Πεδίο, κλάδοι και βασικές έννοιες των επιστημών της αγωγής (αγωγή, παιδεία, μόρφωση, κοινωνικοποίηση, διδασκαλία, μάθηση). Αντικείμενο και μέθοδοι της παιδαγωγικής έρευνας. Ιστορική, αναλυτική και συνθετική έρευνα. Θεωρίες της Παιδαγωγικής και σχέση θεωρίας με πράξη. Εκπαίδευση, κατάρτιση και ιδεολογία. Ιδεώδη, σκοπός, στόχοι, λειτουργία και μέλλον της εκπαίδευσης. Ομάδες αναφοράς: παιδί, έφηβος/η, ενήλικος/η, μαθητής/τρια, εκπαιδευτικός, εκπαιδευτής ενηλίκων. Θεσμοί και δομές που παρέχουν αγωγή και εκπαίδευση. Τα ‘παραδείγματα’ της σχολικής εκπαίδευσης: το παραδοσιακό σχολικό παράδειγμα, το συμπεριφοριστικό παράδειγμα, το εποικοδομητικό παράδειγμα, το κριτικό παράδειγμα - γνωρίσματα, κριτική. Πηγές και μέσα μάθησης, προγράμματα σπουδών, μέσα διδασκαλίας, εκπαιδευτική διαδικασία και σύγχρονα παγκόσμια προβλήματα.

Βασικές αρχές βιοτεχνολογίας. Βιοτεχνολογικές εφαρμογές στο χώρο της υγείας: Γονιδιακή και κυτταρική θεραπεία, Γενετική και επιγενετική επεξεργασία, Διάγνωση και θεραπεία ασθενειών, Εξατομικευμένη ιατρική, Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή. Βιοτεχνολογικές εφαρμογές στο χώρο της έρευνας και της ζωικής παραγωγής: Διαγονιδιακά πειραματικά μοντέλα, Παραγωγικά ζώα με βελτιωμένη απόδοση. Βιοτεχνολογία Φυτών (Αναγκαιότητα – Προοπτικές). Φυτά – Τροφή και Υγεία Ανθρώπου. Το χρυσό ρύζι - Βιταμίνες Α, Ε, Β. Μέθοδοι δημιουργίας διαγονιδιακών φυτών (Agrobacterium, GeneGun, Genome Editing). Βιοτεχνολογικά προϊόντα - φυτικά λιπίδια. Τα γονιδιώματα Φυτών και Βιοτεχνολογικές Εφαρμογές. Βιοτεχνολογία μικροφυκών και κυανοβακτηρίων. Θεωρητική ανάπτυξη βιοδιυλιστηρίου. Προϊόντα βιοδιυλιστηρίου. Εφαρμογές σε περιβάλλον και ενέργεια

Πρακτική άσκηση

Αρχές Συστηματικής Ζωολογίας. Εισαγωγή στη Ζωολογία.
Πρωτόζωα. Ιστοί. Προέλευση και εξέλιξη των ζώων. Μορφολογία, ανατομία,
βιολογία, οικολογία, και ταξινόμηση των: Σπόγγων, Κνιδοζώων, Κτενοφόρων,
Πλατυελμίνθων, Ασχελμίνθων, Μαλακίων, Δακτυλιοσκωλήκων, Αρθροπόδων, Εχινοδέρμων
και μικρότερων φυλών. Φυλογένεση των Πρωκτοστομίων, Αμφιπλευροσυμμετρικών
Ακοιλωματικών, Ψευδοκοιλωματικών και Ευκοιλωματικών ζωικών οργανισμών.
Ωφελούμενος Αριθμός Τμημάτων: Γεωπονία - Κτηνιατρική

Συγκριτική και εξελικτική προσέγγιση του επιθηλιακού ιστού και εξωκρινών αδένων, συνδετικού, χόνδιρνου, οστίτη και νευρικού ιστού. Αρχές εξέλιξης και συγκριτικής ανατομίας. Συγκριτική, λειτουργική και εξελικτική μελέτη του δέρματος και παραγώγων, ερειστικού συστήματος (σκελετός κρανίου, αξονικός και σκελετός των άκρων), μυικού, αναπνευστικού, πεπτικού, κυκλοφορικόού,ουροποιητικού, γεννητικού και νευρικού συστήματος.

Κατανόηση της έννοιας της φυτοκοινωνίας και των σχέσεων των φυτικών ειδών μεταξύ τους και με το αβιοτικό περιβάλλον, κατανόηση και εφαρμογή μεθόδων δειγματοληψίας και ανάλυσης δεδομένων βλάστησης, και της διαφοροποίησης της βλάστησης στον Ελληνικό χώρο και των παραγόντων που τη καθορίζουν.

Στοχεύει στο να κατανοήσει ο φοιτητής τη δυνατότητα των ανώτερων οργανισμών να αναγνωρίζουν τα «εαυτά» από τα «μη εαυτά» συστατικά και να διαθέτουν φυσικούς έμφυτους ή επίκτητους μηχανισμούς άμυνας που τελικά τα καταστρέφουν. Η υποστήριξη του φοιτητή ώστε να εξοικοιωθεί με τους πολύπλοκους μηχανισμούς αντίστασης του ξενιστή σε εξωτερικούς περιβαλλοντικούς μολυσματικούς παράγοντες. Δεξιότητες: Η απόκτηση ικανότητας αναγνώρισης των διαφόρων πληθυσμών κυττάρων του ανοσοβιολογικού συστήματος σε συνδυασμό με την απόκτηση γνώσης για τη χρησιμοποίηση των αντισωμάτων αποτελούν βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην έρευνα, τη διάγνωση αλλά και την ανοσοτεχνολογία και τις εφαρμογές που τη συνοδεύουν.

Ερμηνεία της έννοιας αειφορίας – αειφορικής χρήσης φυσικών πόρων. Oι νόμοι της Ύλης και Ενέργειας και τα περιβαλλοντικά προβλήματα. Ανάπτυξη και Περιβάλλον. Αειφορική ανάπτυξη. Ιστορική αναδρομή. Oρισμοί-αρχές διαχείρισης οικοσυστημάτων. Oικολογική θεωρία και διαχείριση οικολογικών συστημάτων. Διαδικασίες/στάδια στη διαχείριση οικοσυστημάτων. Εκπόνηση διαχειριστικών σχεδίων. Διαχείριση άγριας πανίδας/ενδιαιτημάτων. Διαχείριση εσωτερικών υδάτων και λεκανών απορροής. Διαχείριση προστατευομένων περιοχών. Αποκατάσταση. Αρχές αειφορικής κοινωνίας. Πολιτική της ΕΕ για την αειφόρο ανάπτυξη.