Το μάθημα απευθύνεται στους φοιτητές της κλασικής κατεύθυνσης και έχει ως αντικείμενό του τη γλωσσική και ερμηνευτική ανάλυση σατιρικών διαλόγων του Λουκιανού (επιλογή από τους Νεκρικούς και Εταιρικούς Διαλόγους). Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στη μελέτη του κειμένου από το πρωτότυπο, στην εξοικείωση με τη δευτέρα σοφιστική και σε θέματα ερμηνείας και σχολιασμού των έργων. 

Η χρήση της γραφής για ιερούς, μαγικούς, θρησκευτικούς σκοπούς, όπως φαίνεται μέσα από τις αρχαίες ελληνικές επιγραφές.

Το μάθημα αποσκοπεί να βοηθήσει τους πρωτοετείς φοιτητές να κατακτήσουν τη λατινική γλώσσα σε ικανοποιητικό βαθμό, τόσο ως προς το τυπικό της (γραμματική, συντακτικό) όσο, κυρίως, και ως προς την κατανόηση του λατινικού λόγου, ώστε αφενός να συμπληρώσουν και να συστηματοποιήσουν τις ήδη κεκτημένες γνώσεις τους και αφετέρου να αποκτήσουν ευχέρεια στην επεξεργασία και μελέτη των λατινικών κειμένων.

Το μάθημα «Μεσαιωνική ελληνική επική ποίηση» έχει ως αντικείμενο την επική ποίηση που έχει συντεθεί μέσα στη μακρά περίοδο που ορίζει την αποκαλούμενη «Βυζαντινή αυτοκρατορία» (4ος-15ος αιώνας). Ο ορισμός μέρους της μεσαιωνικής ελληνικής ποίησης ως «επικής» απαιτεί την προσοχή του ειδικού μελετητή, αφού στηρίζεται στον διαχωρισμό των λογοτεχνικών ειδών με βάση την αρχαία λογοτεχνία. Το μάθημα εδράζεται στη συμβατική κατηγοριοποίηση της βυζαντινής επικής ποίησης που πρότεινε ο H. Hunger (μυθολογική / ιστορική / διδακτική [επική ποίηση], μυθιστορία) διαγράφοντας παράλληλα τη λεπτή εξελικτική πορεία της μεσαιωνικής γραμματείας, που επέφερε σημαντικές αλλαγές στη μορφή και το περιεχόμενο της σχετικής ποιητικής παραγωγής. Ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί στο πολιτισμικό και πνευματικό πλαίσιο που περιβάλλει τα προς διδασκαλία ποιήματα, καθώς και στον διάλογο μεταξύ μορφής και περιεχομένου, δηλαδή τη χρήση συγκεκριμένων αρχαίων και μεσαιωνικών μέτρων σε σχέση με τις ανά περίπτωση θεματικές. 

Αντικείμενο του μαθήματος είναι η επιστολογραφία της εποχής των Παλαιολόγων (1261-1453). Θα μελετηθούν ενδεικτικές επιστολές λογίων της εποχής και θα συζητηθούν θέματα προσωπογραφίας, ερμηνείας και παράδοσης των επιστολών.

Παρουσίαση των λογοτεχνικών τάσεων και των σημαντικότερων εκπροσώπων με βάση αντιπροσωπευτικά κείμενα της εποχής των Κομνηνών (12ος αι.)

Η περίοδος της ακμής (6ος–8ος αι.): Το κοντάκιο (Pωμανός ο Mελωδός), ο Aκάθιστος Ύμνος και τα προβλήματά του, η ποίηση των κανόνων (Iωάννης ο Δαμασκηνός, Kοσμάς ο Mελωδός, Aνδρέας Kρήτης).