Αποστολή της Ιατρικής Νευροψυχολογίας, ως κλάδος εξειδίκευσης της Κλινικής Νευροψυχολογίας, αφορά στην κατανόηση των παραγόντων που υπόκεινται της γνωστικής προσβολής ή/και δυσλειτουργίας σε περιπτώσεις χρόνιων νοσημάτων και παθολογικών καταστάσεων όπως ασθενών με οργανικά ή συστημικά νοσήματα και ως εκ τούτο την επαρκέστερη νευροψυχολογική διάγνωση και αποκατάσταση.

Με την ολοκλήρωση των εισηγήσεων οι φοιτητές αναμένεται να γνωρίζουν: την μετεγχειρητική γνωστική έκβαση, τις διαταρχές της όρασης κεντρικής αιτιολογίας, τις κύριες μορφές νευροψυχολογικής δυσλειτουργίας/προσβολής στο πλαίσιο χρονίων νευρολογικών (επιληψία, πολλαπλή σκλύρηνση, κινητικές διαταραχές), νεοπλασματικών, αιματολογικών, καρδιοαγγειακών, ενδοκρινιλογικών, λοιμοδών νοσημάτων, καθώς την υποκείμενη παθοφυσιολογία των τελευταίων, την αλληλεπίδρασή της τελευταίας με το ΚΝΣ και την σύνδεσή της με την νευροψυχολογική σημειολογία του ασθενούς, καθώς και τις εφαρμογές της ιατρικής νευροψυχολογίας σε διαφορετικά κλινικά πλαίσια. Κατά την διάρκεια παρουσίασης των ενοτήτων θα γίνεταιι σύντομη αναφορά σε θέματα εσωτερικής παθολογίας, όπως τα ηπατολογικά νοσήματα, η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1 και 2 και η σχέση αυτών με την λειτουργία του ΚΝΣ.

Το μάθημα αποτελεί εισαγωγή στις βασικές αρχές της Συμπεριφορικής και της
Γνωστικής-Συμπεριφορικής Προσέγγισης. Αρχικά, παρουσιάζονται οι βασικές
θεωρίες και τα μοντέλα μέσα από το έργο των κύριων θεμελιωτών της
Συμπεριφορικής και Γνωστικής-Συμπεριφορικής προσέγγισης. Στη συνέχεια,
γίνεται εστίαση στη Γνωστική-Συμπεριφορική προσέγγιση και παρουσιάζονται
η γνωστική διατύπωση, οι κυριότερες ΓΣΘ παρεμβάσεις και σημαντικά
ζητήματα της θεραπευτικής διαδικασίας (π.χ. αξιολόγηση, θεραπευτικός
σχεδιασμός, δεοντολογία, αντίσταση, υποτροπή, λήξη της θεραπείας). Πέρα
από τις θεωρητικές διαλέξεις, στο μάθημα παρουσιάζονται και συζητούνται
κλινικά περιστατικά.

Στόχος του μαθήματος είναι η εξοικίωση εκ μέρους των φοιτητών με μεθόδους ψυχολογικής αξιολόγησης παιδιών και ενηλίκων

Η κοινωνική διάδραση αποτελεί τη βάση των διαπροσωπικών και κοινωνικών επαφών του ατόμου, και κατ'επέκταση τη βάση πολλών κοινωνικών φαινομένων και συμπεριφορών κοινωνικής οργάνωσης. Το μάθημα θα εξετάσει διαφορετικές οπτικές και προσεγγίσεις των διαπροσωπικών και κοινωνικών σχέσεων και επαφών ειδομένες μέσα από την οπτική της κοινωνικής διάδρασης. Το μάθημα απαιτεί ενεργή συμμετοχή και παρουσία των φοιτητών μέσα από την προετοιμασία ερευνητικών άθρων και τη συζητήσή τους μέσα στο μάθημα.

Με την ολοκλήρωση του μαθήματος, ο/η φοιτητής/τρια θα είναι σε θέση να:

- Αξιολογήσει τα κυριότερα θεωρητικά πλαίσια με τα οποία οι ψυχολόγοι έχουν περιγράψει και κατανοήσει τις διαπροσωπικές σχέσεις και την κοινωνική διάδραση.

- Να εξετάσει κριτικά τις πρωταρχικές αντιπαραθέσεις που υπάρχουν στις θεωρίες των διαπροσωπικών και κοινωνικών σχέσεων στα πλαίσια της κοινωνικής ψυχολογίας

- Να έχει επίγνωση των διαφορών στα επίπεδα ανάλυσης της εξήγησης των διαπροσωπικών σχέσεων: ενδοπροσωπικό, διαπροσωπικό, πολιτισμικό.

- Να αξιολογεί κριτικά τις κυριότερες μεθόδους μελέτης των διαπροσωπικών σχέσεων στην κοινωνική συμπεριφορά.

- Να εξοικειώσει τους φοιτητές με ορισμένες από τις προηγμένες μεθοδολογίες και αναλυτικές προσεγγίσεις που επιτρέπουν την έρευνα της κοινωνικής διάδρασης ως δυαδικού και διαπολιτισμικού φαινομένου (π.χ. δυαδικές αναλύσεις, πολυεπίπεδες αναλύσεις).

- Να συνδέσει την έρευνα με τη διδασκαλία

2023-ΨΥ-688-Κοινωνική διάδραση-ΔιαπροσωπικέςΣχέσεις.pdf2023-ΨΥ-688-Κοινωνική διάδραση-ΔιαπροσωπικέςΣχέσεις.pdf

Welcome to the Social Psychology of Emotion course. The aim of this course is to deepen your understanding of this area of psychological research and theorizing. The study of emotion has advanced considerably since early theoretical investigations into its nature. Especially developments within different fields of psychology (clinical, social, developmental) point to the importance of research on the nature and function of emotion.

The course aims to: a) explore cognitive, behavioral (display), and social facets of intrapersonal emotion, b) to examine recent approaches, that have addressed the interpersonal nature and the social informants of emotional processes. Ultimately, the module aims to demonstrate the close connection between intrapersonal, interpersonal and cultural facets of emotion.

By the end of the course and via successful participation in the course you will be in a position to:

- Evaluate the major theoretical frameworks in which psychologists have described and explained emotion as a phenomenon that transcends levels of analysis.

- Critically consider the primary debates existent in theories of emotion (e.g., cognition vs. affect, categorical vs. dimensional structure, culture vs. biology).

- Be aware of differences in the levels of analysis of explaining emotion: intrapersonal, interpersonal, cultural.

- Analyze the role of conscious and non-conscious emotion in social behavior (particularly in relation to personality research, research on interpersonal relationships).

- Critically evaluate the major methods in assessing emotion in social behavior.

- Be aware of the cross-cultural differences and similarities in emotion functions and processes.

- Be familiar with some of the advanced methodologies and analytical approaches that allow research into emotion as a dyadic and cross-cultural phenomenon (e,g, dyadic analyses, multi-level analyses).

Πειραματικός σχεδιασμός στη γηροψυχολογία, βασικές μέθοδοι για τη μελέτη της τρίτης και τέταρτης ηλικίας. Παρουσίαση εργαλείων για τη γνωστική εκτίμηση ατόμων τρίτης και τέταρτης ηλικίας. Γνωστική πλαστικότητα στην παθολογική γήρανση. Συναισθηματικές διαταραχές και αλληλεπίδραση συναισθήματος και γνωστικής λειτουργίας. Ήπια Γνωστική Εξασθένηση και άνοια.

Επισκόπηση των κυριοτέρων διαταραχών που οδηγούν σε έκπτωση των μνημονικών διεργασιών. Η προσέγγιση είναι γνωστική-πειραματική, με ιδιαίτερη έμφαση στη θεωρητική ανάλυση των διαταραχών.

Ανάπτυξη του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος. Νευροαναπτυξιακές διαταρχές, νευρολογικές διαταραχές σε παιδιά, κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και μαθησιακές διαταραχές. Νευροψυχολογική εκτίμηση και γνωστική αποκατάσταση σε παιδιά.

Ανασκόπηση των κύριων ψυχοπαθολογικών διαταραχών και των νευροψυχολογικών τους ισοδύναμων, παθοφυσιολογικές υπομνήσεις, γνωστική νευροψυχολογία της σχιζοφρένειας και των διαταραχών παραληρητικής παραγνώρισης. Σύντομη αναφορά στην φυλογενετική εξέλιξη του Νευρικού Συστήματος, έως και την διαδικασία κορτικοποίησης (θεωρία Τριμερούς Εγκεφάλου του P. McLean), το μεταιχμιακό σύστημα στην λειτουργία του συναισθήματος, Νευροψυχολογικές διαστάσεις ψυχιατρικών διαταραχών, γνωστικές νευροψυχολογικές θεωρίες των διαταραχών του ψυχωσικού φάσματος, σύντομη αναφορά στην θεωρία του Α.Ρ. Λούρια για την οργάνωση των λειτουργιών του εγκεφάλου και την νευροψυχολογική ανάλυση συνδρόμου.

Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές και οι φοιτήτριες αναμένεται (α) να γνωρίσουν το εύρος των ψυχολογικών υπηρεσιών στο σχολικό πλαίσιο και, γενικότερα, σε εκπαιδευτικά πλαίσια, (β) να είναι σε θέση να συμβάλουν στη διαμόρφωση στο σχολείο ενός ευνοϊκού κλίματος για τη μάθηση και τη σχολική προσαρμογή των μαθητών/ριών, (γ) να είναι σε θέση να στηρίζουν μαθητές, εκπαιδευτικούς και γονείς, (δ) να εξοικειωθούν με διαφορετικές ερευνητικές μεθόδους σε συνάρτηση και με συγκεκριμένα ερευνητικά ερωτήματα (ε) να είναι σε θέση να οργανώνουν εμπειρικά τεκμηριωμένα προγράμματα πρωτογενούς πρόληψης στη σχολική κοινότητα προάγοντας την ψυχική υγεία και τη μάθηση των παιδιών και των εφήβων.

Περιεχόμενο του μαθήματος (όπως αναφέρεται στον οδηγό σπουδών του τμήματος Ψυχολογίας του Α.Π.Θ): Εισαγωγή στο πρόβλημα των φαρμακευτικών και μη φαρμακευτικών εξαρτήσεων. Ιστορική εξέλιξη του προβλήματος. Δράση ψυχοτρόπων ουσιών σε βιολογικό και ψυχολογικό επίπεδο. Ατομικοί, οικογενειακοί, κοινωνικοί/πολιτισμικοί αιτιοπαθογενετικοί παράγοντες. Πρόληψη και Θεραπεία του προβλήματος. Θεραπευτικές κοινότητες και ομάδες αυτοβοήθειας. Πολιτικές αντιμετώπισης.

Στόχοι του μαθήματος είναι, πρώτον, να αναδυθούν ιδέες με διαχρονικά νοήματα και, δεύτερον, να διαφωτισθεί η πορεία της επιστημονικής σκέψης μέσα από την παιδεία και τα βιώματα επιστημόνων, άλλων περισσότερο και άλλων λιγότερο γνωστών στο ευρύ κοινό. Το υλικό προέρχεται πρωταρχικά από τις φυσικές επιστήμες, τη βιοϊατρική, την ψυχολογία και τις νευροεπιστήμες. Κοινός παρονομαστής είναι οι ανθρώπινες υποθέσεις, η σύνεση, ο ορθός λόγος και η προαγωγή μιας ανθρωπιστικής παιδείας. Με εφαλτήριο την εργαστηριακή έρευνα, θίγονται φιλοσοφικά και κοινωνικά προβλήματα, από το νόημα της ζωής και τις φυλογενετικές ρίζες της ανθρώπινης συμπεριφοράς μέχρι την πανεπιστημιακή μεταρρύθμιση και την ειρήνη των λαών. H ύλη δομείται σε πέντε γενικές θεματικές ενότητες: επιστήμη, παιδεία, ανθρωπισμός, πολιτισμός και νόηση.

Tο μάθημα εξετάζει την επιστήμη ως την ύστατη κατάκτηση της ανθρώπινης νόησης και καλύπτει βασικές αρχές επιστημονικού λόγου. Πρωτοτυπία, αντίληψη και αντικειμενικότητα. Παραλλαγή στη φύση. Αποδείξιμα και απορρίψιμα επιστημονικά ερωτήματα. Παρατήρηση φαινομένων, διατύπωση υπόθεσης, πειραματικός σχεδιασμός, διατύπωση θεωρίας. Ανακάλυψη και ερμηνεία στις επιστήμες της ζωής. Επιστημονικά πρότυπα και ετυμηγορία γεγονότων. Επιστήμη, οριακή επιστήμη, ψευδοεπιστήμη και σύγχρονες αντιφάσεις. Μηχανές βιβλιογραφικής αναζήτησης και συγγραφή ερευνητικού άρθρου. Η σύγκλιση των θετικών επιστημών και των ανθρωπιστικών σπουδών. Διεπιστημονικότητα και αμοιβαίος εμπλουτισμός γνωστικών πεδίων.