Το μάθημα είναι σχεδιασμένο ειδικά για προπτυχιακούς φοιτητές παιδαγωγικών και προσαρμοσμένο στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντά τους, συνδέεται δε στενά με το μάθημα της Διδακτικής της Ιστορίας με νέες τεχνολογίες και το υποχρεωτικό μάθημα της Διδακτικής της Ιστορίας. Για το λόγο αυτό, κατά τη διδασκαλία του μαθήματος της Σύγχρονης Ιστορίας θα γίνει εκτεταμένη χρήση των νέων τεχνολογιών (Office, ppt, Διαδίκτυο, φιλμ κ.ά.). Το μάθημα επομένως θα λειτουργήσει ως πρόταση διδασκαλίας με τη χρήση τεχνολογίας και με βάση την ανάλυση ιστορικών (οπτικών, κυρίως) πηγών και ως πηγή προβληματισμού σχετικά με την διδασκαλία του μαθήματος της ιστορίας και τη φύση της ιστορικής γνώσης στα πλαίσια του ψηφιακού 21ου αιώνα. Στόχος του μαθήματος είναι μεταξύ άλλων η ανάπτυξη ικανοτήτων ιστορικής σκέψης και των ικανοτήτων οπτικού γραμματισμού (media literacy) και συγκεκριμένα του ιστορικού οπτικού γραμματισμού. Συγκεκριμένα, τα μαθησιακά αποτελέσματα του μαθήματος είναι οι φοιτητές να: 1. έρθουν σε επαφή με σημαντικές εξελίξεις του 20ου αιώνα σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και ελληνικό επίπεδο, 2. εντάσσουν την ελληνική ιστορία στην ευρωπαϊκή και στην παγκόσμια ιστορία και να συσχετίζουν τις εξελίξεις στα διάφορα επίπεδα μεταξύ τους, 3. αναπτύξουν τις ιστορικές δεξιότητες της ανάλυσης πηγών, του εντοπισμού της συνέχειας και της αλλαγής, της ανάλυσης αιτίας και αποτελέσματος, της ανάληψης ιστορικής οπτικής, της κατανόησης της ιστορικής σπουδαιότητας, και της κατανόησης της ηθικής διάστασης της ιστορίας, 4. συνειδητοποιούν τη σημασία που έχουν η φωτογραφία, ο κινηματογράφος, η τηλεόραση και γενικά οι οπτικές και οπτικοακουστικές πηγές για την ιστορία του 20ου αιώνα και να τις ερμηνεύουν ως ιστορικές πηγές, 5. εκτιμούν τη σημασία της Σύγχρονης Ιστορίας για την κατανόηση του παρόντος.

Στο παρόν μάθημα μας ενδιαφέρουν οι τρόποι με τους οποίους η οικογένεια και το σχολείο συνεργάζονται με υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής και ψυχικής υγείας για τα παιδιά/ τους νέους που αντιμετωπίζουν ψυχοκοινωνικές δυσκολίες και προβλήματα ψυχικής υγείας. Ο στόχος μας έγκειται στην ανάδυση νέων επαγγελματικών πρακτικών στον χώρο της ψυχικής υγείας που συνεργάζεται με την εκπαίδευση. Οι πρακτικές αυτές χρειάζεται να αντιστέκονται τόσο στην κουλτούρα της εξατομικευμένης ενοχοποίησης, όσο και στην δημιουργία ηθικού πανικού και την περιθωριοποίηση των νέων που φοιτούν στο σχολείο και των οικογενειών τους. Στο μάθημα παρουσιάζονται οι συγκεκριμένοι θεωρητικοί, ιστορικοί και πολιτισμικοί παράγοντες που επηρεάζουν τα μοντέλα παρέμβασης στο εκπαιδευτικό σύστημα και διαμορφώνουν τα πλαίσια αλλά και το περιεχόμενο της διεπαγγελματικής συνεργασίας. Οι δυνατότητες και οι πιθανές δυσκολίες για την αποτελεσματική διεπαγγελματική συνεργασία παρουσιάζονται τόσο θεωρητικά, όσο και από μελέτες περίπτωσης ή την τοποθέτηση φοιτητών του Παιδαγωγικού Τμήματος σε σχολεία και υπηρεσίες ψυχικής υγείας, με στόχο την στήριξη των παιδιών και των οικογενειών τους.

Στα πλαίσια του συγκεκριμένου μαθήματος εξετάζεται επισταμένως το φαινόμενο της σχολικής αποτυχίας, ως αποτέλεσμα της κυρίαρχης λογικής που ενσωματώθηκε στη σχολική διαδικασία, αλλά και ως αιτία περαιτέρω διαιώνισης της υφιστάμενης κοινωνικής ανισότητας.

Η Σχολική Παιδαγωγική έχει ως αντικείμενο το σύνολο του έργου της σχολικής μονάδας. Στη διάρκεια του μαθήματος μελετώνται οι τρόποι με τους οποίους τα σχολεία αλλάζουν ή παραμένουν αμετάβλητα. Η εν λόγω διερεύνηση έχει ως στόχο της την επίτευξη μιας πιο δίκαιης και πιο αποτελεσματικής εκπαίδευσης.

Το μάθημα αποτελεί τη βασική εισαγωγή στο γνωστικό πεδίο των Τεχνών, στις έννοιες και στις πρακτικές τους, καθώς και στην εξέταση των κύριων ρόλων τους στην ανάπτυξη και καλλιέργεια του ατόμου. Έμφαση δίνεται στον παιδευτικό ρόλο των εικαστικών τεχνών και στη σύνδεσή τους με την εκπαιδευτική διαδικασία και τη σχολική ζωή.
Το μάθημα προσφέρεται στο 1o και 2o εξάμηνο σπουδών.

Στόχος του μαθήματος αρχικά είναι η διαδοχική κατάκτηση των γραμματικοσυντακτικών και λεξιλογικών δομών της επίσημης μορφής της τουρκικής γλώσσας (Ιδίωμα της Κωνσταντινούπολης) στην οποία είναι γραμμένα και τα διδακτικά εγχειρίδια που επιλέγονται για τη διδασκαλία της τουρκικής γλώσσας στα Μειονοτικά Σχολεία της Θράκης. Παράλληλα, η προγενέστερη γνώση της τουρκικής γλώσσας των φοιτητών μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για την περαιτέρω εμβάθυνση και ερμηνεία των γλωσσικών φαινομένων αξιοποιώντας και δεδομένα εξωγλωσσικά. Σε επίπεδο διδακτικής προσέγγισης του μαθήματος δίνεται έμφαση ώστε μέσα από την άσκηση και την εμπειρία των φοιτητών σε ένα ευρύ φάσμα επικοινωνιακών κειμένων και γεγονότων να αναπτυχθεί η επικοινωνιακή τους ικανότητα η οποία προϋποθέτει την παράλληλη ανάπτυξη και τον συνδυασμό της γραμματικής ικανότητας, της ικανότητας παραγωγής λόγου, της κοινωνικοπολιτισμικής ικανότητας και της ικανότητας χρήσης στρατηγικών. Λαμβάνοντας υπόψη σύγχρονες μεθόδους διδασκαλίας η διδακτική πράξη επικεντρώνεται στην ταυτόχρονη ανάπτυξη των δεξιοτήτων κατανόησης και παραγωγής γραπτού και προφορικού λόγου με επιμέρους δραστηριότητες (αυτοσχεδιασμός, αυθόρμητη απόκριση κ.ά.) μέσα σε πραγματικές περιστάσεις επικοινωνίας.

Στο μάθημα αρχικά επιχειρείται η εισαγωγική επισκόπηση των περιόδων της τουρκικής λογοτεχνίας. Στη συνέχεια η διδασκαλία επικεντρώνεται στη μελέτη της τουρκικής λογοτεχνικής παραγωγής όπως διαμορφώνεται από από το 1923 έως σήμερα. Σε αυτό το πλαίσιο μελετώνται τα λογοτεχνικά έργα  τα οποία διαδέχθηκαν την περίοδο των μεταρρυθμίσεων του Τανζιμάτ και την Εθνική Λογοτεχνία καθώς και οι επιδράσεις της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας στον ρομαντισμό, τον συμβολισμό, τον ρεαλισμό και τον μεταμοντερνισμό της Σύγχρονης Τουρκικής Λογοτεχνίας. Με τα υπό μελέτη κείμενα δίνεται η δυνατότητα στους αναγνώστες - φοιτητές να έρθουν σε επαφή με διάφορα λογοτεχνικά είδη. Σε αυτό το πλαίσιο, μέσα από διαφορετικές αναγνωστικές μεθόδους γνωρίζουν τους δημιουργούς και τα έργα τους, κατανοούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ύφους των κειμένων, μαθαίνουν να αξιοποιούν τα κειμενικά και εξωκειμενικά στοιχεία για την ερμηνεία των έργων, επαναδιαπραγματεύονται πανανθρώπινες έννοιες εν τέλει αναπτύσσουν τους δικούς τους μηχανισμούς πρόσληψης. Επιπλέον η παραπάνω διαδικασία εκθέτει τους φοιτητές σε μία ποικιλία γλωσσικών και λογοτεχνικών εκφράσεων καθώς και επικοινωνιακών λειτουργιών της τουρκικής γλώσσας.

Ανάπτυξη, αναθεώρηση και διαχωρισμός των όρων ΤΠΕ -ET.  Έμφαση στο ρόλο της επιστημονικής υπολογιστικής σκέψης. Θεώρηση μιας νέας διδακτικής παρέμβασης για την επίλυση προβλήματος εμπλέκοντας την υπολογιστική επιστήμη. Ψηφιακές δεξιότητες και προσαρμογή των μελλοντικών πολιτών στις σύγχρονες κοινωνίες που κινούνται σε ψηλούς ρυθμούς πληροφορίας και επικοινωνίας. Χρήση εργαλείων μαθηματικής έκφρασης, δυναμικός χειρισμός αντικειμένων, διερεύνηση, πειραματισμός και επεξεργασία δεδομένων. Μαθηματική έκφραση μέσω προγραμματισμού. Η εικόνα των φυσικών επιστημών στο διαδίκτυο. Ψηφιοποίηση και κατασκευή χαρτών. Παρουσίαση λογισμικών που αφορούν τη δημιουργία ψηφιακών χαρτών από μαθητές και/ή εκπαιδευτικούς για χρήση σε μαθήματα όπως η γεωγραφία, τα μαθηματικά, η ιστορία κλπ. Η εξέλιξη των τεχνολογιών web 1.0, 2.0, 3.0, 4.0, …, ενσωμάτωση της κρίσιμης διαδικασίας της δημιουργικότητας & της καινοτομίας σε ένα ολοκληρωμένα οικοσυστήματα ψηφιακής εκπαίδευσης. 

Το μάθημα αυτό εστιάζει σε υπολογιστικές εφαρμογές στη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας ως πρώτης /δεύτερης/ξένης. Συγκεκριμένα, εστιάζει στις βασικές αρχές, στις μεθόδους και τους τρόπους με τους οποίους η γλωσσολογία σωμάτων κειμένων μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διδασκαλία της γλώσσας αλλά και στη γλωσσολογική έρευνα. Τα μαθήματα έχουν θεωρητικό αλλά και πρακτικό χαρακτήρα. Ειδικότερα, οι διαλέξεις συνδυάζονται με δραστηριότητες στο εργαστήριο Η/Υ όπου οι φοιτητές/τριες:

• θα πειραματιστούν με τη δημιουργία, τη χρήση και την αξιοποίηση των ηλεκτρονικών σωμάτων κειμένων (ΗΣΚ) στη διδασκαλία και στη γλωσσολογική έρευνα με έμφαση στην ανάλυση λεξικών, γραμματικών και κειμενικών πτυχών της ελληνικής γλώσσας.

• θα μπορούν να ασκηθούν και να διερευνήσουν, μέσω της εκπόνησης σχεδίων εργασίας, τη συμβολή των ΗΣΚ στη διδασκαλία του γλωσσικού γραμματισμού στη σχολική τάξη.

Ο σκοπός του μαθήματος είναι να προσφέρει τα εννοιολογικά μέσα για την κατανόηση της σχέσης της παιδείας με τις θεμελιώδεις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης. Το μάθημα αποτελείται από τέσσερις ενότητες. Η πρώτη, αφορά στην ανθρώπινη φύση και στον τρόπο που αυτή καθιστά εφικτή και αναγκαία την παιδεία. Η δεύτερη ενότητα αφορά στην ανθρώπινη εργασία και στη σχέση της με την παιδεία. Η τρίτη ενότητα πραγματεύεται το ζήτημα της ανθρώπινης προσωπικότητας.

Η ύλη του μαθήματος στοχεύει στην ανάλυση των παιχνιδιών ως πολιτισμικών έμφυλων προϊόντων, δηλαδή προϊόντων που εμπεριέχουν και μεταδίδουν ιδεολογικά μηνύματα σχετικά με το φύλο και στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο τα διαφορετικά παιχνίδια με τα οποία συνήθως παίζουν τα κορίτσια και τα αγόρια επηρεάζουν την ανάπτυξή τους γενικά και ειδικότερα την έμφυλη ταυτότητά τους, την εκπαιδευτική επιτυχία και τις επαγγελματικές τους επιλογές. Τέλος, στοχεύει στην ανάδειξη των λόγων που κάνουν επιτακτική τ! ην ανάγκη της κατάργησης του έμφυλου διαχωρισμού των παιχνιδιών και την παροχή του μηνύματος στα παιδιά ότι όλες οι δυνατότητες για παιχνίδι είναι ανοικτές και διαθέσιμες.

Το μάθημα στοχεύει να παρουσιάσει στους φοιτητές και στις φοιτήτριες τα σημεία επαφής και αλληλεπίδρασης των φυσικών επιστημών με τον πολιτισμό, καλλιεργώντας μια κουλτούρα ενοποιημένης θεώρησης των φυσικών επιστημών και του πολιτισμού, αντίθετη με την τάση που για πολλά χρόνια έχει επικρατήσει όπου οι «θετικές σπουδές» (οι φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά στην εκπαίδευση) εμφανίζονται ξεκομμένες από τις «κλασσικές σπουδές» (όψεις του πολιτισμού στην εκπαίδευση). ). Το μάθημα αποτελεί μια πρόταση για να παρουσιαστεί η «συνολική εικόνα» των φυσικών επιστημών και του πολιτισμού στην εκπαίδευση. Το μάθημα αποτελείται από τρεις θεματικές ενότητες: 1) Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζονται σταθμοί των φυσικών επιστημών που επηρέασαν τον ανθρώπινο πολιτισμό και πιο συγκεκριμένα παρουσιάζονται τα ακόλουθα θέματα: α) Από το μηχανικό ρολόι στη βιομηχανική επανάσταση. β) Η ατομική βόμβα και ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος. γ) Η εξερεύνηση του διαστήματος την εποχή του ψυχρού πολέμου. δ) Η έρευνα για το AIDS και η φύση των φυσικών επιστημών. ε) Από τη μελέτη του DNA στη βιοηθική. 2) Στη δεύτερη ενότητα του μαθήματος πραγματοποιείται μια συγκριτική παρουσίαση των επίσημων δυτικών φυσικών επιστημών απέναντι στις ερμηνείες για τον κόσμο των διαφόρων πολιτισμών (κινεζικός, ινδικός, περσικός, ελληνικός, κέλτικος, σκανδιναβικός, κ.ά.), των αυτοχθόνων ινδιάνων της βορείου και νοτίου Αμερικής, των Εσκιμώων, των αφρικανικών φυλών, των αυτοχθόνων της Αυστραλίας και σύγχρονων αστικών μύθων. 3) Στην τρίτη ενότητα του μαθήματος παρουσιάζονται και αναλύονται παραδείγματα από τον τρόπο που οι φυσικές επιστήμες έχουν επηρεάσει την τέχνη αλλά και έχουν εκφραστεί μέσα από διάφορες μορφές τέχνης όπως το θέατρο, ο κινηματογράφος, οι εικαστικές τέχνες και η μουσική. 

Πρόκειται για μάθημα εμβάθυνσης. Αποσκοπεί στην εφαρμογή της γνώσης στην εκπαίδευση, αναζήτηση, ανάλυση και σύνθεση δεδομένων και πληροφοριών, με τη χρήση και των απαραίτητων τεχνολογιών και στην ομαδική εργασία.

Το μάθημα εισάγει και ασκεί φοιτητές και φοιτήτριες στις ψηφιακές εφαρμογές στη διδασκαλία των μαθημάτων φυσικών επιστημών, μαθηματικών και γεωγραφίας στο δημοτικό σχολείο. Στις επιμέρους ενότητες του μαθήματος παρουσιάζονται:
- Τι είναι τα GIS και η διαδικτυακή χαρτογραφία. Εφαρμογές στην εκπαίδευση
- Το λογισμικό ArcGIS Online και εφαρμογές στην εκπαίδευση
- Προγραμματισμός και Μαθηματικά στο Logo-based περιβάλλον του MaLt
- Μαθηματικές δραστηριότητες στο περιβάλλον Δυναμικής Γεωμετρίας του Geogebra
- Χρήση λογιστικών φύλλων στη διδασκαλία των Μαθηματικών
- Ψηφιακές αφηγήσεις για τη διδασκαλία των φυσικών επιστημών
- Διαδικτυακά περιβάλλοντα μάθησης για τη διδασκαλία των φυσικών επιστημών

Το μάθημα ασχολείται με το εξαιρετικά επίκαιρο και επίμαχο θέμα της "εγγραμματοσύνης στις Τεχνολογίες της Πληροφορίας και της Επικοινωνίας" (ICT Literacy). Συγκεκριμένα ασχολείται με την εννοιολογική προσέγγιση και το πλαίσιο συγκρότησης του πεδίου της "εγγραμματοσύνης στις ΤΠΕ", την αλληλεπίδρασή της με άλλες μορφές "εγγραμματοσύνης",την μελέτη του ρόλου και του περιεχομένου της στο πρόγραμμα σπουδών του Δημοτικού σχολείου και τέλος τον σχεδιασμό, υλοποίηση και αξιολόγηση διδακτικών δραστηριοτήτων και εκπαιδευτικού παρεμβάσεων που στοχεύουν στην ανάπτυξή της.

Το μάθημα έχει ως γενικότερο στόχο την παρουσίαση των βασικών κριτικών προσεγγίσεων που συνδέουν τους διάφορους κλάδους της ψυχολογίας με την εκπαίδευση. Συγκεκριμένα συζητάμε : α) τα βασικά θεωρητικά και εφαρμοσμένα μοντέλα της ψυχολογίας που ερμηνεύουν την ανθρώπινη ανάπτυξη και τις αποκλίσεις της, με έμφαση στην σχολική ηλικία β)παραδείγματα σύνδεσης του σχολείου με την αναπτυξιακή ψυχολογία μέσα από τις κυριότερες θεωρίες για την γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη και γ) ψυχοκοινωνικά πλαίσια ανάπτυξης με κύρια έμφαση στην οικογένεια και στο σχολείο. Τονίζουμε την θέση των παιδιών ως επαρκών φορέων κοινωνικής αλληλεπίδρασης κατά την διαδικασία της ανάπτυξής τους . Τέλος, παρουσιάζουμε συγκεκριμένα παραδείγματα ψυχοκοινωνικής ανάπτυξης που συνδέονται με την έννοια της επάρκειας και της ανθεκτικότητας σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, με προστατευτικούς και επιβαρυντικούς παράγοντες για την ψυχική υγεία, με τα σχολεία ως κοινότητες σε συνεργασία με άλλα πλαίσια, καθώς και τις βασικές προϋποθέσεις των μελλοντικών εκπαιδευτικών για μια αποτελεσματική σχολική ένταξη των μαθητών.