Το μάθημα αυτό έχει ως βασικό σκοπό να εξοικειώσει του φοιτητές με τις βασικές αρχές, οι οποίες διέπουν την επιστήμη της Διδακτικής. Ταυτόχρονα, γίνεται αναφορά σε μεθόδους έρευνας που χρησιμοποιούνται στην εν λόγω επιστήμη. Ακόμη επισημαίνονται τρόποι, με τους οποίους επιστημονικά συμπεράσματα της Διδακτικής μπορούν να εφαρμοστούν στη εκπαιδευτική πράξη της διδασκαλίας του Μαθήματος των Θρησκευτικών. 

Το μάθημα αυτό έχει αποτελεί οργανική συνέχεια του ομώνυμου Μεταπτυχιακού Μαθήματος, το οποίο διδάσκεται κατά το Α' Εξάμηνου στο πλαίσιο του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ. Γενικός σκοπός του εν λόγω μαθήματος είναι να εξοικειώσει τους φοιτητές με τις βασικές αρχές, οι οποίες διέπουν την επιστήμη της Διδακτικής. Ταυτόχρονα, γίνεται αναφορά σε μεθόδους έρευνας που χρησιμοποιούνται στην εν λόγω επιστήμη. Ακόμη επισημαίνονται τρόποι, με τους οποίους επιστημονικά συμπεράσματα της Διδακτικής μπορούν να εφαρμοστούν στη εκπαιδευτική πράξη της διδασκαλίας του Μαθήματος των Θρησκευτικών. 

Το μάθημα αυτό έχει ως βασικό σκοπό να εξοικειώσει του φοιτητές με τις βασικές αρχές, οι οποίες διέπουν την επιστήμη της Διδακτικής. Ταυτόχρονα, γίνεται αναφορά σε μεθόδους έρευνας που χρησιμοποιούνται στην εν λόγω επιστήμη. Ακόμη επισημαίνονται τρόποι, με τους οποίους επιστημονικά συμπεράσματα της Διδακτικής μπορούν να εφαρμοστούν στη εκπαιδευτική πράξη της διδασκαλίας του Μαθήματος των Θρησκευτικών. 

Οι αλλαγές που επέφερε η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στην τάξη στους ρόλους του εκπαιδευτικού και των μαθητών. Ο επηρεασμός των διδακτικών μοντέλων από τις αλλαγές των ρόλων αλλά και την ενσωμάτωση των ΤΠΕ. Τα νέα διδακτικά μοντέλα που προκύπτουν από την ενσωμάτωση των ΤΠΕ στη διδακτική διαδικασία. Αναφορά σε προηγούμενα διδακτικά μοντέλα και συσχετισμός τους με τα σύγχρονα. Επίδραση των προηγούμενων διδακτικών μοντέλων στα νέα  και οι μεταξύ τους σχέσεις και επιδράσεις. Σημαντικότεροι εκπρόσωποι των νέων διδακτικών μοντέλων. Τρόποι εφαρμογής των νέων διδακτικών μοντέλων στην διδασκαλία του Μαθήματος των Θρησκευτικών.

Βασικός σκοπός του μαθήματος είναι η κριτική προσέγγιση ορισμένων προβληματισμών και διαπιστώσεων που παρουσιάσθηκαν στο χώρο της Σχολικής Παιδαγωγικής αναφορικά με επίκαιρα θέματα της εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Επιπλέον, γίνεται εκτενής αναφορά στη θέση και στο ρόλο του Μαθήματος των Θρησκευτικών μέσα στο σύνολο της σχολικής ζωής. Ειδικότερα, εξετάζονται οι ακόλουθες θεματικές ενότητες: - Σκοποί της αγωγής και της εκπαίδευσης. Παιδαγωγικά ιδεώδη. Το πρόβλημα προσδιορισμού των σκοπών της αγωγής και της εκπαίδευσης σήμερα. - Σχολείο – Παιδεία – Αγωγή - Εκπαίδευση. - Θεωρία του Σχολείου. - Σχολική Βελτίωση και Σχολική Αποτελεσματικότητα. (School Improvement and Effectiveness – Schulentwicklung). - Προφίλ του εκπαιδευτικού. - Φιλοσοφικές και ιδεολογικές προϋποθέσεις των Αναλυτικών Προγραμμάτων. - Θρησκευτική Εκπαίδευση στην ύστερη νεωτερικότητα. - Σύγχρονες θεωρητικές προσεγγίσεις για τα Περιεχόμενα, τους Στόχους και τη Μεθοδολογία του Μαθήματος των Θρησκευτικών. - Μαθησιακά Αποτελέσματα (Knowledge – Skills - Competencies) στην ύστερη νεωτερικότητα. - Μαθησιακά αποτελέσματα (Knowledge – Skills - Competencies) για το Μάθημα των Θρησκευτικών. - Διαπολιτισμική Διδακτική – Διαπολιτισμική μάθηση. - Διαθρησκειακή μάθηση. - Σύγχρονη ορθόδοξη θεολογική σκέψη και Μάθημα των Θρησκευτικών. - Μάθημα των Θρησκευτικών και πολιτισμός. - Η σημασία του Μαθήματος των Θρησκευτικών στο Πρόγραμμα Σπουδών του Σχολείου. Μάθημα των Θρησκευτικών και αναζήτηση νοήματος ζωής. - Το Μάθημα των Θρησκευτικών ως κοσμοθεωρητική πρόταση ζωής. - Η παροχή θρησκευτικής αγωγής και εκπαίδευσης ως αναφαίρετο δικαίωμα των νέων ανθρώπων. (Das Recht des Kindes auf Religion). - Οι μαθητές ως «μικροί» θεολόγοι. Χριστιανοπαιδαγωγική προσέγγιση μιας θεολογίας των παιδιών και των εφήβων. (Kindertheologie, Jugendtheologie). 

Το μάθημα αυτό επικεντρώνεται στην κατανόηση της ανάπτυξης της σύγχρονης Κοινωνικής Θεωρίας με ιδιαίτερη εστίαση στην περίοδο της Ύστερης Νεωτερικότητας. Για αυτόν το λόγο εισάγει τους φοιτητές/τριες σε βασικές έννοιες, θεωρίες και μεθόδους της Κοινωνικής Θεωρίας που χρησιμοποιήθηκαν από κύριους θεωρητικούς όπως οι M. Weber, Em. Durkheim, Er. Goffman, R. Merton, C. W. Mills, A. Giddens, Ul. Beck, Z. Bauman. Βασικά θέματα διαπραγμάτευσης είναι η Νεωτερικότητα, η κοινωνική αλλαγή, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, η πολιτική εξουσία, η παγκοσμιοποίηση, το στίγμα, ο καταναλωτισμός, ο ρόλος της θρησκείας και των εκδηλώσεων πίστης στη Νεωτερικότητα. Έμφαση θα δοθεί στην ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας και της ορθόδοξης παράδοσης σε ό,τι αφορά τα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα. 

Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζεται ο τρόπος της χειρόγραφης παράδοσης των κειμένων μέχρι την ανακάλυψη της τυπογραφίας: υλικά γραφής, ιστορία και εξέλιξη της ελληνικής γραφής, μορφή βιβλίου, τρόποι χρονολόγησης των χειρογράφων, αυτόγραφα, παλίμψηστα χειρόγραφα, αντιγραφικά εργαστήρια, αντιγραφικά λάθη, κατάλογοι χειρογράφων, βιβλιοθήκες, ψηφιοποίηση. H μεγαλογράμματη γραφή από τον 4ο έως και τον 9ο αιώνα (Bιβλική, Aλεξανδρινή, Oξυκόρυφη και Λειτουργική). Η μετάβαση από τη μεγαλογράμματη στη μικρογράμματη γραφή. H μικρογράμματη γραφή από τον 9ο έως και το 15ο αι. Στη δεύτερη ενότητα γίνονται ασκήσεις ανάγνωσης χειρογράφων με αντιπροσωπευτικά δείγματα γραφής. Στην τρίτη ενότητα παρουσιάζεται η μεθοδολογία και οι βασικές αρχές μιας κριτικής έκδοσης. Ειδικά θέματα: στίξη λειτουργικών κειμένων στα χειρόγραφα, συντομογραφίες, σημειώματα, κλπ. 

Έννοια του ΑΠ & μοντέλα ΑΠ. Παράγοντες που επηρεάζουν το σχεδιασμό & αναμόρφωση ΑΠ. Διαπολιτισμικές αρχές και διαπολιτισμικά στοιχεία στα νέα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών. Νέα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών και ΤΠΕ. Θεωρητική και πρακτική προσέγγιση σε διάφορα γνωστικά αντικείμενα. Ταξινομία στόχων/ δομή και οργάνωση των ΑΠ. Κρυφό / επίσημο/ εφαρμοσμένο ΑΠ. Πολυπολιτισμικά Αναλυτικά Προγράμματα. H παρουσία των νέων τεχνολογιών στα αναλυτικά προγράμματα ΔΕΠΠΣ 2003 και ΑΠΣ 2017 και μέσα από την σύγκριση των περιεχομένων τους και των προτεινόμενων δραστηριοτήτων διαπιστώνεται πώς αποτυπώνεται η τάση της Κοινωνίας της Πληροφορίας και των δεξιοτήτων που απαιτούνται από τους μαθητές. Στα αναλυτικά προγράμματα των Θρησκευτικών γίνεται αποτύπωση και καταγραφή της διαφοροποίησης της παρουσίας του «άλλου» που καταδεικνύει την αλλαγή στη σύνθεση της κοινωνίας και των αντιλήψεων των πολιτών της.

Το μάθημα προσεγγίζει συγκριτικά το δίκαιο με το οποίο οι δυο θρησκευτικές κοινότητες, η χριστιανική και η μουσουλμανική, αφενός ρυθμίζουν την εσωτερική τους οργάνωση και διοίκηση, αφετέρου προσδιορίζουν την σχέση τους με το κράτος, έτσι ώστε να αναδειχθούν ομοιότητες και διαφορές. Ιδιαίτερη αναφορά θα γίνει στο ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας και στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην εσωτερική και διεθνή έννομη τάξη. Επίσης στο πλαίσιο αυτό θα εξεταστούν θέματα που αφορούν μεταξύ άλλων στις θεολογικές προϋποθέσεις του δικαίου των θρησκευμάτων, τις πηγές του, τη γένεση και την εξέλιξη των βασικών θεσμών διοίκησης και οργάνωσης των θρησκευτικών κοινοτήτων, τη σχέση της διοίκησης με τους πιστούς, το οικογενειακό και ποινικό δίκαιο και ευρύτερα τις σχέσεις με το κράτος και τη διεθνή κοινότητα.

Βασικός σκοπός του μαθήματος είναι η κριτική προσέγγιση ορισμένων προβληματισμών και διαπιστώσεων που παρουσιάσθηκαν στον χώρο της Σχολικής Παιδαγωγικής αναφορικά με επίκαιρα θέματα της εκπαιδευτικής πραγματικότητας. Επιπλέον, γίνεται εκτενής αναφορά στη θέση και στο ρόλο του Μαθήματος των Θρησκευτικών μέσα στο σύνολο της σχολικής ζωής. 

Η συμπεριληπτική εκπαίδευση ως μια ολόκληρη εκπαιδευτική φιλοσοφία που καλεί τα σχολεία να παρέχουν υψηλής ποιότητας εκπαίδευση σε όλους τους μαθητές. Πρόκειται για μια συνεχή διαδικασία και όχι για έναν τελικό στόχο, που πρέπει να επιτευχθεί μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Ο όρος συνεκπαίδευση αφορά την προσπάθεια για την συνύπαρξη και συνδιδασκαλία των μαθητών με μαθησιακές δυσκολίες με τους συμμαθητές τους που δεν έχουν μαθησιακές δυσκολίες. Θεμελιώνει τη θέση ότι η εκπαίδευση αποτελεί δικαίωμα για όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά και επιδιώκει να δημιουργηθούν σχολεία που θα αναγνωρίζουν, θα κατανοούν και θα γνωρίζουν πως να αντιμετωπίζουν σωστά τις ιδιαιτερότητες των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες. Η διαφορετικότητα αποτελεί έναν όρο που χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στις μέρες μας.Αφορά τόσο το εξωτερικό όσο και το εσωτερικό των ατόμων. Το εκπαιδευτικό σύστημα καλείται σήμερα να ανταποκριθεί στη διαφορετικότητα. Οι εκπαιδευτικοί καλούνται σήμερα να διαχειριστούν αποτελεσματικά την κατάσταση αυτή και πρέπει να είναι κάτοχοι τόσο γνώσεων ψυχολογίας, όσο και γνώσεων ειδικής εκπαίδευσης, κοινωνιολογίας και ανθρωπολογίας, για να μπορούν να εντάξουν αποτελεσματικά και ουσιαστικά τη διαφορετικότητα στην τάξη τους. Με τον όρο πολυπολιτισμικότητα εννοείται η συνύπαρξη σε ένα δεδομένο γεωγραφικό χώρο μιας πολλαπλής πολιτισμικής ετερότητας, η οποία κυρίως εδράζεται σε εθνοτική, θρησκευτική και γλωσσική διαφορά. Εξετάζονται σύγχρονα διδακτικά μοντέλα και μεθοδολογίες στο Μάθημα των Θρησκευτικών και διερευνάται η τροποποίησή τους όταν σε αυτά ενσωματωθούν οι ΤΠΕ ως διδακτικά μέσα.