Στο μάθημα αυτό οι φοιτητές-τριες γνωρίζουν και εξοικειώνονται με τις μεθόδους και τις τεχνικές ερευνών που χρησιμοποιούνται στη μαζική επικοινωνία.  Καλύπτονται τόσο οι ποσοτικές όσο και οι ποιοτικές μέθοδοι (π.χ. πειραματική έρευνα, έρευνα συσχέτισης, συνέντευξη, παρατήρηση, ομάδες εστίασης αλλά και έρευνες αγοράς, δημοσιογραφικές έρευνες). Επίσης μελετούν τη δομή της επιστημονικής έρευνας, τα στάδια έρευνας, εισάγονται στη δειγματοληψία, στο σκοπό της έρευνας και τη διατύπωση ερωτημάτων και υποθέσεων έρευνας καθώς και τον τρόπο που παρουσιάζονται οι  βιβλιογραφικές αναφορές). 

Το μάθημα εστιάζει στη δυναμική εξέλιξη της δημοσιογραφίας μέσα από τις δυνατότητες και τις προοπτικές των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Τα κοινωνικά μέσα και δίκτυα αναδεικνύονται ολοένα και πιο απαραίτητα εργαλεία για τους σύγχρονους δημοσιογράφους. Σκοπός του μαθήματος είναι να εξοπλίσει τους/τις φοιτητές/ήτριες με τα απαραίτητα εργαλεία και τις γνώσεις για να αξιοποιήσουν όσο το δυνατό περισσότερο το ραγδαία εξελισσόμενο πεδίο. Οι φοιτητές/ήτριες θα έχουν τη δυνατότητα να εξερευνήσουν και να πειραματιστούν με τα πιο δημοφιλή αλλά και αναδυόμενα κοινωνικά μέσα και δίκτυα, ενσωματώνοντάς τα στη δημοσιογραφική τους πρακτική και την ειδησεογραφική εμπειρία του κοινού.

Βασικοί άξονες του μαθήματος είναι η παρουσίαση των δομικών αλλαγών που έχουν συντελεστεί στο σύγχρονο επικοινωνιακό τοπίο λόγω των τεχνολογικών εξελίξεων και η εμβάθυνση στις νέες πραγματικότητες με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι Δημοσιογράφοι, τα ΜΜΕ αλλά και το κοινό λόγω του κομβικού ρόλου των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης. Κύριοι στόχοι είναι: α) η εξοικείωση των φοιτητών με τους νέους όρους και τις σύγχρονες τάσεις στο πεδίο της Ψηφιακής Δημοσιογραφίας, β) η κατανόηση των αλλαγών που έχουν επιφέρει τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης στο παγκόσμιο μιντιακό σύστημα και τις βασικές δημοσιογραφικές πρακτικές συλλογής, επεξεργασίας διανομής και κατανάλωσης των ειδήσεων, γ) η αναγνώριση των κύριων στρατηγικών προσαρμογής που ακολούθησαν τα ΜΜΕ απέναντι στα νέα δεδομένα, δ) η αντίληψη της μεταμόρφωσης του κοινού από παθητικό δέκτη σε ενεργό δρώντα και της νέας δυναμικής στη σχέση του με τους Δημοσιογράφους, ε) η κριτική αντίληψη του νέου ρόλου, των καθηκόντων και των δεξιοτήτων που οφείλει να έχει ένας Δημοσιογράφος στο σύγχρονο επικοινωνιακό περιβάλλον.

Τις τελευταίες δεκαετίες, η ‘παγκοσμιοποίηση’ αποτελεί την πιο διαδεδομένη έννοια για την περιγραφή του σύγχρονου κόσμου. Χρησιμοποιούμενη τόσο από ειδικούς όσο και μη ειδικούς, και στη βάση διαφορετικών οπτικών και προθέσεων, προκειμένου να αναφερθούν σε μια ευρύτατη ποικιλία διαδικασιών, φαινομένων και τάσεων, η έννοια της παγκοσμιοποίησης έχει καταστεί εξαιρετικά πολύσημη, και ταυτόχρονα, αμφίσημη και αμφιλεγόμενη. Το μάθημα επιδιώκει να διευκρινίσει το νόημα της παγκοσμιοποίησης εστιάζοντας στην επικοινωνιακή‐πολιτισμική διάστασή της. Με την παγκόσμια διάδοση και απήχησή τους τα μέσα επικοινωνίας συνιστούν, ήδη από την εποχή της τυπογραφίας, ένα ζωτικό καταλύτη και συστατικό της παγκοσμιοποίησης, ενώ ταυτόχρονα την αναπαριστούν και την ερμηνεύουν. Αξιοποιώντας μια σειρά περιπτωσιολογικών μελετών (case studies), το μάθημα εξετάζει και αποτιμά αυτόν το διττό ρόλο που έχουν τα μέσα στις πολιτισμικές διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης, επικεντρώνοντας σε ζητήματα ταυτότητας, αναπαράστασης, νοηματοδότησης και σύγκρουσης.

Μια πρώτη ματιά στους χώρους ενός τηλεοπτικού καναλιού,studios, control room, master control, αίθουσες μοντάζ κλπ .Γνωριμία με τις κυριότερες ειδικότητες και τον εξοπλισμό της παραγωγής εκπομπών. Ανάλυση των αρμοδιοτήτων των 4 βασικών συντελεστών, παρουσιαστή, αρχισυντάκτη, παραγωγού και σκηνοθέτη. Σχεδιασμός, οργάνωση και υλοποίηση μιας εκπομπής. Οι συσχετισμοί και συνδυασμοί όλων των διαδικασιών πριν, κατά τη διάρκεια και μετά το πέρας ενός προγράμματος

Η σημασία του μη μυθοπλαστικού περιεχομένου στη βιομηχανία της εικόνας είναι αδιαμφισβήτητη. Τα ντοκιμαντέρ ενημερώνουν, προβληματίζουν και ευαισθητοποιούν το κοινό για ένα μεγάλο εύρος θεμάτων με έναν ψυχαγωγικό τρόπο. Στην εποχή της ψηφιακής δημιουργικότητας, τα ντοκιμαντέρ έχουν επεκτείνει την εμβέλειά τους σε πλατφόρμες προβολής που περιλαμβάνουν το Διαδίκτυο, την τηλεόραση και τα κινηματογραφικά φεστιβάλ. Ο στόχος του μαθήματος «Παραγωγή ντοκιμαντέρ» είναι να εισαγάγει τους φοιτητές και τις φοιτήτριες στην τέχνη της δημιουργίας ντοκιμαντέρ και να αναπτύξει τις επαγγελματικές δεξιότητες που απαιτούνται στο πεδίο. Το μάθημα, δομημένο σε πρακτικές ασκήσεις, διερευνά όλες τις φάσεις της παραγωγής ντοκιμαντέρ: τη σύλληψη μιας ιδέας, την προπαραγωγή, την παραγωγή, τη μεταπαραγωγή και την προώθηση/διανομή. 

Τα θέματα του περιβάλλοντος καθίστανται κρίσιμα στην εποχή μας. Τα ΜΜΕ δίνουν πλέον ιδιαίτερη έμφαση στα περιβαλλοντικά ζητήματα. Το μάθημα στοχεύει στη διερεύνηση των περιβαλλοντικών προβλημάτων και στη δημοσιογραφική τους κάλυψη. Διερευνάται, επίσης, η επικοινωνιακή πολιτική των περιβαλλοντικών οργανώσεων, των θεσμών διακυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ειδικοί και επαγγελματίες δημοσιογράφοι θα προσκληθούν να παρουσιάσουν σχετικά θέματα, ενώ θα υπάρξει και εκπαιδευτική εκδρομή. 

Το μάθημα παρεχει μια περιεκτική και ενημερωμενη ειςαγωγή στη μελετη της Πολιτικής είναι δομημενο γυρω από τις εξής θεματικες:

• 1. Τι είναι Πολιτικη;
• 2. Εξουσία & Νομιμοποίηση
• 3. Κράτος, Κυβερνησεις, Συστηματα και Καθεστώτα
• 4. Κόμματα και Κομματικά Συστήματα
• 5. Ομάδες, Συμφέροντα, Κινήματα
• 6. Αντιπροσώπευση, Εκλογές, Ψηφοφόροι
• 7. Εκτελεστική Εξουσία
• 8. Βουλές/Συνελεύσεις, Νομοθετικά Σώματα 

Το μάθημα ανατέμνει και διδάσκει την πολιτική επικοινωνία με γνώμονα τη τριαδική σχέση πολιτών, δημοσιογράφων/ΜΜΕ και πολιτικών. Εξετάζονται η δομή, ο χαρακτήρας της σχέσης και οι παραγόμενες αλληλεπιδράσεις. Εστιάζεται ο ρόλος των ΜΜΕ στη παροχή αξιόπιστης ενημέρωσης και διαύλων επικοινωνίας σε πολίτες και πολιτικές δυνάμεις. Η πολιτική επικοινωνία της δημοκρατίας συναρτάται άμεσα με την ελευθεροτυπία και την ελευθερία έκφραση. Το επικοινωνιακό υποσύστημα συναρτάται με πολιτικο-οικονομικό σύστημα και κοινωνία πολιτών. Αναλύονται φαινόμενα ‘κατασκευής της συναίνεσης’, πολιτικού μάρκετινγκ, προπαγάνδας, αξιολογώντας τις επιδράσεις, βάσει θεωριών, όπως του ‘πυλωρού’ ή του ‘καθορισμού της ατζέντας’. Αναλύεται η συγκρουσιακότητα στη δημόσια επικοινωνία, ιδίως σε καταστάσεις εκλογών και ταυτοποιούνται δομές ελέγχου, όπως η ιδιοκτησιακή υπερ-συγκέντρωση μεντιακών επιχειρήσεων ή η εμπορευματοποίηση της πολιτικής επικοινωνίας, που οδηγούν σε εκτροπές ή καταχρηστική εξουσία. 

1. Παρέχει μια σύντομη και περιεκτική εισαγωγή στην εγχώρια και διεθνή πολιτική 2. Εξετάζει τις αλλαγές στο εξελισσόμενο πεδίο της πολιτικής, που έχουν οδηγήσει σε μια αυξανόμενη αλληλεξάρτηση μεταξύ εσωτερικών, διεθνών και παγκόσμιων πολιτικών εξελίξεων 3. Εξετάζει τη φθίνουσα σημασία του διαχωρισμού μεταξύ πολιτικής και διεθνών σχέσεων, και του διαχωρισμού μεταξύ εσωτερικού/διεθνούς 4. Εξετάζει ζητήματα/παράγοντες κρίσης της πολιτικής Μέρος 1ο • Τι είναι η πολιτική; Τέχνη του εφικτού, της σύνεσης ή του συμβιβασμού; • Πως διασφαλίζεται η συνεργασία στο εσωτερικό ενός κράτους; Κυριαρχία, εξουσία, κουλτούρα • Καθεστώτα του σύγχρονου κόσμου (με εστίαση στις φιλελεύθερες δημοκρατίες – κύρια χαρακτηριστικά και θεσμοί λήψης αποφάσεων, πολιτικά κόμματα, εκλογές, πολιτικά συστήματα, εκτελεστική εξουσία, συνελεύσεις/βουλές, ομάδες συμφερόντων) Μέρος 2ο • Πως οι εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο επηρεάζουν τη λειτουργία των κρατών; • Πως και γιατί τα κράτη σήμερα δεν είναι οι κυρίαρχοι δρώντες στις διεθνείς σχέσεις/διεθνή πολιτική; Τι έχει αλλάξει; • Ποιοι άλλοι δρώντες διαμορφώνουν ή συνδιαμορφώνουν πολιτική μαζί με τα κράτη; • Διεθνείς Οργανισμοί, Περιφερειακή Οργανισμοί, ΔΜΚΟ, Πολυεθνικές Þ Συζήτηση για το κράτος σήμερα, υποχωρεί ή δεν υποχωρεί; Πως επηρεάζεται η διαδικασία της δημοκρατίας εντός των κρατών; Þ Συζήτηση για τη διαδικασία της παγκόσμιας διακυβέρνησης, τι σημαίνει, και τι δείχνει για το μέλλον της πολιτικής τόσο σε εσωτερικό όσο και εξωτερικό επίπεδο Μέρος 3ο • Είναι η πολιτική σε κρίση; • Τι είναι η «αντιπολιτική»; Ποιος, ή τι, ευθύνεται για την κρίση της πολιτικής; • Τα διδάγματα της πανδημικής κρίσης COVID-19