Η πολιτισμική πολιτική αποτελεί έναν τομέα της δημόσιας πολιτικής που έχει γνωρίσει έντονη ανάπτυξη παγκοσμίως από τη δεκαετία του 1960 και μετά. Αρκετές από τις χαρακτη-ριστικές πρακτικές και αντιλήψεις της, όμως, ξεκίνησαν ή και εδραιώθηκαν σε παλαιότερες εποχές. Το μάθημα ξεκινά εξετάζοντας το σύγχρονο περιεχόμενο και πεδίο της πολιτισμικής πολιτικής, καθώς και τα κύρια στάδια της ιστορικής εξέλιξής της έως σήμερα. Ακολούθως, εξετάζονται τα κύρια μοντέλα της σύγχρονης πολιτισμικής πολιτικής, αναλύοντας τις κοινωνικές, οικονομικές, ιδεολογικές και πολιτικές παραμέτρους τους (λ.χ. ρόλος κράτους/πολιτών, προπαγάνδας και επίδειξης, τρόποι χρηματοδότησης, οικονομικός και κοινωνικός αντίκτυπος, έννοιες πολιτισμικών δικαιωμάτων και πολυπολιτισμικότητας). Ιδιαίτερη έμφαση, τέλος, δίνεται στις βασικές αρχές σχεδιασμού και αξιολόγησης της πολιτισμικής πολιτικής, καθώς και στην κριτική χαρτογράφηση της σύγχρονης ελληνικής και ευρωπαϊκής πολιτισμικής πολιτικής. 

Το μάθημα εστιάζει στην έννοια του μιντιακού εγγραμματισμού (media literacy) μέσα από το πρίσμα των μετεξελίξεων που έχουν εισάγει ψηφιακά νέα μέσα. Η παιδεία για τα μέσα προσδιορίζεται ως μιντιακή ικανότητα που περιλαμβάνει α. τεχνικές δεξιότητες (πρόσβαση στα μέσα επικοινωνίας), β. γνωστικές δεξιότητες (κατανόηση, ανάλυση και κριτική αξιολόγηση του μιντιακού περιεχομένου) και γ. επικοινωνιακές και κοινωνικές δεξιότητες (δυνατότητες προσωπικής έκφρασης και δημιουργίας σε διαφορετικά περιβάλλοντα). To μάθημα εισάγει τους/τις φοιτητές/ήτριες στη βιβλιογραφία και στην εφαρμοσμένη γνώση γύρω από το νέο ψηφιακό εγγραμματισμό, εξετάζοντας θέματα όπως: εργαλεία για την κριτική πρόσληψη της πληροφορίες, βέλτιστες πρακτικές για την ατομική ψηφιακή συμμετοχή και τη συλλογική συμμετοχική κουλτούρα, χρήση των συνεργατικών και συμμετοχικών μέσων.

Το μάθημα εξετάζει την ανάδυση και εξέλιξη της εναλλακτικής και συμμετοχικής δημοσιογραφίας μέσα από την άνοδο των ψηφιακών κοινωνικών μέσων και δικτύων. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έδωσαν εξαιρετική ώθηση στις δυνατότητες ενεργητικής πληροφόρησης του κοινού, οδηγώντας σε μια πρωτοφανή ενδυνάμωσή του. Οι αλλαγές σηματοδοτούν την ανάδυση ενός νέου πεδίου δημοσιογραφικής δράσης, η οποία εκτυλίσσεται πλέον στις διαδραστικές πλατφόρμες του Ιστού 2.0. Διερευνώντας τις εν δυνάμει ρήξεις που εισάγει στις κυρίαρχες μορφές της μιντιακής παραγωγής και τις συνεχιζόμενες προσπάθειες για να αποτελέσει μια κριτική απάντηση και πρόκληση στις κυρίαρχες θεωρήσεις της δημοσιογραφίας (όπως, στη θεσμική διάσταση, την κεφαλαιοποίηση και εμπορευματοποίηση, την ιδιοκτησιακή συγκέντρωση των παραδοσιακών μέσων), εστιάζουμε στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης που μπορούν να εγκολπώσουν αυτές τις αλλαγές.

Το μάθημα εξετάζει τις σχέσεις τις πολιτικής εξουσίας με τα ΜΜΕ. Έμφαση δίνεται στην κατανόηση της ιστορικής αλληλεξάρτησης μεταξύ του πολιτικού συστήματος με το ευρύτερο επικοινωνιακό περιβάλλον στην Ελλάδα του 20ου αιώνα. Θα αναλυθεί επίσης η μετάβαση των ΜΜΕ στην ψηφιακή εποχή και πως αυτή επιδρά στο ελληνικό κομματικό σύστημα. Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων οι φοιτητές θα έχουν, επίσης, την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με ψηφιακά εργαλεία (λογισμικά, πλατφόρμες κτλ), με στόχο τη διαχείριση και αξιοποίηση δημοσιογραφικού περιεχομένου. Στο πλαίσιο αυτό θα παρατεθούν διαδικασίες σχετικά με την αναζήτηση και εντοπισμό πολιτικών ειδήσεων σε διάφορες μορφές απόδοσης (ήχος, εικόνα, βίντεο, κείμενο) από ποικίλες/ ετερόκλητες πηγές (τηλεοπτικά κανάλια, εφημερίδες, διαδικτυακές πηγές), ενώ παράλληλα, θα συζητηθούν τρόποι διερεύνησης της αξιοπιστίας και εγκυρότητας του εμπλεκόμενου ειδησεογραφικού περιεχομένου. Τέλος, θα πραγματοποιηθεί ιδιαίτερη νύξη στους τρόπους αξιοποίησης πολιτικών ειδήσεων από μέσα κοινωνικής δικτύωσης, λόγω της εκτεταμένης χρησιμοποίησης και αποδοχής τους. 

Το μάθημα πραγματεύεται τη συμβολή των πολιτισμικών πολιτικών στην ενίσχυση της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, στην αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των πόλεων και των κοινοτήτων, καθώς και στην τόνωση της ταυτότητας, της κοινωνικής συνοχής και της δημιουργικότητάς τους. Εστιάζοντας στις πολιτισμικές πολιτικές που εκπονούνται σε επίπεδο περιφέρειας, δήμων και μη κερδοσκοπικών οργανισμών, και αντλώντας από κατάλληλα επιλεγμένες περιπτώσεις διεθνών καλών πρακτικών, το μάθημα συνεξετάζει τον κόσμο των τεχνών και των πολιτισμικών οργανισμών, τον αστικό σχεδιασμό και την αστική αναβίωση, την κοινωνική συμμετοχή και την ανάπτυξη κοινού, την πολιτισμική κληρονομιά και τον πολιτισμικό τουρισμό, σε μια πολυδιάσταση προσέγγιση στα ζητούμενα και τις προκλήσεις του σύγχρονου πολιτισμικού σχεδιασμού. 

Ο βασικός στόχος του μαθήματος είναι διττός: αφενός να θέσει το ζήτημα της κειμενικότητας και της κειμενικής τυπολογίας στο πλαίσιο του διαδικτύου, και αφετέρου να διερευνήσει τη μορφή, το περιεχόμενο και τις λειτουργίες ελληνικών ιστοτόπων που φιλοξενούν ψηφιακές εκδοχές μαζικής ενημέρωσης (ηλεκτρονικές εκδόσεις εφημερίδων, διαδικτυακές εφημερίδες, ιστολόγια κ.ά.). Στο θεωρητικό μέρος του μαθήματος αναλύονται, από τη σκοπιά της κειμενογλωσσολογίας και της ανάλυσης λόγου, οι έννοιες του ‘κειμένου’ και του ‘υπερκειμένου’, οι ιδιότητες των ηλεκτρονικών κειμένων, τα εργαλεία της γλωσσολογίας του υπερκειμένου (διάδραση και διαδραστικότητα, σύνδεσμοι και δίκτυα, συνοχή και συνεκτικότητα) και, στη συνέχεια, παρουσιάζονται προτάσεις για την ταξινόμηση των ψηφιακών (διαδικτυακών) ειδών λόγου και ιδιαίτερα των δημοσιογραφικών. Στο εμπειρικό μέρος προσφέρονται δειγματικές αναλύσεις του (υπερ)κειμενικού προφίλ ελληνικών διαδικτυακών μέσων ενημέρωσης ενώ ταυτόχρονα γίνονται συγκρίσεις με ομόλογα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης (για παράδειγμα, ανάμεσα στη γραφή μιας έντυπης και μιας ηλεκτρονικής ή πλήρως διαδικτυακής εφημερίδας).