ΑΑΘΔ Αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία: κείμενα, εικαστικές τέχνες και καινοτόμες διδακτικές τεχνικές

Σήμερα που η επαφή με τον αρχαίο κόσμο χρειάζεται εκσυγχρονισμό και καινοτόμες μεθόδους διδασκαλίας, ο φιλόλογος πρέπει να θεωρεί τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό ως μέσο συνολικής ανάπτυξης της προσωπικότητας του μαθητή και προετοιμασίας του για τη ζωή-εργασία, όχι ως ένα απολιθωμένο παρελθόν χωρίς σχέση με το παρόν. Το επιμορφωτικό πρόγραμμα «Αρχαία αθηναϊκή δημοκρατία: κείμενα, εικαστικές τέχνες και καινοτόμες διδακτικές τεχνικές» είναι από τα ελάχιστα επιμορφωτικά προγράμματα υπό τη μορφή της διά ζώσης διδασκαλίας, το οποίο έχει ως γνωστικό αντικείμενο τον θεσμό της αρχαίας αθηναϊκής δημοκρατίας από την οπτική γωνία της φιλολογίας και της αρχαιολογίας, τομείς οι οποίοι στη σύγχρονη τριχοτόμηση των Φιλοσοφικών Σχολών δεν υπηρετούνται διαθεματικά από κανένα Τμήμα. Παράλληλα προτείνει θεωρητικές γνώσεις και καινοτόμες διδακτικές τεχνικές στη διδασκαλία των φιλολογικών μαθημάτων, οι οποίες εκσυγχρονίζουν τη διδακτική και συμβάλλουν στην ανάπτυξη δεξιοτήτων ζωής αλλά και την επαγγελματική ανάπτυξη των μαθητών, θέματα εν πολλοίς άγνωστα στους αποφοίτους των φιλοσοφικών σχολών. Στο τέλος του Προγράμματος οι συμμετέχοντες θα έχουν αναπτύξει γνώσεις και ικανότητες που αφορούν:

  • (α) τον ρόλο των αρχαίων ελληνικών κειμένων, επιγραφών κλπ. ως καθρέπτη των αξιών της αθηναϊκής κοινωνίας
  • (β) τις ιδεολογικές, κοινωνικές και θρησκευτικές αντιλήψεις, που εκφράζονται μέσω των έργων της αρχαίας ελληνικής τέχνης
  • (γ) καινοτόμες μεθόδους διδασκαλίας των φιλολογικών μαθημάτων και τη συμβολή τους στην ανάπτυξη δεξιοτήτων ζωής.

Π.Θ.Α.Ε. Ποίηση και Θέατρο στην Αρχαία Ελλάδα

Το πρόγραμμα επιμόρφωσης Ποίηση και Θέατρο στην Αρχαία Ελλάδα είναι το πρώτο σε πανελλήνια κλίμακα πρόγραμμα διά βίου εκπαίδευσης που επιχειρεί ένα άνοιγμα τόσο προς την εκπαιδευτική κοινότητα (καθηγητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης) όσο και προς ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, με σκοπό την εξοικείωσή τους με την ποίηση και το θέατρο στην Αρχαία Ελλάδα. Το πρόγραμμα έχει σχεδιασθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε να καλύπτει τόσο τις ανάγκες επιμορφούμενων που διαθέτουν γνώσεις αρχαίας ελληνικής γραμματείας λόγω σπουδών (φιλόλογοι, αρχαιολόγοι, παιδαγωγοί, δάσκαλοι) όσο και πολιτών που ενδιαφέρονται γενικότερα για την ποίηση και το θέατρο είτε στην αρχαιότητα είτε στη σύγχρονη εποχή. Στο τέλος του προγράμματος οι συμμετέχοντες θα έχουν αναπτύξει γνώσεις και ικανότητες που αφορούν:

(α) τη γένεση, ανάπτυξη, και χαρακτηριστικά των διαφορετικών ειδών της αρχαίας ελληνικής ποίησης και τη γένεση, διαμόρφωση, και χαρακτηριστικά της θεατρικής παραγωγής στην Αρχαία Ελλάδα από τις απαρχές μέχρι το τέλος της κλασικής περιόδου,

(β) τη σύνδεση της ποιητικής και θεατρικής παραγωγής με συγκεκριμένες συνθήκες και πλαίσα παρουσίασής της σε τοπικό, περιφερειακό ή πανελλήνιο επίπεδο,

(γ) τη σχέση της ποιητικής και θεατρικής παραγωγής με τις ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες κατά την αρχαϊκή και κλασική περίοδος,

(δ) τη χρήση ελεύθερα προσβάσιμων στο διαδίκτυο ηλεκτρονικών εργαλείων για περαιτέρω γνωριμία με την ποίηση και το θέατρο στην Αρχαία Ελλάδα. 

Α.Ε.Μ.Ε. Αρχαία ελληνικά και μέση εκπαίδευση: Γνωστικό αντικείμενο και διδακτικές προσεγγίσεις

Το πρόγραμμα επιμόρφωσης «Αρχαία Ελληνικά και Μέση Εκπαίδευση: Γνωστικό αντικείμενο και διδακτικές προσεγγίσεις» εκκινεί από τη θέση ότι όποιος διδάσκει ή θα κληθεί να διδάξει Αρχαία Ελληνικά στη Μέση Εκπαίδευση βρίσκεται απέναντι σε μαθητές οι οποίοι δεν θεωρούν διόλου αυτονόητη τη διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών σήμερα. Είναι, ωστόσο, τέτοιος ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας και τόσες πολλές οι προσεγγίσεις της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ώστε το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιμετωπίζεται ως κάτι ξένο προς την εποχή μας. Επομένως, ο σύγχρονος φιλόλογος καλείται να έχει όλα τα εφόδια, για να καταστήσει σαφές στους μαθητές του ότι ο Όμηρος, ο Θουκυδίδης, ο Σοφοκλής, ο Λυσίας, ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης είναι πάντοτε «ζωντανές παρουσίες», όχι στεγνά κείμενα. Σε αντίθεση με άλλα επιμορφωτικά προγράμματα που απευθύνονται γενικά σε φιλολόγους, αυτό είναι από τα ελάχιστα που εξειδικεύεται στη διδασκαλία των αρχαίων Ελληνικών και διδάσκεται από ειδικούς, τόσο στο γνωστικό αντικείμενο όσο και στη διδακτική του μαθήματος. Στο τέλος του προγράμματος οι συμμετέχοντες θα έχουν αναπτύξει γνώσεις και ικανότητες που αφορούν: (α) τη στέρεη φιλολογική κατάρτιση χωρίς σχολαστικισμό, (β) τη χρήση των νέων ηλεκτρονικών φιλολογικών εργαλείων στη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών (γ) την προβολή διαθεματικών προσεγγίσεων, όπως πηγάζουν από τα κείμενα, σε όλα τα επίπεδα: τη γλώσσα, την ιδεολογία, την αισθητική, τους θεσμούς, τις αξίες, (δ) τη χρήση καινοτόμων πρακτικών στη διδακτική και εκπαιδευτική πράξη.