρεωτικό αυτό μάθημα έχει περισσότερο πρακτικό παρά θεωρητικό χαρακτήρα. Η αναζήτηση του θέματος μιας πρωτότυπης ερευνητικής εργασίας, η συλλογή, η οργάνωση και η αξιολόγηση του υλικού, η κατάρτιση του σχεδιαγράμματος της εργασίας, η διατύπωση προσωπικού επιχειρήματος, η αποφυγή της ακούσιας λογοκλοπής (=εκμάθηση τρόπων παράθεσης ξένων κειμένων), η σύνταξη παραστασιογραφίας, βιβλιογραφίας και ευρετηρίων, είναι μερικά από τα θέματα αυτού του κύκλου μαθημάτων.

Σύντομη περιγραφή του σκοπού & της ύλης του μαθήματος: Στο μάθημα εξετάζεται η ιστορία και η εξέλιξη του σύγχρονου πολιτισμού μέσα από την τέχνη, κυρίως τη ζωγραφική, τη γλυπτική και την αρχιτεκτονική, στην Eυρώπη του 19ου και του 20ού αιώνα.
Περιλαμβάνει ασκήσεις οι οποίες είναι σχεδιασμένες για την αμεσότερη αντίληψη της βάσης και της πρόθεσης του κάθε ύφους ή κινήματος καθώς και εξετάσεις διενεργούμενες μέσω του e-learning.

Γνωριμία με τις βασικές παραμέτρους και τα εργαλεία του σκηνογραφικού και ενδυματολογικού σχεδιασμού: σκίτσο, χρώμα, προοπτικό σχέδιο, ζωγραφική και πλαστική μακέτα κ.α.

Πλήρης σκηνογραφική και ενδυματολογική επίλυση θεατρικού έργου

Γενική εισαγωγή στο θέατρο και τις θεατρικές σπουδές. Με άξονα και αφετηρία την παράσταση διερευνώνται, σε ένα πρώτο επίπεδο, όλες οι όψεις και τα συστατικά (κείμενο, χώρος, συντελεστές, κοινό) που συνθέτουν το θεατρικό φαινόμενο ως σύγχρονη ζωντανή τέχνη.