Περιγράφεται η δυνατότητα των ανώτερων οργανισμών μέσα από τα μοριακά και κυτταρικά στοιχεία του Ανοσοβιολογικού Συστήματος να αναπτύσσουν μηχανισμούς που τους επιτρέπουν να αναγνωρίζουν τα «εαυτά» από τα «μη εαυτά» συστατικά του ίδιου του οργανισμού ή του περιβάλλοντος και να διαθέτουν φυσικούς έμφυτους ή επίκτητους μηχανισμούς άμυνας που τελικά οδηγούν στην εξουδετέρωσή τους ή στην επιλεκτική ανοχή τους. Η υποστήριξη του φοιτητή ώστε να εξοικειωθεί με τους πολύπλοκους μηχανισμούς αντίστασης του ξενιστή σε εξωτερικούς μολυσματικούς περιβαλλοντικούς παράγοντες. Δεξιότητες: Η απόκτηση ικανότητας αναγνώρισης των διαφόρων μοριακών συστατικών και κυτταρικών πληθυσμών του ανοσοβιολογικού συστήματος σε συνδυασμό με την απόκτηση γνώσης για τη χρησιμοποίηση των αντισωμάτων και των αντιγόνων ως βασικών εργαλείων που χρησιμοποιούνται τόσο στην πρόληψη-προστασία από μολυσματικούς παράγοντες στη διάγνωση, στην έρευνα αλλά και την ανοσοτεχνολογία και τις εφαρμογές που τη συνοδεύουν.

Εφαρμογές της πληροφορικής στην διαχείριση και ανάλυση της βιολογικών δεδομένων.

Παλαιό πρόγραμμα σπουδών Φαρμακευτικού Τμήματος

Εισαγωγή στη Χημεία. Δομή του ατόμου. Σχηματισμός και ιδιότητες χημικού δεσμού. Σχήμα και αλληλεπιδράσεις μικρών μορίων. Στοιχεία θερμοδυναμικής και κινητικής αντιδράσεων. Στοιχεία ατομικής και μοριακής φασματοσκοπίας. Ενώσεις των μετάλλων. Συνοπτική περιγραφή των ιδιοτήτων των στοιχείων ανά ομάδες.

Το μάθημα της Γενικής Χημείας απευθύνεται στους πρωτοετείς φοιτητές των τμημάτων εκείνων στα οποία ένα σύνολο από εισαγωγικές γνώσεις Χημείας είναι απαραίτητες ως υπόβαθρο για τις μετέπειτα σπουδές τους, άσχετα αν αυτές συνεχίζονται στο τμήμα Χημείας ή όχι.

Στις γνώσεις αυτές περιλαμβάνονται, φυσικά, κάποια ιστορικά στοιχεία για την εξέλιξη των διαφόρων βασικών εννοιών της Χημείας από την εποχή που έγινε διακριτή ως φυσική επιστήμη μέχρι σήμερα. Περιλαμβάνοται, οπωσδήποτε, στοιχεία για τις τρέχουσες αντιλήψεις για τη δομή του ατόμου που είναι το βασικό δομικό συστατικό του σύμπαντος. Περιλαμβάνονται τα στοιχεία εκείνα που μπορούν να περιγράψουν την αλληλεπίδραση μεταξύ ατόμων για το σχηματισμό χημικών δεσμών. Περιγράφεται ακόμη το σχήμα και η ηλεκτρονιακή διαμόρφωση μικρού και μεσαίου μεγέθους μορίων με στοιχεία των κυρίων ομάδων του πίνακα περιοδικότητας καθώς και των μεταβατικών στοιχείων.

Δεν μπορεί να μην αναπτύσσονται, σε ένα τέτοιο εισαγωγικό μάθημα, οι έννοιες εκείνες που θα εξεταστούν σε μεγαλύτερο βάθος και έκταση από άλλα διδακτικά αντικείμενα και που σχετίζονται με τη δημιουργία και τη διάσπαση του χημικού δεσμού. Έτσι, οι βασικές φασματοσκοπικές μέθοδοι ταυτοποίησης των χημικών ενώσεων καθώς και στοιχεία θερμοδυναμικής και κινητικής, αποτελούν μέρος του μαθήματος. Επιπρόσθετα, είναι αναγκαία μια περιγραφική προσέγγιση της χημικής συμπεριφοράς των χημικών στοιχείων ανά ομάδες.

Το μάθημα συνοδεύεται (ή τουλάχιστον θα πρέπει να συνοδεύεται) από μια σειρά εργαστηριακών ασκήσεων στις οποίες επιχειρείται η ορθή προσέγγιση των πρωτοετών φοιτητών στην είσοδο και τη δραστηριότητα μέσα στο χημικό εργαστήριο καθώς και η μελέτη μερικών βασικών πειραματικών διαδικασιών που σχετίζονται με απλά χημικά πειράματα.

Σχεδιασμός και λειτουργία φαρμακευτικών βιομηχανικών μονάδων. Ανάπτυξη φαρμακευτικών μορφών. Αδεια παραγωγής. Βασικές φαρμακευτικές διεργασίες. Ελάττωση μεγέθους – Μηχανισμός, ιδιότητες υλικών που επηρεάζουν, ενεργειακή θεώρηση, ειδικές πρειπτώσεις. Μέθοδοι και συσκευές. Μέγεθος λαμβανόμενων τεμαχιδίων και μεταβολές κατά την άλεση. Μηχανικοί διαχωρισμοί τεμαχιδίων – Μέθοδοι, εκτίμηση αποτελεσματικότητας. Διαχωρισμός από αέριο φορέα με κοσκίνιση, αεροδυναμική ταξινόμηση, κατακάθιση, έκλουση. Διήθηση και παράγοντες την επηρεάζουν, μηχανισμοί, μέσα και συσκευές διήθησης. Ανάμιξη κόνεων – Μηχανισμός τυχαίας ανάμειξης και αλληλεπιδρώντων συστατικών. Δειγματοληψία, μέγεθος δείγματος και δείκτες αποτελεσματικότητας. Παράγοντες που επηρεάζουν: αναλογία συστατικών, μέγεθος, σχήμα και πυκνότητα τεμαχιδίων, υγρασία, στατικός ηλεκτρισμός, βαθμός πλήρωσης θαλάμου ανάμιξης. Τύποι, χαρακτηριστικά και λειτουργία αναμικτήρων. Ξήρανση – Ορισμοί. Μέτρηση υγρασίας. Θεωρία ξήρανσης, τρόποι μετακίνησης υγρασίας, μηχανισμοί μετάδοσης θερμότητας, περίοδοι ξήρανσης, υγρασία ισορροπίας και συμπεριφορά υλικών. Τύποι ξηραντήρων. Λυοφιλοποίηση – Αρχές λυοφιλοποίησης και εφαρμογές στη Φαρμακευτική. Οι πρακτικές ασκήσεις των φοιτητών αφορούν τις διεργασίες της άλεσης, ανάμιξης και ξήρανσης που διδάσκονται στο μάθημα. Χρησιμοποιούνται προγράμματα Η/Υ για την επεξεργασία των αποτελεσμάτων.

Εισαγωγή και Iστορία Φαρμακοχημείας –Σχεδιασμός Φαρμάκων (πορεία ανακάλυψης πρωτότυπων φαρμακομορίων) –Σχέσεις δομής–δράσης [(Q)SAR)] φαρμακομορίων –Φυσικοχημικές ιδιότητες και μεταφορά φαρμακομορίων –Moριακή προσομοίωση –Πρόσδεση Φαρμάκων σε μοριακούς στόχους (στερεοχημικοί παράγοντες και βιολογική δράση, ισοστέρεια και βιοϊσοστέρεια) –Χημικοί δεσμοί, ιδιότητες φαρμακομορίων και δράση φαρμάκων: Ομοιοπoλικός δεσμός, ετεροπολικός δεσμός, δεσμός υδρογόνου, δυνάμεις van der Waals, λιπόφιλες αλληλεπιδράσεις –Απορρόφηση-Κατανομή-Μεταβολισμός-Απέκκριση (ADME) Φαρμάκων –Ρόλος μετάλλων και χηλικοί παράγοντες στη φαρμακοθεραπεία/φαρμακοδιαγνωστική –Παραδείγματα και Εφαρμογές.

Το μάθημα Γερμανικά Α'(1/4) μπορούν να επιλέξουν οι πρωτοετείς φοιτητές της Φαρμακευτικής με γνώσεις Γερμανικής γλώσσας επιπέδου Α2- Β1. Διδάσκεται σε συνδιδασκαλία με τα τμήματα της Ιατρικής και της Οδοντιατρικής. Πρόκειται για τη διδασκαλία ειδικής γλώσσας με κείμενα του αντίστοιχου επιστημονικού πεδίου και επιπέδου γνώσεων της γερμανικής. Οι σημειώσεις τις διδάσκουσας είναι σε ηλεκτρονική μορφή και θα αναρτηθούν στο συγκεκριμένο μάθημα όπως και κάθε άλλο επιπλέον υλικό που θα κριθεί απαραίτητο κατά τη διεξαγωγή του μαθήματος. Χρήση πολυμέσων. 

Το μάθημα Γερμανικά Γ(3/4) διδάσκεται σε συνδιδασκαλία με το τμήμα της Ιατρικής.Πρόκειται για τη διδασκαλία ειδικής γλώσσας με κείμενα των αντίστοιχων επιστημονικών πεδίων. Το επίπεδο γνώσεων της γλώσσας που απαιτείται είναι Β1. Οι σημειώσεις τις διδάσκουσας είναι σε ηλεκτρονική μορφή και θα αναρτηθούν στο συγκεκριμένο μάθημα όπως και κάθε άλλο επιπλέον υλικό που θα κριθεί απαραίτητο κατά τη διεξαγωγή του μαθήματος. Χρήση πολυμέσων.