Ανάπτυξη κριτικής ικανότητας στη χρήση ιστορικών τεκμηρίων. Διαχωρισμός αρχαίου/νέου/σπανίου, χειρογράφου/αρχείου. Γνώση διαχωρισμού και χρήσης σημαντικών/ασήμαντων όρων. Ανάλυση ονομάτων. Αποφυγή αναχρονισμών (εφαρμογή μοντέρνων εννοιών σε παλαιά κείμενα). Προτεραιότητα στην περιγραφή συμπτωμάτων όχι στους όρους. Εξοικείωση με τον τρόπο λειτουργίας μουσείων- συλλογών, ως προαπαιτούμενο για ικανή αξιοποίησή τους.

Κατανόηση ότι η αρχαία ιατρική επηρέασε βαθύτατα τη δυτική ιατρική και κοινωνία. Μελέτη αρχαίας ιατρικής υπό το πρίσμα των σύγχρονων πεδίων της παθολογίας, της χειρουργικής, της θεραπευτικής, της ψυχιατρικής, της ανατομίας, της ηθικής και της εκπαίδευσης. Αναγνώριση της αξίας του πώς ιατρικές θεωρίες και πρακτικές ερμηνεύονται διαφορετικά, ανάλογα με τις αλλαγές στην επιστήμη και την κοινωνία. Γνώση της εξέλιξης της έννοιας της υγείας και της νόσου. Κατανόηση της εξέλιξης της ιδιότητας του θεραπευτή σε ιατρό. Γνώση των εξελίξεων που συνέδραμαν στην ανακάλυψη της κυκλοφορίας του αίματος. Γνώση και κατανόηση των μεθόδων διάγνωσης και πρόγνωσης διαχρονικά. Μελέτη της σχέσης σώματος και ψυχής, λαμβάνοντας υπόψη τη θρησκεία, την κοινωνία και τη γνώση στην ιστορία. Κατανόηση της εξέλιξης ιατρικών οντοτήτων που σήμερα αναγνωρίζονται (π.χ. επιληψία, καρκίνος) 

Κατανόηση μεθόδων προσδιορισμού φύλου, ηλικίας και αναστήματος, υπολογισμού ελάχιστου αριθμού ατόμων από σκελετικά κατάλοιπα, του θεωρητικού υποβάθρου που αναπτύχθηκαν καθώς και μια κριτική αξιολόγηση αυτών. Μελέτη κλασικών και σύγχρονων ανθρωπομετρικών μεθόδων (microscribe, γεωμετρική μορφομετρία, φωτογραμμετρία, τρισδιάστατη σάρωση) και εντρύφηση μέσα από παραδείγματα εργασίας από πληθυσμούς της Ελλάδος και του εξωτερικού. Συστηματική μελέτη με πρακτική άσκηση σε σκελετικό υλικό αρχαιολογικής προέλευσης αλλά και με ανάπτυξη των αντίστοιχων στατιστικών πακέτων.

Εκμάθηση ορολογίας ανατομικής. Κατανόηση της μορφολογίας των οστών του ανθρωπίνου σώματος. Εισαγωγή των φοιτητών σε ανατομικές παραλλαγές. Μελέτη οστικών ανθρωπομετρικών στοιχείων και εκφυλιστικών αλλοιώσεων των οστών

Η επαφή με τις βασικές αρχές της Επιδημιολογίας και ο συνδυασμός της με τα γνωστικά αντικείμενα άλλων επιστημονικών πεδίων, χρήσιμων στην ολοκληρωμένη μελέτη μιας επιδημίας των ιστορικών χρόνων. Μέσα από παραδείγματα επιδημιών τονίζεται η διαχρονικότητα των επιδημιολογικών μοντέλων που διέπουν μια νόσο, καθώς και η διαχρονικότητα των παραμέτρων και των παραγόντων κινδύνου που επηρεάζουν την έκρηξη μιας επιδημίας, μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο μελέτης της νόσου όχι μόνο ως βιολογικό αλλά και ως πολιτισμικό φαινόμενο. Η επαφή με τις διαχρονικές μεθόδους πρόληψης και αντιμετώπισης μιας επιδημίας, τις κοινωνικές αντιδράσεις και την εξέλιξη της Δημόσιας Υγείας. Καθίσταται σαφές ότι ένα αρχειακό υλικό δεν είναι ένα νεκρό υλικό αλλά μπορεί να αποτελέσει μέρος μιας ευρύτερης βάσεως δεδομένων και ένα χρήσιμο εργαλείο μελέτης της διαχρονικής εξέλιξης μιας νόσου που μπορεί να βοηθήσει ακόμα και στη χάραξη της υγειονομικής πολιτικής μιας χώρας. Πληρέστερη κατανόηση της εξέλιξης των σχέσεων διεθνούς πολιτικής και παγκόσμιας υγείας, με αναφορές για την διαχείριση των κρίσεων υγείας από τον 19ο αιώνα έως τις σύγχρονες διεθνείς υγειονομικές εκστρατείες. 

Κατανόηση ότι οι περισσότερες θεραπείες ανακαλύφθηκαν με εμπειρικές μεθόδους. Διερεύνηση του ρόλου των κοινωνικών παραγόντων στην ανάγκη για φάρμακα. Γνώση ότι οι πιο σημαντικές θεραπευτικές «ανακαλύψεις» έχουν μη-επιστημονικούς πρόδρομους. Γνώση της σημασίας και των προβλημάτων της ανακάλυψης των βιταμινών, των ορμονών και των αντιβιοτικών. Συσχέτιση αρχαιολογικών ευρημάτων με φαρμακευτικά φυτά και σύγκρισή τους με εθνογραφικά και φυτο-χημικά δεδομένα. Εφαρμογή αρχαιολογικής και εθνογραφικής έρευνας για την αρχαία χρήση των φαρμακευτικών φυτών υπό το πρίσμα της σημερινής γνώσης για τη χημεία και τη φυσιολογία των φυτών. Στην κειμενική έρευνα: αναγνώριση των περιγραφομένων φυτών, ανάλυση των φυτών για φυσιολογικά ενεργά παράγωγα και καθορισμός της δραστικότητάς τους από τις περιγραφές. Στη μη-κειμενική έρευνα: κατανόηση πηγών γνώσης (ανθρώπινα κατάλοιπα, κοπρολίτες, και ευρήματα φυτών). Τέλος, εξοικείωση με την ιστορία της χρήσης αναισθησίας και αναισθητικών ουσιών στην πορεία της ιστορίας.

Γίνεται μια αναλυτική περιγραφή των συχνότερων παθολογιών που παρατηρούνται στα ανθρώπινα οστά και δόντια: μεταβολικές και ενδοκρινικές ασθένειες (κακή λειτουργία των ορμονών, του ανοσοποιητικού συστήματος), εκφυλιστικές ασθένειες (αρθροπάθειες), τραύματα (κατάγματα/χτυπήματα, σπασίματα, ατυχήματα στα οστά και στους μυς), λοιμώδεις νόσοι (εισβολείς όπως ιοί, βακτήρια, παράσιτα), συγγενείς ανωμαλίες (σύνδρομα/εκ γενετής δυσπλασίες στα οστά και τα μαλακά μόρια), νεοπλασματικές ασθένειες (καλοήθεις και κακοήθεις όγκοι), δείκτες μυϊκής καταπόνησης (αλλοιώσεις στα οστά που σχετίζονται με έντονη μυϊκή δραστηριότητα). Για κάθε κατηγορία, θα γίνεται αναφορά στα βασικά χαρακτηριστικά και στην κλινική εικόνα της νόσου. Θα δίνονται στοιχεία διαφορικής διάγνωσης, επιδημιολογικά στοιχεία, αλλά και στοιχεία για την ιστορία, την εξέλιξη και τη γεωγραφική κατανομή της κάθε νόσου. Γίνεται αναφορά σε όλες τις μικροσκοπικές, μακροσκοπικές, ακτινολογικές, και βιοχημικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στη διάγνωση και περιγραφή των ασθενειών. Η διαγνωστική αξία αυτών των μεθόδων είναι ιδιαίτερα σημαντική στη μελέτη των σκελετικών καταλοίπων, διότι οι μακροσκοπικές αλλοιώσεις στα οστά παρουσιάζουν περιορισμένο εύρος και ποικιλία. Επειδή στα σκελετικά κατάλοιπα ο πληροφοριακός ορίζοντας είναι περιορισμένος, η διαφορική διάγνωση μπορεί να ενισχυθεί με τη χρήση περισσότερων στοιχείων, που μπορεί να προκύψουν από τις αναλυτικές μεθόδους. Το μάθημα περιλαμβάνει πρακτική άσκηση τόσο στην εφαρμογή των αναλυτικών μεθόδων όσο και στη μελέτη παθολογιών σε σκελετικά κατάλοιπα. 

Περιλαμβάνει τεχνικές πεδίου, δημιουργία βάσεων δεδομένων και βασικές αρχές στατιστικής για την ανάλυση δεδομένων κοινωνικών αλλά και βιολογικών επιστημών. Εισαγωγή στην ποσοτική ανάλυση. Μέθοδοι συλλογής δεδομένων. Πληθυσμοί και δείγματα. Μέθοδοι δειγματοληψίας. Είδη δεδομένων. Ανάλυση δεδομένων. Άσκηση: προετοιμασία και εφαρμογή ερωτηματολογίων. Στατιστική ανάλυση των ερωτηματολογίων και διατύπωση συμπερασμάτων. Ποιοτικές μέθοδοι έρευνας. Η έννοια των ποιοτικών εμπειρικών δεδομένων. Η «θεμελιωμένη θεωρία», Η «μελέτη περίπτωσης» κα.