Το μάθημα αυτό επικεντρώνεται στην κατανόηση της ανάπτυξης της σύγχρονης Κοινωνικής Θεωρίας με ιδιαίτερη εστίαση στην περίοδο της Ύστερης Νεωτερικότητας. Για αυτόν το λόγο εισάγει τους φοιτητές/τριες σε βασικές έννοιες, θεωρίες και μεθόδους της Κοινωνικής Θεωρίας που χρησιμοποιήθηκαν από κύριους θεωρητικούς όπως οι M. Weber, Em. Durkheim, Er. Goffman, R. Merton, C. W. Mills, A. Giddens, Ul. Beck, Z. Bauman. Βασικά θέματα διαπραγμάτευσης είναι η Νεωτερικότητα, η κοινωνική αλλαγή, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, η πολιτική εξουσία, η παγκοσμιοποίηση, το στίγμα, ο καταναλωτισμός, ο ρόλος της θρησκείας και των εκδηλώσεων πίστης στη Νεωτερικότητα. Έμφαση θα δοθεί στην ανάλυση της ελληνικής πραγματικότητας και της ορθόδοξης παράδοσης σε ό,τι αφορά τα σύγχρονα κοινωνικά φαινόμενα. 

Οι αλλαγές που επέφερε η ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στην τάξη στους ρόλους του εκπαιδευτικού και των μαθητών. Ο επηρεασμός των διδακτικών μοντέλων από τις αλλαγές των ρόλων αλλά και την ενσωμάτωση των ΤΠΕ. Τα νέα διδακτικά μοντέλα που προκύπτουν από την ενσωμάτωση των ΤΠΕ στη διδακτική διαδικασία. Αναφορά σε προηγούμενα διδακτικά μοντέλα και συσχετισμός τους με τα σύγχρονα. Επίδραση των προηγούμενων διδακτικών μοντέλων στα νέα  και οι μεταξύ τους σχέσεις και επιδράσεις. Σημαντικότεροι εκπρόσωποι των νέων διδακτικών μοντέλων. Τρόποι εφαρμογής των νέων διδακτικών μοντέλων στην διδασκαλία του Μαθήματος των Θρησκευτικών.

Το μάθημα αυτό έχει αποτελεί οργανική συνέχεια του ομώνυμου Μεταπτυχιακού Μαθήματος, το οποίο διδάσκεται κατά το Α' Εξάμηνου στο πλαίσιο του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ. Γενικός σκοπός του εν λόγω μαθήματος είναι να εξοικειώσει τους φοιτητές με τις βασικές αρχές, οι οποίες διέπουν την επιστήμη της Διδακτικής. Ταυτόχρονα, γίνεται αναφορά σε μεθόδους έρευνας που χρησιμοποιούνται στην εν λόγω επιστήμη. Ακόμη επισημαίνονται τρόποι, με τους οποίους επιστημονικά συμπεράσματα της Διδακτικής μπορούν να εφαρμοστούν στη εκπαιδευτική πράξη της διδασκαλίας του Μαθήματος των Θρησκευτικών.