Το μάθημα εστιάζει σε κοινωνιο-ψυχολογικά φαινόμενα, μηχανισμούς και διαδικασίες που συνδέονται αφενός με την μειονοτικοποίηση και αφετέρου με την κινητοποίηση και τη συλλογική δράση ομάδων. Παρουσιάζονται τρέχουσες έρευνες και παρεμβάσεις με στόχο την ενδυνάμωση «ευάλωτων κοινωνικά» ομάδων. Στόχος του μαθήματος είναι η εξοικείωση με μοντέλα εφαρμογής της κοινωνικής ψυχολογίας στην έρευνα και αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων που δημιουργούνται, αναπαράγονται και διαιωνίζονται στο πλαίσιο λειτουργίας των σύγχρονων κοινωνιών και η δυνατότητα αξιοποίησης των κοινωνιο-ψυχολογικών εργαλείων για το σχεδιασμό εφαρμογών .

Παρουσιάζονται τα κύρια θεωρητικά και επιστημολογικά παραδείγματα που αναδείχτηκαν ως απάντηση στην «κρίση της κοινωνικής ψυχολογίας». Στα περιεχόμενα του μαθήματος εντάσσονται η «ηθογονική και η κοινωνική ψυχολογία του νέου παραδείγματος», οι Κοινωνικές Αναπαραστάσεις και οι προσεγγίσεις που εντάσσονται στη «στροφή στο λόγο». Στόχοι του μαθήματος είναι: α) Η εξοικείωση των φοιτητών/τριών με τα συγκεκριμένα επιστημολογικά παραδείγματα και η ένταξη αυτών στο ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ανέκυψαν, αλλά και με τις κριτικές θέσεις που τα ανέδειξαν και β) Η κριτική επισκόπηση διαφορετικών παραδειγμάτων και η αποτίμηση της δυναμικής και των περιορισμών τους τόσο αναφορικά με τις δυνατότητες ερευνητικών εφαρμογών όσο και αναφορικά με την αξιοποίησή τους για εφαρμογές και παρεμβάσεις στην κοινότητα.

Στο μάθημα παρουσιάζονται κυρίαρχα θεωρητικά και ερευνητικά ρεύματα στην Κοινωνική Ψυχολογία (όπως για παράδειγμα, η κοινωνική νόηση, η απόδοση, οι στάσεις και η αλλαγή στάσεων, η κοινωνική επιρροή). Στόχοι του μαθήματος είναι: α) Η επισκόπηση των παραδοσιακών μοντέλων και των ερευνητικών εξελίξεων στα εν λόγω ρεύματα, β) Η εξοικείωση των μεταπτυχιακών φοιτητών με επιστημολογικά και μεθοδολογικά ζητήματα που σχετίζονται με τις έρευνες στα σχετικά πεδία, και γ) η κριτική προσέγγιση της δυναμικής και των περιορισμών τους τόσο αναφορικά με τις δυνατότητες ερευνητικών εφαρμογών όσο και αναφορικά με την αξιοποίησή τους για εφαρμογές και παρεμβάσεις στην κοινότητα

Παρουσιάζονται οι κυριότερες θεωρητικές και ερευνητικές προσεγγίσεις των διομαδικών φαινομένων από την Κοινωνική Ψυχολογία. Ειδικότερα, αναπτύσσονται α) οι θεωρίες που ερμηνεύουν τις διομαδικές σχέσεις μέσα από το πρίσμα της προκατάληψης και των στερεοτύπων (κοινωνιογνωσία του ρατσισμού), β) οι θεωρίες που εστιάζουν στη συλλογική ταυτότητα και στην υπαγωγή στην ομάδα ως μοχλό συλλογικής δράσης, κοινωνικής σύγκρουσης και κοινωνικής αλλαγής (θεωρία της κοινωνικής ταυτότητας και της αυτοκατηγοριοποίησης) και γ) κοινωνικο-κονστρουκτιονιστικές προσεγγίσεις της ταυτότητας και της κοινωνικής κατηγοριοποίησης (Ρητορική Ψυχολογία και Λογοψυχολογία).