Το πρόγραμμα επιμόρφωσης «Αρχαία Ελληνικά και Μέση Εκπαίδευση: Γνωστικό αντικείμενο και διδακτικές προσεγγίσεις» εκκινεί από τη θέση ότι όποιος διδάσκει ή θα κληθεί να διδάξει Αρχαία Ελληνικά στη Μέση Εκπαίδευση βρίσκεται απέναντι σε μαθητές οι οποίοι δεν θεωρούν διόλου αυτονόητη τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών σήμερα. Είναι, ωστόσο, τέτοιος ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας και τόσες πολλές οι προσεγγίσεις της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ώστε το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζεται ως κάτι ξένο προς την εποχή μας. Επομένως, ο σύγχρονος φιλόλογος καλείται να έχει όλα τα εφόδια, για να καταστήσει σαφές στους μαθητές του ότι ο Όμηρος, ο Θουκυδίδης, ο Σοφοκλής, ο Λυσίας, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης είναι πάντοτε «ζωντανές παρουσίες», όχι στεγνά κείμενα. Σε αντίθεση με άλλα επιμορφωτικά προγράμματα που απευθύνονται γενικά σε φιλολόγους, αυτό είναι από τα ελάχιστα που εξειδικεύεται στη διδασκαλία των αρχαίων Ελληνικών και διδάσκεται από ειδικούς, τόσο στο γνωστικό αντικείμενο όσο και στη διδακτική του μαθήματος. Στο τέλος του προγράμματος οι συμμετέχοντες θα έχουν αναπτύξει γνώσεις και ικανότητες που αφορούν: (α) τη στέρεη φιλολογική κατάρτιση χωρίς σχολαστικισμό, (β) τη χρήση των νέων ηλεκτρονικών φιλολογικών εργαλείων στη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών (γ) την προβολή διαθεματικών προσεγγίσεων, όπως πηγάζουν από τα κείμενα, σε όλα τα επίπεδα: τη γλώσσα, την ιδεολογία, την αισθητική, τους θεσμούς, τις αξίες, (δ) τη χρήση καινοτόμων πρακτικών στη διδακτική και εκπαιδευτική πράξη.