Στο χώρο της μελέτης της συλλογικής δράσης και των κοινωνικών κινημάτων κατά τα τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχθεί η ερευνητική μέθοδος της ανάλυσης γεγονότων διαμαρτυρίας. Πρόκειται για μια μέθοδο, η εφαρμογή της οποίας έχει οδηγήσει σε πρωτότυπα συμπεράσματα και έχει συμβάλλει στη θεμελίωση θεωρητικών προτάσεων, που σε ορισμένες περιπτώσεις υπερβαίνουν τα στενά όρια της μελέτης των κοινωνικών κινημάτων και της συλλογικής δράσης. Η ανάλυση των γεγονότων διαμαρτυρίας συνίσταται στην συστηματική καταγραφή και αποδελτίωση δημοσιευμάτων σε εφημερίδες ή/και ειδήσεων σε τηλεοπτικούς σταθμούς. Θεμελιακή προϋπόθεση της καταγραφής αποτελεί ένας σαφής ορισμός του γεγονότος διαμαρτυρίας. Γεγονός διαμαρτυρίας θεωρείται κάθε ενέργεια η οποία πραγματοποιείται στο δημόσιο χώρο από ανεξάρτητη από τους επίσημους κρατικούς θεσμούς συλλογικότητα ή στο όνομα συλλογικότητας, και έχει ως στόχο την έκφραση διαφωνίας και τον επηρεασμό συγκεκριμένων αποφάσεων ή και συνολικότερα των κοινωνικών, πολιτικών, πολιτισμικών και οικονομικών συνθηκών, των θεσμών, αξιών και αντιλήψεων που διαμορφώνουν τις σχετικές αποφάσεις. Η επεξεργασία των καταγεγραμμένων γεγονότων διαμαρτυρίας πραγματοποιείται με τη διαμόρφωση μιας λεπτομερούς καρτέλας αποδελτίωσης, η οποία περιλαμβάνει εκτός από την ημερομηνία και το χώρο που έλαβε χώρα η διαμαρτυρία, τη διάρκεια, τη μορφή, το είδος του φορέα οργάνωσης, τον αριθμό των συμμετεχόντων, τα αιτήματα και τις αντιδράσεις των δυνάμεων καταστολής. Βασικό στοιχείο ερευνών που χρησιμοποιούν τη μέθοδο της ανάλυσης των γεγονότων διαμαρτυρίας αποτελεί ο ορισμός του χώρου και του χρόνου. Τελικός στόχος είναι η διαχρονική συγκριτική προσέγγιση μέσω της διαμόρφωσης μιας βάσης δεδομένων που επιτρέπει την παραγωγή χρονοσειρών με γεγονότα διαμαρτυρίας και συσχετίσεων μεταξύ των επιμέρους χαρακτηριστικών τους. Βέβαια, οι μέχρι τώρα έρευνες επιχείρησαν να απαντήσουν σε διαφορετικά ερευνητικά ερωτήματα. Το κεντρικό ερώτημα που έχει μέχρι τώρα απασχολήσει αφορά στη διακύμανση της συλλογικής δράσης. Το ερώτημα αυτό εξειδικεύεται σε τρία επιμέρους ερωτήματα σχετικά με την ένταση των κοινωνικών αγώνων, τις θεματικές και τις μορφές δράσεις που κυριαρχούν σε κάθε χρονική περίοδο. Στόχος του μαθήματος είναι οι φοιτητές να κατανοήσουν τη μέθοδο και να την χρησιμοποιήσουν πραγματοποιώντας οι ίδιοι μικρό τμήμα της έρευνας. Η περίοδος που θα επιχειρηθεί να ερευνηθεί είναι 2015-2023. Στο πρώτο μισό του εξαμήνου θα πραγματοποιηθούν διαλέξεις όπου θα παρουσιαστούν αναλυτικά: η σημασία της έρευνας μέσω ανάλυσης γεγονότων διαμαρτυρίας, οι ορισμοί, η μέθοδος άντλησης πληροφοριών από τις πηγές, ο τρόπος καταγραφής, αποδελτίωσης και κωδικοποίησής τους. Στη συνέχεια του εξαμήνου θα πραγματοποιηθεί η έρευνα. Πιο συγκεκριμένα, στους φοιτητές και φοιτήτριες θα μοιραστούν συγκεκριμένες (μικρές) χρονικές περίοδοι, για τις οποίες θα έχουν την ευθύνη, ενώ θα οριστούν και διαδικασίες ελέγχου της ορθής εκτέλεσης της ερευνητικής μεθόδου. Το μάθημα θα ολοκληρωθεί με την ενοποίηση των στοιχείων και τη διαμόρφωση μιας μεγάλης βάσης δεδομένων από την οποία θα παρουσιαστούν ενδεικτικά κάποια ερευνητικά αποτελέσματα.

The course aims to explore the intricate relationship between the political and religious spheres. Through critical analysis, the course will examine different theoretical models concerning the institutional and political status of religion. It will also consider the diverse perspectives on the influence of hegemonic religious ideologies on societal functions. Specifically, the course will cover the following themes: - Examination of the relation between religion and liberal democracy, encompassing theories and discussions on church and state relations. - Investigation of the connection between religion and nationalism. - Study of fundamentalism as a political and religious phenomenon. - Exploration of the secularization paradigm and its implications. - Analysis of the role of religion in international politics. - Examination of religion's influence on electoral politics within the EU. - Investigating the place of religion in radical right populism. - Elaborate on the social and political role of the Orthodox Church within Greece. The course will adopt a seminar-style structure, fostering an interactive and participatory learning environment. Through this format, each student is expected to present a book and/or a number of scholarly chapters/articles and to contribute to class discussions, debates, and collaborative activities related to the course topics. In addition, guest speakers may be invited to share their knowledge and insights during specific seminar sessions, further enriching the learning experience. The draft schedule of the course is the following: 1. Introduction. 2. The secularization paradigm I. 3. The secularization paradigm II. 4. Religion and party politics. 5. The European Christian Democracy. 6. Religion and Nationalism. 7. Religion and Populism. 8. Religious Fundamentalism. 9. Religion and International Relations. 10. State and Church relations in the EU. 11. The Orthodox Church in Greece as a political actor I. 12. The Orthodox Church in Greece as a political actor II. 13. Synopsis Learning Outcomes By the end of the semester, students will achieve the following learning outcomes: - Develop a foundational understanding of the central political, ideological, historical, sociological, and cultural perspectives related to the course topics. - Comprehend the theoretical and institutional frameworks surrounding the question of State-Church relations. - Familiarize themselves with key qualitative and quantitative research findings on the role and significance of religion in the modern world. - Gain proficiency in analyzing and interpreting political governance concerning religious agendas. Student Assessment Methods - Attendance/ participation in class (20% of the total grade) - Presentation in class (40% of the total grade) - Short essay approximately of 4,000 words (40% of the total grade) Bibliography • Eisenstadt S. N., Fundamentalism, Sectarianism and Revolution: The Jacobin Dimension of Modernity (Cambridge: Cambridge University Press, 2000). • Heynes Jeffrey (ed.), Routledge Handbook of Religion and Politics, (Abingdon: Routledge, 2009). • Arzheimer Kai and Carter Elizabeth, ‘Christian Religiosity and Voting for West European Radical Right Parties,’ West European Politics 32/5 (2009): 985-1011. • Yilmaz Esmer and Thorleif Pettersson, ‘The Effects of Religion and Religiosity on Voting Behavior,’ in Russel Dalton and Hans- Dieter Klingemann (eds), The Oxford Handbook of Political Behavior (Oxford: Oxford University Press, 2007): 481-503. • Nadia Marzouki, Duncan McDonnell, and Olivier Roy (eds), Saving the People: How Populists Hijack Religion (London: Hurst, 2016). • Pippa Norris and Ronald Inglehart, Sacred and Secular: Religion and Politics Worldwide (Cambridge: Cambridge University Press, 2004). • Kathleen A. Montgomery and Ryan Winter, ‘Explaining the Religion Gap in Support for Radical Right Parties in Europe,’ Politics and Religion 8 (2015): 379-403. • Konstantinos Papastathis, ‘Religious Discourse and Radical Right Politics in Contemporary Greece, 2010–2014,’ Politics Religion and Ideology 16/2–3 (2015): 218–247. • Victor Roudometof and Vasilis Makrides (eds.), Orthodox Christianity in 21st Century Greece: The Role of Religion in Politics, Ethnicity and Culture (Farnham: Ashgate, 2010).

Αντικείμενο του μαθήματος είναι η αναλυτική διερεύνηση της λειτουργίας των οργάνων του ελληνικού κράτους τόσο σε θεωρητικό επίπεδο, όσο και κυρίως στη βάση μιας πρακτικής διάστασης. Αρχικώς, το μάθημα θα επικεντρωθεί σε σειρά εννοιολογικών ζητημάτων και βασικών εννοιών, όπως το κράτος και η διακυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα, το Σύνταγμα και ο χωρισμός των εξουσιών. Βασικός στόχος του μαθήματος είναι να προσφέρει μια ενδελεχή προσέγγιση ποικίλων πτυχών του ελληνικού συστήματος διακυβέρνησης. Θα μελετήσουμε διεξοδικά την οργάνωση της πολιτείας μέσα από την αρχή της διάκρισης των λειτουργιών. Έμφαση δίνεται στην εκτελεστική (Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κυβέρνηση, πρωθυπουργός, υπουργοί και υφυπουργοί, γενικοί γραμματείς) και νομοθετική εξουσία ( Βουλή των Ελλήνων). Παρουσιάζεται η διαδικασία διεξαγωγής των εκλογών με έμφαση και στο ελληνικό εκλογικό σύστημα. Μια άλλη θεματική ενότητα του μαθήματος είναι η δικαστική εξουσία και ο δικαστικός έλεγχος της συνταγματικότητας των νόμων. Βασικός στόχος είναι η απόκτηση γνώσεων αναφορικά με τη σκιαγράφηση της σχέσης εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας στη χώρα μας (τόσο σε επίπεδο ελέγχου όσο και λειτουργίας των φορέων εξουσίας). Σειρά μαθημάτων εστιάζεται ακριβώς στη μελέτη του κοινοβουλευτικού έργου όσο και του κοινοβουλευτικού ελέγχου. Μια άλλη ενότητα του μαθήματος επικεντρώνεται στις βασικές αρμοδιότητες του πρώτου και δεύτερου βαθμού τοπικής αυτοδιοίκησης ( δήμοι και περιφέρειες). Επίσης, θα εστιάσουμε και στον έλεγχο της δημόσιας διοίκησης. Τέλος, ξεχωριστή ενότητα του μαθήματος είναι η σχέση του ελληνικού συστήματος διακυβέρνησης με το αντίστοιχο ευρωπαϊκό και πως διαμορφώνεται η πολυεπίπεδη διακυβέρνηση. Σε αυτή την ενότητα θα αναφερθούμε μεταξύ άλλων στην ευρωπαϊκή πολιτική της Ελλάδα (1957-2020), στη συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ τόσο ως προς ρυθμιστικές πολιτικές, όσο και ως προς το θέμα της κατάρτισης του προϋπολογισμού της ΕΕ.

Αντικείμενο του μαθήματος είναι η διερεύνηση της εκλογικής συμπεριφοράς και των κοινωνικών, ιστορικών και πολιτισμικών παραμέτρων που την προσδιορίζουν. Το μάθημα αφορά στη θεωρητική και εμπειρική διερεύνηση των «Εκλογών» και της εκλογικής συμπεριφοράς, εκκινώντας από τα βασικά θεωρητικά υποδείγματα που προτάθηκαν από τη δεκαετία του ’40 έως σήμερα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη. Το μάθημα αρθρώνεται σε δεκατρείς (13) μεγάλες θεματικές ενότητες και κύκλους παραδόσεων, ως εξής: 1. Η εκλογική γεωγραφία, τα οικολογικά μοντέλα και η σχολή της «ανθρωπογεωγραφίας». 2. Η Σχολή του Κολούμπια και η έναρξη των ποσοτικών δειγματοληπτικών ερευνών. 3. Το υπόδειγμα του Μίσιγκαν και η θεωρία της «κομματικής ταύτισης». 4. Η σχολή της Ορθολογικής Επιλογής. Το «καταναλωτικό μοντέλο» στην εκλογική συμπεριφορά. 5. Κοινωνιολογικό μοντέλο και ορθολογική επιλογή στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Η θεωρία των διαιρετικών τομών. 6. Οι «βαριές μεταβλητές» στην εκλογική συμπεριφορά: Θρήσκευμα και κοινωνική τάξη. 7. Η ταξικότητα της ψήφου (class voting) και οι μέθοδοι μέτρησής της στην εκλογική έρευνα. Δείκτης Alford, Δείκτης Πυκνότητας Ταξικής Ψήφου (Consistency Index). 8. Η έννοια της «κοινωνικής τάξης» στην εκλογική ανάλυση. 9. Η περίπτωση της «οικονομικής ψήφου» (economic voting). 10. Η έννοια της «θεματικής ψήφου». 11. Εκλογική Συμπεριφορά και θεωρία του «πολιτικού κόμματος». Από τα «κοινωνικά μπλοκ» στους «εκλογικούς συνασπισμούς». 12. Οι κλίμακες πολιτικής και ιδεολογικής συμπεριφοράς και οι τοποθετήσεις των κομμάτων σε αυτές. 13. Ο ρόλος της Πολιτικής Επικοινωνίας στη σύγχρονη εκλογική ανάλυση. Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και «ατομικός ψηφοφόρος».

Η λογοτεχνία έχει αποδειχθεί προνομιακό πεδίο για τους κλάδους της πολιτισμικής και κοινωνικής ιστορίας, είτε εικονογραφώντας είτε αμφισβητώντας τη δημόσια ιστορία ή τις μεγάλες ιστορικές αφηγήσεις. To μάθημα προτείνει μια σειρά κεντρικών θεματικών (Διαφωτισμός και Γαλλική Επανάσταση, Εκβιομηχάνιση & Εργασία, Παγκόσμιοι πόλεμοι & Αντίσταση, Αποικιοκρατία & Αποαποικιοποίηση, Ολοκληρωτισμός & Δυστοπίες) που θα μελετώνται αυτόνομα και μπορούν να εναλλάσσονται ανά εξάμηνο. Σκοπός του μαθήματος είναι να αναδείξει όψεις των κοινωνικοπολιτικών και ιδεολογικών μεταβολών που επέφεραν μείζονα φαινόμενα, όπως αυτές αποτυπώθηκαν από την ευρωπαϊκή ή/και την παγκόσμια λογοτεχνική παραγωγή. Με ένα corpus κειμένων από επιλεγμένα λογοτεχνικά έργα διαφορετικών εθνικών λογοτεχνιών, αλλά αξιοποιώντας παράλληλα και μη μυθοπλαστικές πηγές/ντοκουμέντα της δυτικής γραμματείας, βλέπουμε πώς ετερόκλητοι συγγραφείς αναπαριστούν (συγκλίνοντας ή αποκλίνοντας) τους κλυδωνισμούς και τις ανακατατάξεις στον ραγδαία μεταβαλλόμενο κόσμο από τον 18ο αιώνα και εξής.

Στο μάθημα ασχολούμαστε με την διερεύνηση της αξιοποίησης της πληροφορικής, της πολυμεσικής τεχνολογίας, των πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης και του παγκοσμίου ιστού, (εν συντομία ΤΠΕ: Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνιών) προς όφελος τόσο της διακυβέρνησης (governance) όσο και της δημοκρατίας (democracy).

Το μάθημα προσφέρει στους φοιτητές μια παρουσίαση της λειτουργίας και της εξέλιξης των βασικών αρχών πολιτικού μάρκετινγκ όπως αυτές εφαρμόζονται στο πεδίο άσκησης πολιτικής καθώς επίσης και στη διεκδίκηση της εξουσίας κατά την προεκλογική εκστρατεία, υπό το μοντέλο ανάπτυξης πολιτικού ανταγωνισμού “πρόσωπα-κόμματα-θέματα”. Συγχρόνως, παρουσιάζεται στους φοιτητές όχι μόνο η θεωρητική εισαγωγή στις έννοιες και στις αρχές του πολιτικού μάρκετινγκ και της επικοινωνίας, αλλά μια εμπειρική προσέγγιση του εφαρμοσμένου πολιτικού μάρκετινγκ, τόσο του παραδοσιακού όσο και του ψηφιακού, σε τρεις επιμέρους θεματικές: διαμόρφωση στρατηγικής μάρκετινγκ, διαχείριση πόρων, μέτρηση της κοινής γνώμης και εκλογικές εκστρατείες τυπικών ή άτυπων πολιτικών υποκειμένων. 

Το μάθημα εστιάζεται στη συγκριτική μελέτη των ξένων στρατιωτικών κατοχών, με τη χρήση επιστημονικών εργαλείων της ιστορίας και της πολιτικής επιστήμης. Μέσω ιστορικών παραδειγμάτων θα μελετηθούν οι στόχοι (εκμετάλλευση, καθεστωτική αλλαγή, “απελευθέρωση”, δημιουργία κρατών – μαριονέτων κλπ) και οι πολιτικές των κατακτητών, οι πιθανές αντιδράσεις των κατακτημένων (π.χ. αντάρτικα), οι κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις της κατοχής κλπ.

Βασικές αρχές και θεωρίες της Νεότερης Πολιτικής Φιλοσοφίας, από τον Μακιαβέλι μέχρι τον Μαρξ

Tο μάθημα εστιάζει σε επιμέρους θεματικές της Συγκριτικής Πολιτικής Ανάλυσης και των ευρωπαϊκών σπουδών με έμφαση στην εμπειρική μελέτη των αξόνων πολιτικού ανταγωνισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Βασικός στόχος του μαθήματος είναι να προσφέρει μια αναλυτική θεωρητική, μεθοδολογική και εμπειρική αποτύπωση του ιδεολογικού χώρου στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε συγκριτικό και διαχρονικό επίπεδο. Η διερεύνηση των ιδεολογικών προτιμήσεων και προτεραιοτήτων των πολιτικών κομμάτων παρουσιάζεται συνδυαστικά με τις αντίστοιχες προτιμήσεις των ψηφοφόρων τους. Μεταξύ άλλων, βασικές θεματικές εν΄ότητες του μαθήματος είναι η μελέτη του ευρωσκεπτικισμού, οι παλιές και νέες διαιρετικές τομές, η εκλογική μεταβλητότητα και μετασχηματισμός των κομματικών συστημάτων στην Ευρώπη, ο θεσμός του Ευρωκοινοβουλίου, οι ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες και πολιτικά κόμματα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο ρόλος των υποψηφίων για την Προεδρία, τα δημοψηφίσματα στην Ευρώπη.

Με βάση μεταφρασμένα αρχαιοελληνικά κείμενα θα μελετηθούν διαχρονικά πολιτικά δίπολα: άτομο και πολίτης, ιδιωτικό και δημόσιο, λόγος και πάθος, εξουσία και υποταγή, αυτονομία και ετερονομία, λαός και ηγεσία. Ενδεικτικά, στις ομηρικές περιγραφές αποτυπώνονται τόσο η προ-πολιτική κοινωνία των βίαιων Κυκλώπων, όσο και η ουτοπική κοινότητα των ειρηνικών Φαιάκων, ενώ ανάμεσά τους τοποθετείται η ταραγμένη πόλη των Ιθακησίων. Στο Ησίοδο περιγράφεται η συντηρητική αγροτοποιμενική κοινωνία και οι παραδοσιακές αξίες, ενώ στους λυρικούς ποιητές οι αρχαϊκές πόλεις που απειλούνται από τις στάσεις, τις εμφύλιες συγκρούσεις. Ο Ηρόδοτος προχωρά σε εκτεταμένη σύγκριση του ελληνικού και περσικού πολιτικού βίου, ενώ ο Θουκυδίδης παρουσιάζει τις εσωτερικά σπαρασσόμενες πόλεις την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου. Οι τραγικοί ποιητές διερευνούν ανθρωπολογικές συνιστώσες του πολιτικού, οι σοφιστές αναπτύσσουν προβληματισμό για την πολιτική σημασία της διαλεκτικής σχέσης ανάμεσα στη φύση και τον νόμο. Οι κλασικοί πολιτικοί φιλόσοφοι, Πλάτων και Αριστοτέλης, καταθέτουν τον προβληματισμό τους για ολιστικά θεωρημένες πολιτικές κοινότητες. Τα αρχαιοελληνικά κείμενα στα οποία θα εστιάσει ο διδάσκων μπορούν να εναλλάσσονται ανά εξάμηνο, το σκεπτικό όμως παραμένει σταθερό: Καθώς πολλοί αρχαίοι έλληνες συγγραφείς περιγράφουν άμεσα ή έμμεσα ποικίλες πολιτικές κοινωνίες: πρώιμες ή ώριμες, στατικές ή δυναμικές, ειρηνικές ή εμπόλεμες, ρεαλιστικά πραγματωμένες ή ουτοπικά σχεδιασμένες, αναδεικνύονται πρωτογενείς συνιστώσες του πολιτικού φαινομένου, οι οποίες όμως εξακολουθούν να το συνέχουν. Η κατανόησή τους στο πλαίσιο του αρχαιοελληνικού κόσμου μπορεί με τρόπο παραδειγματικό να συμβάλει και στη διαύγαση των σύγχρονων πολύπλοκων πολιτικών κοινωνιών.

Περιγραφή και ανάλυση των αιτιών και των χαρακτηριστικών της Ρωσικής Επανάστασης του 1917, του ρωσικού εμφυλίου πολέμου που ακολούθησε (1919 -1921) και των πρώτων βημάτων οικοδόμησης της σοβιετικής εξουσίας.

Το μάθημα διατρέχει τη μεταψυχροπολεμική εποχή από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, ύστερα από τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, έως σήμερα. Εξετάζονται και αναλύονται οι κομβικές φάσεις αυτής της πορείας στο οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό πεδίο:

  • Η κληρονομιά του Ψυχρού Πολέμου. Σύντομη επισκόπηση των διαδικασιών και των αιτιών κατάρρευσης των κομμουνιστικών καθεστώτων στην Ανατολική Ευρώπη και την ΕΣΣΔ. Οι βαθιές αλλαγές στον παγκόσμιο πολιτικό χάρτη. Οι πολιτικοστρατηγικές επιπτώσεις στις Δημοκρατίες του Καυκάσου

  • Οι ΗΠΑ ως παγκόσμια υπερδύναμη και η ηγετική τους θέση στη νέα παγκόσμια τάξη. Το μονοπολικό διεθνές σύστημα. Η Pax Americana

  • Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου το 2001. Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας και ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Η αμερικανική κατοχή του Ιράκ. Το νέο τοπίο στη Μέση Ανατολή.

  • H Ευρώπη μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Η ενοποίηση της Ευρώπης. Προκλήσεις και διλήμματα τον 21ο αιώνα

  • Άνοδος του νεοφιλελευθερισμού. Η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση, η επακόλουθη διεθνής ύφεση και η ευρωπαϊκή κρίση δημόσιου χρέους. Αίτια, συνέπειες και αντιμετώπιση.

  • Η «Αραβική Άνοιξη» - επαναστάσεις στην Τυνησία, Αίγυπτο και Μπαχρέιν και εμφύλιοι πόλεμοι σε Λιβύη, Συρία και Υεμένη.

  • Η νέα πολιτική και οικονομική τάξη στη Λατινική Αμερική. Σε αναζήτηση μιας ουσιαστικής αποαποικιοποίησης.

  • Η ανάδυση της Κίνας ως παγκόσμιου πόλου ισχύος και ως μεγάλης οικονομικής δύναμης. Ο εμπορικός πόλεμος Κίνας – ΗΠΑ.

  • Αφρική. Ρυθμοί οικονομικής ανάπτυξης, το αυξημένο ενδιαφέρον της Κίνας, οι ένοπλες συγκρούσεις, οι διεθνείς σχέσεις.

  • Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός για φυσικούς πόρους. Η κλιματική κρίση. Αίτια. Επιπτώσεις. Αντιμετώπιση.

  • Δημογραφικές μεταβολές και μετακινήσεις πληθυσμών. Το προσφυγικό – μεταναστευτικό ζήτημα στην Ευρώπη και τον κόσμο.

  • Παγκοσμιοποίηση και Τεχνολογία. Διαδίκτυο και κυβερνοχώρος. Ψηφιακός μετασχηματισμός και 4η Βιομηχανική Επανάσταση.

  • Το πέρασμα από τη μονοπολική παγκοσμιοποίηση σε έναν πολυπολικό κόσμο. Σύγχρονες προκλήσεις. Πανδημία, στρατιωτική παγκοσμιοποίηση, επέκταση ΝΑΤΟ, πόλεμος Ρωσίας – Ουκρανίας, ενεργειακή κρίση. Προς ένα δεύτερο «Ψυχρό Πόλεμο;»

Στα πλαίσια του μαθήματος οι φοιτητές/τριες μαθαίνουν να χρησιμοποιούν την υπηρεσία Application Programming Interface (API) του Twitter για τη συλλογή δεδομένων πολιτικής επικοινωνίας και να επεξεργάζονται τα συλλεγόμενα δεδομένα - τόσο δομημένα όσο και μη - για να αντλήσουν πληροφορίες σχετικά με τις πηγές τους και τα συναισθήματα που εκφράζονται στα κείμενα.

Περιγράφεται και αναλύεται το εκλογικό σύστημα με αναφορά στην οργάνωση της διαδικασίας, την υλοποίηση της αντιστοιχίας ψήφων σε έδρες, την διαδικασία επιλογής προσώπων. Αναφέρονται θέματα που αφορούν την διαδικασία ψηφοφορίας (με αιχ΄μη τις μεθόδους ηλεκτρονικής ψηφοφορίας) και την διαδικασία επιλογής προσώπων.

Αγγλική Ορολογία για τους Πολιτικούς Επιστήμονες- Επίπεδο 2