Το συγκεκριμένο μάθημα αποτελεί εισαγωγή στην Εκπαιδευτική Ψυχολογία, που έχει ως αντικείμενο τη μελέτη και ανάλυση των ψυχολογικών παραγόντων και διαδικασιών που επενεργούν και επηρεάζουν τη διαδικασία της αγωγής και της μάθησης. Η αγωγή αποτελεί μία πολυδιάστατη διαδικασία και επιτελείται σε ποικίλα περιβάλλοντα, όπως το οικογενειακό, το κοινωνικό, το πολιτισμικό και το σχολικό. Ιδιαίτερα στο σχολικό περιβάλλον προσλαμβάνει τη μορφή μίας σκόπιμης και συστηματικής διαδικασίας, στο πλαίσιο της οποίας ασκούνται, μεταξύ άλλων, παιδευτικές επιδράσεις του παιδαγωγού/εκπαιδευτικού προς τον παιδαγωγούμενο /μαθητή/τρια, βάσει σχεδίου, με στόχο την ολόπλευρη ανάπτυξη του νέου ατόμου και των γνωστικών, μεταγνωστικών, επικοινωνιακών και άλλων δεξιοτήτων και ικανοτήτων του. Η επίτευξη του στόχου αυτού ωστόσο αποτελεί ένα πολύ δύσκολο έργο, καθώς οι μαθητές/τριες, παρά την ηλικιακή τους ομοιότητα, προέρχονται από διαφορετικά λιγότερο ή περισσότερο μορφωσιογενή περιβάλλοντα και φοιτούν στο σχολείο έχοντας διαφορετικές προσλαμβάνουσες, διαφορετικά μαθησιακά κίνητρα, διαφορετικές μαθησιακές ανάγκες, μαθησιακό προφίλ και διαφορετικό βαθμό μαθησιακής ετοιμότητας. Αυτή η ανομοιογένεια επιτείνεται από την πολυπολιτισμική διάσταση των σύγχρονων «Κοινωνιών της γνώσης». Για να είναι σε θέση επομένως ο εκπαιδευτικός –ιδιαίτερα ο νεοεισερχόμενος στο επάγγελμα– να είναι αποτελεσματικός στην επιτέλεση του διδακτικού και παιδαγωγικού του έργου και να επιτύχει τον στόχο της μεγιστοποίησης των μαθησιακών αποτελεσμάτων για όλους ανεξαρτήτως τους μαθητές/τριες, θα πρέπει, λειτουργώντας ως στοχαζόμενος επαγγελματίας, να μπορεί να διαγνώσει τυχόν προβλήματα, όπως χαμηλά εσωτερικά κίνητρα, και να έχει τη θεωρητική σκευή να τα επιλύσει, σχεδιάζοντας τη διδασκαλία του με βάση τα πορίσματα σύγχρονων ερευνών από το πεδίο της εκπαιδευτικής ψυχολογίας και συνδέοντας τη θεωρία με την εκπαιδευτική πράξη. Στο πλαίσιο αυτό γενικός στόχος του μαθήματος είναι η κατανόηση από τους φοιτητές/τριες των βασικών εννοιών, των θεωρητικών αρχών και των προβλημάτων που συνδέονται με το επιστημονικό αυτό πεδίο, καθώς και η ανάπτυξη της δυνατότητας μελέτης, ανάλυσης και επιτυχούς διαχείρισης των φαινομένων της πολυδιάστατης εκπαιδευτικής πραγματικότητας με τη χρήση κατάλληλων ερευνητικών εργαλείων και διδακτικών και αξιολογικών μεθόδων από τον χώρο της εκπαιδευτικής ψυχολογίας.

Πεδίο, κλάδοι και βασικές έννοιες των επιστημών της αγωγής (αγωγή, παιδεία, μόρφωση, κοινωνικοποίηση, διδασκαλία, μάθηση). Αντικείμενο και μέθοδοι της παιδαγωγικής έρευνας. Ιστορική, αναλυτική και συνθετική έρευνα. Θεωρίες της Παιδαγωγικής και σχέση θεωρίας με πράξη. Εκπαίδευση, κατάρτιση και ιδεολογία. Ιδεώδη, σκοπός, στόχοι, λειτουργία και μέλλον της εκπαίδευσης. Ομάδες αναφοράς: παιδί, έφηβος/η, ενήλικος/η, μαθητής/τρια, εκπαιδευτικός, εκπαιδευτής ενηλίκων. Θεσμοί και δομές που παρέχουν αγωγή και εκπαίδευση. Τα ‘παραδείγματα’ της σχολικής εκπαίδευσης: το παραδοσιακό σχολικό παράδειγμα, το συμπεριφοριστικό παράδειγμα, το εποικοδομητικό παράδειγμα, το κριτικό παράδειγμα - γνωρίσματα, κριτική. Πηγές και μέσα μάθησης, προγράμματα σπουδών, μέσα διδασκαλίας, εκπαιδευτική διαδικασία και σύγχρονα παγκόσμια προβλήματα.

Βασικές αρχές βιοτεχνολογίας. Βιοτεχνολογικές εφαρμογές στο χώρο της υγείας: Γονιδιακή και κυτταρική θεραπεία, Γενετική και επιγενετική επεξεργασία, Διάγνωση και θεραπεία ασθενειών, Εξατομικευμένη ιατρική, Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή. Βιοτεχνολογικές εφαρμογές στο χώρο της έρευνας και της ζωικής παραγωγής: Διαγονιδιακά πειραματικά μοντέλα, Παραγωγικά ζώα με βελτιωμένη απόδοση. Βιοτεχνολογία Φυτών (Αναγκαιότητα – Προοπτικές). Φυτά – Τροφή και Υγεία Ανθρώπου. Το χρυσό ρύζι - Βιταμίνες Α, Ε, Β. Μέθοδοι δημιουργίας διαγονιδιακών φυτών (Agrobacterium, GeneGun, Genome Editing). Βιοτεχνολογικά προϊόντα - φυτικά λιπίδια. Τα γονιδιώματα Φυτών και Βιοτεχνολογικές Εφαρμογές. Βιοτεχνολογία μικροφυκών και κυανοβακτηρίων. Θεωρητική ανάπτυξη βιοδιυλιστηρίου. Προϊόντα βιοδιυλιστηρίου. Εφαρμογές σε περιβάλλον και ενέργεια

Πρακτική άσκηση

Αρχές Συστηματικής Ζωολογίας. Εισαγωγή στη Ζωολογία.
Πρωτόζωα. Ιστοί. Προέλευση και εξέλιξη των ζώων. Μορφολογία, ανατομία,
βιολογία, οικολογία, και ταξινόμηση των: Σπόγγων, Κνιδοζώων, Κτενοφόρων,
Πλατυελμίνθων, Ασχελμίνθων, Μαλακίων, Δακτυλιοσκωλήκων, Αρθροπόδων, Εχινοδέρμων
και μικρότερων φυλών. Φυλογένεση των Πρωκτοστομίων, Αμφιπλευροσυμμετρικών
Ακοιλωματικών, Ψευδοκοιλωματικών και Ευκοιλωματικών ζωικών οργανισμών.
Ωφελούμενος Αριθμός Τμημάτων: Γεωπονία - Κτηνιατρική

Συγκριτική και εξελικτική προσέγγιση του επιθηλιακού ιστού και εξωκρινών αδένων, συνδετικού, χόνδιρνου, οστίτη και νευρικού ιστού. Αρχές εξέλιξης και συγκριτικής ανατομίας. Συγκριτική, λειτουργική και εξελικτική μελέτη του δέρματος και παραγώγων, ερειστικού συστήματος (σκελετός κρανίου, αξονικός και σκελετός των άκρων), μυικού, αναπνευστικού, πεπτικού, κυκλοφορικόού,ουροποιητικού, γεννητικού και νευρικού συστήματος.

Κατανόηση της έννοιας της φυτοκοινωνίας και των σχέσεων των φυτικών ειδών μεταξύ τους και με το αβιοτικό περιβάλλον, κατανόηση και εφαρμογή μεθόδων δειγματοληψίας και ανάλυσης δεδομένων βλάστησης, και της διαφοροποίησης της βλάστησης στον Ελληνικό χώρο και των παραγόντων που τη καθορίζουν.

Στοχεύει στο να κατανοήσει ο φοιτητής τη δυνατότητα των ανώτερων οργανισμών να αναγνωρίζουν τα «εαυτά» από τα «μη εαυτά» συστατικά και να διαθέτουν φυσικούς έμφυτους ή επίκτητους μηχανισμούς άμυνας που τελικά τα καταστρέφουν. Η υποστήριξη του φοιτητή ώστε να εξοικοιωθεί με τους πολύπλοκους μηχανισμούς αντίστασης του ξενιστή σε εξωτερικούς περιβαλλοντικούς μολυσματικούς παράγοντες. Δεξιότητες: Η απόκτηση ικανότητας αναγνώρισης των διαφόρων πληθυσμών κυττάρων του ανοσοβιολογικού συστήματος σε συνδυασμό με την απόκτηση γνώσης για τη χρησιμοποίηση των αντισωμάτων αποτελούν βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην έρευνα, τη διάγνωση αλλά και την ανοσοτεχνολογία και τις εφαρμογές που τη συνοδεύουν.